Hoofdcategorieën
Home » Overige » A walk to remember. » Chapter 14.
A walk to remember.
Chapter 14.
Deze nacht werd onbeschrijfbaar. Ik lag in de warme armen van Cesc en voelde zijn lippen in mijn hals. Fernando was weg, gelukkig maar. Ik wist zeker als hij hier was binnen zou stormen en gekke dingen zou zeggen. 'Ik hou van je,' zei ik zachtjes. Ik speelde met zijn hand en draaide me om. 'Ik ook van jou, Juul.' zei hij. 'Ik wil het, nu.' zei ik. 'Wil je niet wachten?' vroeg hij. 'Nu Cesc.' zei ik. 'Zeker?' Ik knik. 'Niet tot onze huwelijksnacht?' vroeg hij. 'Je bent zo irritant met deze dingen hè.' zei ik geërgerd. Cesc lacht en trok mijn shirt uit over mijn hoofd. Ik volgde zijn voorbeeld en trok langzaam zijn shirt uit over zijn hoofd. In stilte zaten we tegen over elkaar op het grote bed. Niet wetend wat we wouden zeggen. Ik wist in iedergeval dat het magisch zou worden, onbeschrijfbaar. Vol met liefde. En hier zat ik dan. Zonder shirt, met bh, in een short wachtend op de droom avond.
Cesc duwde me langzaam achterover en met een plof viel ik met mijn achterhoofd in het zachte kussen. 'Zal dit de laatste keer zijn?' vroeg ik. 'Nee, dat weet ik zeker.' Hij drukte zijn lippen liefdevol op de mijne en toen lagen we alleen verstrengeld in elkaar in ondergoed op het grote bed. De rozenblaadjes zat in mijn haar en ik kon de vonken voelen. Cesc wist wat hij deed, hij deed eerst voorzichtig, maar toen werd het geweldig. De vlinders vlogen wild door mijn buik en nog een laatste kus drukte ik op zijn lippen en toen rolde hij van me af. Een diepe zucht kwam uit mijn mond en ik draaide me zo om dat ik Cesc aan kon kijken. 'Je was geweldig.' zei ik. 'Natuurlijk, wat had je dan verwacht?' zei hij en lacht. 'Mister ego.' lach ik. 'Ik kan niet wachten om je aan mijn ouders te laten zien.' zei ik. 'Ik ook niet, en je broertje.' lacht hij. 'Hij zal zich zo schrikken.' Grinnik ik. Stilte. Alweer. Ik rolde me half over hem heen en kuste hem weer passievol. Zijn handen rusten zachtjes op mijn heupen terwijl de rest ook uit gaat en deze nacht niet meer kan ophouden.
De volgende morgen werd ik wakker door het zonlicht dat op mijn gezicht scheen maar geen armen om me heen voelde. Ik wreef de slaap uit mijn ogen en draaide me om maar Cesc was weg. Een briefje lag op zijn kussen.
'Hey, liefste.
ik ben trainen, ik hou van je.
I die each time you look away
My heart, my life will never be the same
This love will take my everything
One breath, one touch will be the end of me'
Verdeer