FanFic.nl

A walk to remember.

Chapter 13.

Het was hartje zomer. Cesc en ik zaten in de achtertuin in het gras van zijn villa. 'Wanneer komt Fernando?' vroeg ik. 'Vanavond.' zei Cesc en liet zijn vinger langs mijn hals glijden. 'Hoezo?' vroeg hij. 'Zomaar. Aangezien jullie kamer genoten zijn.' Grinnik ik. 'Hoe reageerde je familie?' vroeg Cesc. 'Ze waren zielsgelukkig. Mijn broertje kan niet geloven dat jij straks zijn schoonbroer wordt.' lach ik. Cesc lacht en zat te frunniken aan mijn haar. 'Je bent zo mooi als de zon op je schijnt.' zucht hij. Ik glimlach en liep naar binnen en ging op de sofa zitten. Cesc kwam me natuurlijk meteen achterna en begon mijn hals te zoenen. 'Je kan nooit wachten he?' vroeg ik. 'Ik wacht altijd.' zei Cesc. 'Meneer met de ego.' zei ik. 'Ik ben gewoon bang..' '.. dat niet met mij het bed in kunt duiken als ik er niet meer ben?' Maakte ik zijn zin af. 'Jij bent erg.' zei hij. 'Van jou geleerd, Cescie.' zei ik en sloeg mijn armen rond zijn nek. 'Zullen we een film kijken?' vroeg hij. 'Oké, een zwijmel film?' vroeg ik. 'Wat jij wilt. Ik gebruik jou wel als mijn eigen televisie.' zei hij. 'Je maakt me verlegen.' zei ik en schiet in de lach.

'I'm home!' Riep Fernando met een vrouwenstem. Cesc rolt met zijn ogen en Fernando gooit zijn sporttas in de hoek. 'Hoe was je training?' vroeg ik. 'Goed. Mén, ik heb honger.' zei hij en liep met zijn jongens loopje richting de keuken en kwam terug met twee zakken chips. 'Fernando, we moeten ook nog avond eten.' zei Cesc. 'Ik eet niet mee, jij wou gister dat ik niet thuis was met het avond eten. En heb je die rozen blaadjes nou al gevonden?' vroeg hij. 'Welke rozen blaadjes?' vroeg ik. 'Die Cesc op zijn be.. Ik heb het al verpest.' zei hij. 'Cesc?' vroeg ik, en keek hem aan. De tomaten waren duur vandaag. 'Ik.. ik..' Hij draait wat met zijn vinger op zijn knie en kijkt naar zijn schoen. 'Fernando. Nu heb je de verassing verpest!' riep Cesc. 'Sorry, ik ben een beetje raar vandaag.' zei hij en at van zijn chips. 'Altijd.' Mompelde ik. 'Cesc!' Ik riep hem en rende hem achterna. Hij liep naar boven en ging op zijn kamer op zijn bed zitten. 'Wat is er nou?' vroeg ik en kwam naast hem zitten. Hij keek kwaad voor zich uit. 'Ik wou gewoon dat deze avond speciaal wordt, en dan nu heeft Fernando het verpest.' zei hij kwaad. 'Maar hij heeft het niet verpest.' zei ik. 'O nee?' vroeg hij. 'Nee.' zei ik, en drukte mijn lippen op de zijne. Tot in de eeuwigheid.

Reacties: