FanFic.nl

A walk to remember.

Chapter 8.

Ik opende mijn ogen en kon alleen maar stralen. Ik had nog liefde gevoeld, voordat ik heen ging. Hij keek me aan met zijn chocolade bruine ogen. ‘Dat was magisch.’ Zei hij zacht. Ik knipper met mijn ogen en zie de verdriet in zijn ogen. ‘Ik wil niet dat je gaat, Julin.’ Hij bolde zijn vuisten en keek naar de grond. ‘Ik ben overal waar jij wilt dat ik ben, Cesc.’ Zei ik. Hij keek weer op, en zijn ogen waren rood. Hij zucht en trok me sterk tegen zich aan. Ik hield zijn t shirt vast en keek over zijn schouder naar de prachtige zee. ‘Ik denk dat Spanje me goed heeft gedaan. Overmorgen komen mijn ouders overvliegen.’ Zei ik. Cesc gaf geen antwoord. Zijn lichaam schokte. Ik duw me zachtjes van hem af en keek naar zijn prachtige gezicht. ‘Cesc..’ zei ik zachtjes. ‘Nee. Niks.’ Zijn stem sloeg over. Ik hield zijn gezicht vast en tilde zijn gezicht omhoog. Hij verbood hemzelf om mijn ogen in te kijken. ‘Cesc!’ zei ik luid. Verschrikt kijkt hij me aan. ‘Hou op.’ Zei ik. ‘Ik moet er niet aan denken.’ Zei hij, en drukte zijn lippen op de mijne. De kus was vol woede en verdriet. En allebei lieten we tranen achter.

Jules Kelsey en Kim waren inmiddels ook bij het ziekenhuis. Ze zaten in de wachtruimte toen Cesc me door de gangen duwde. ‘Hey.’ Zei ik schor. ‘Waar zat je!?’ riep Kelsey. ‘Op het strand. Cesc zijn schuld.’ Grinnik ik. ‘We waren zo bezorgd.’ Zei Kim. ‘Hij ontvoerde me.’ Lach ik. ‘Dan arresteer ik je nu.’ Zei Kelsey. Cesc lacht. Fijn, hij lacht weer. Hij duwde me de kamer binnen en tilde me uit de rolstoel. ‘Ik kan heus wel lopen hoor.’ Lach ik. Kelsey en Kim keken me maar raar aan. ‘Okee. Wij zijn even weg geweest. Of er is iets gebeurd..’ Kelsey trok haar wenkbrauw omhoog. ‘Ze zijn verlie-hiefd.’ Zei Jules. Ik ging fatsoenlijk in het ziekenhuis bed liggen terwijl Cesc nog steeds mijn hand vast hield. ‘Hij blijft echt dag en nacht bij me zitten, niet normaal toch?’ lach ik. ‘Ik denk dat hij van je houd, Julin.’ Zei Jules. Cesc zag er moe en duf uit. Hij had nachten niet geslapen en kreeg sommige gesprekken ook niet mee. ‘Cesc ga slapen.’ Zei ik. ‘Ik moet..’ Maar daar was zijn gaap alweer. ‘Bij jou zijn.’ Zei hij. ‘Rust dan even uit. Je bent een wrak met die wallen.’ Zei ik. ‘Wel een sexy wrak.’ Zei Cesc. ‘O help. Hij begint een ego te krijgen!’ riep Kim. Ik grinnik. ‘Kom dan naast mij liggen, en slaap even.’ Zei ik en gaf een kort klapje naast me. Hij knikt en trok zijn schoenen uit en kwam naast me liggen. ‘En nu oogjes toe.’ Lach ik. ‘Ik ben geen klein kind.’ Zei hij. ‘Wat schattig. Je bent zo koppig.’ Lach ik. ‘Hij maakt je aan het lachen, Julin.’ Zei Kelsey. ‘Hij maakt mijn leven compleet.’ Zei ik. Hij sloeg zijn arm om mijn buik en nestelde zijn gezicht tegen mijn zij. ‘Ik ga overmorgen Ricardo aan papa en mama voorstellen.’ Zei Jules. ‘O god. Heb je nou serieus een relatie met hem?’ vroeg ik. ‘Ja.’ Piept ze. ‘Ze heeft het er de hele dag al over hem.’ Zucht Kim. Jules liet een zucht ontsnappen. ‘Wij gaan weer.’ Zei Kelsey. ‘Dan ga ik naar Ricardo.’ Zei Jules. ‘Veel plezier.’ Zei ik. ‘Sterkte, Juul.’ Zei Kim en liep de gang op. Ik grinnik en toen was ik weer alleen. Ik liet mijn hand door zijn haar gaan en concentreerde me op zijn ademhaling. Door hem dacht ik gewoon niet aan hoe ik er voor stond, dat ik elk moment weg kon vallen, Cesc gaf me nog een keer liefde.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.