FanFic.nl

Wemo's Hardborns

Hoofdstuk 2.

Hoofdstuk 2.

Het meisje wat Bas meebracht.


Soms waren er mensen die iemand mee namen. Bas deed dit ook, hij nam Marit mee. Marit was een meisje van 14 jaar en hoorde niet bij een groep ze woonde een stukje verder op met haar moeder en vader. Ze was enigs kind. Bas was een jongen van 14 jaar en had zijn ouders eigenlijk nooit gekend. Hij werd eigenlijk wakker in de groep van de Wemos. Hij had er vroeger niet echt erg bij nagedacht waarom hij zijn ouders nooit had gekend. Nu nog niet trouwens. Hij denkt dat zijn ouders hem hier hebben afgeleverd. Dat klinkt natuurlijk heel erg bot. Maar Bas is best wel een botte jongen ! Verder maakt het hem niet echt uit waar zijn ouders nu zijn. Marit vraagt zich nog vaak af waarom hij dat niet wil weten. Maar ze wil Bas niet dwingen om naar zijn ouders te gaan zoeken of informatie over ze op te zoeken. Ze wil gewoon dat hij gelukkig is. Dus op een dag nam hij haar mee naar de groep. De groep reageerde geschokt. Marit kreeg een brok in haar keel. Maar al gauw kwamen er een heleboel mensen naar haar toe en vroegen allemaal dingen aan haar. Ze voelde zich steeds meer op der gemak. Er was een jongen genaamd Damian. Hij kwam naar Marit toe en vroeg hoe oud ze was. Ze zei dat ze net 14 was geworden. Bas stond een eindje verder op en dacht dat hij met haar aan het flirten was, want Damian is wel zo’n typ. Toen de bel ging dat er eten werd geserveerd. Gingen veel mensen naar de keuken en pakten een bordje met eten. Daarna gingen ze op de bank zitten of aan een tafel en aten het eten op. Daarna brachten ze het naar de keuken toe en daar werd het dan weer afgewassen. Elke dag door iemand anders. Want ja anders krijg je ruzie. En dat wouden ze niet ze moesten bij mekaar blijven voor de oorlog. Toen iedereen het eten op had, gingen sommigen naar boven en sommigen gingen tv kijken. Marit en Bas gingen naar de slaapzaal. Het was ondertussen ook al 11 uur in de avond. Bas vroeg aan Marit of het een goed idee was om te gaan slapen. Marit stemde mee, en zei dat ze nog even om 12 uur naar de badkamer moest. Bas vroeg wat er was. Marit antwoordde dat er niets ernstigs aan de hand was. En dat het binnen 5 minuten wel klaar zou zijn. Bas ging er daarna ook niet meer op in. Ze gingen samen in een bed liggen en probeerden de slaap te pakken te krijgen. Bas sliep om kwart voor 12 al. Marit bleef wakker omdat ze er over en kwartiertje al weer uit moest.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.