Hoofdcategorieën
Home » Overige » A walk to remember. » Chapter 5.
A walk to remember.
Chapter 5.
k liet me achterover vallen op mijn bed. Hoe kon ik nou naar Spanje gaan om daar stage te gaan lopen? Om daar die jongen te ontmoeten? Om daar misschien voor het laatst mijn laatste briesje adem uit te blazen? Ik wist het niet meer. Ik moest na denken, mijn gedachten laten lopen, maar dat lukte niet. Ik ben ziek, en wordt niet meer beter, en ik kon het niet uitspreken of ik barst in tranen uit. ‘Julin? Huil je nou?’ vroeg Kelsey die binnen kwam lopen. ‘Nee.’ Zei ik, en veeg mijn tranen weg. ‘Ik ken je langer dan vandaag, Jul.’ Zei ze. Ik zucht en ging op mijn zij liggen kijkend uit het raam. ‘Ga je vanavond mee naar David en June’s feestje?’ vroeg ze. ‘Eventjes, niet te lang. Ik heb mijn rust wel nodig.’ Zei ik. ‘Ik heb ook al een jurk voor je, als je het niet erg vind.’ Zei ze. ‘Jullie hebben volgens mij alles al geregeld of niet? Mijn begrafenis ook al?’ vroeg ik. ‘Ik bedoel het goed hoor.’ Zei ze. Ik zucht. ‘Ik weet het Kelsey. Sorry.’ Zei ik en keek naar het jurkje dat ze tevoorschijn haalde. ‘Hij is mooi.’ Zei ik, en hield het korte zachte rode jurkje vast. ‘En dan dit nog.’ Zei ze, en haalde twee rode pumps ergens weg. ‘Ook mooi.’ Grinnik ik. ‘En dat doe jij vanavond aan, vanaf nu mag jij wel een keer in de spotlight staan.’ Zei Kelsey. ‘Je bent een schat, Kels.’ Zei ik en pakte de pumps aan. ‘Jules is nog bij Ricardo, ik zag haar zijn kamer binnen lopen..’ zei Kelsey. ‘Als ze maar weet wat ze doet.’ Zei ik.
‘Kom. Ze beginnen al!’ zei Kelsey. ‘Ja, maar pumps lopen niet zo snel. Waarom is het feestje er ook alweer?’ vroeg ik. ‘Trouwdag van David en June. Het is vandaag een jaar geleden.’ Zei ze. ‘Ik heb June nog steeds niet ontmoet.’ Zei ik. ‘Komt goed. Ze is tof.’
We liepen de gang door richting de lobby waar het feest werd gehouden. Iedereen stond vrolijk te dansen en hielden op toen ik en Kelsey binnen liepen. Iker liep meteen op haar af en gaf haar een kusje op haar voorhoofd. Verlegen stond ik voor me uit te glimlachen met een klein tasje in mijn rechter hand. ‘Je bent prachtig, Julin.’ Zei Fernando. ‘Ik ben mooier!’ zei een meisje, die naast hem kwam staan. ‘Natuurlijk, Linds.’ Zei hij, en gaf haar een kus. ‘Je straalt.’ Zei een stem achter me. Ik draaide me om. ‘Het is feest, dan moet je stralen.’ Zei ik, en liep de dans vloer op. Jules en Ricardo stonden ook te dansen, naja, het was meer ‘dirty dancing.’
Ik stond samen met Kelsey en Kim wild te dansen toen er een slow nummer op kwam. ‘Ah. Moet dat nou!’ riep Kelsey. ‘Ja.’ Zei een stem achter haar, Iker en hij sloeg zijn armen rond haar middel. Ik glimlach en liep richting de stoel. Iedereen was verliefd aan het dansen, rustig, kijkend naar elkaar, in elkaar geknupt.
‘Wil je dansen?’ vroeg Cesc, die naast me kwam zitten. Ik zucht. Ik kon hem geen pijn doen, daar was hij te veel Cesc voor, haha dat klonk grappig. Ik gaf me mijn hand die hij aannam en langzaam liepen we de dansvloer op. Iedereen maakte ruimte, zodat alleen wij konden dansen op de middelstip. Ik sloeg mijn armen rond zijn nek en hij legde zijn handen op mijn heupen. ‘Je bent prachtig, een echte parel.’ Fluisterde hij in mijn oor. Ik kon alleen maar glimlachen, mijn wang tegen zijn borst aan leggen en alleen maar glimlachen. ‘Laten we er van door gaan, een frisse neus nemen.’ Zei Cesc. Ik keek op en zag de glinstering in zijn ogen. Ik wil je geen pijn doen, Cesc, echt niet. ‘Oke.’ Zei ik met een schorre stem. Hij nam mijn hand vast en samen renden we de regen wereld in. ‘Waar gaan we heen!? Het regent!’ lach ik. ‘We vinden wel wat.’ Zei hij. We stonden onder een afdakje toen hij een natte pluk uit mijn gezicht veegde en de natte druppels van mijn gezicht afveegde. ‘Je bent leuk, ook al wordt ik verliefd op je.’ Zei Cesc. Een steek ging door mijn hart. Ik sloeg mijn ogen neer. ‘Cesc..’ Ik legde mijn handen op zijn borst en voelde zijn hartslag te keer gaan. ‘Het maakt me niet uit, ik vecht voor je.’ Zei hij. ‘Cesc, ik ben ziek.’
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.