Hoofdcategorieën
Home » Overige » Wemo's Hardborns » Hoofdstuk 3.
Wemo's Hardborns
Hoofdstuk 3.
Hoofdstuk 3.
Het meisje met het verminkte gezicht.
Het was 2 minuten voor 12. Marit stapte uit bed en ging voorzichtig naar de badkamer. Ze deed de deur van de zaal achter haar dicht. En deed de deur van de badkamer open. Nog 1 minuut te gaan. Ze stond voor de spiegel. Ze wachtte totdat het 12 uur zou zijn. Na 10 seconden dat ze dat gedacht had gebeurde er iets met de spiegel. Het was 12 uur dat wist ze nu. De spiegel deed vreemd. Het leek alsof Marit haar spiegelbeeld verdween. Maar naar een tijdje kwam haar spiegelbeeld weer terug. Maar wat ze zag was zich zelf met een verminkt gezicht. Ze keek naar haarzelf, en wees naar haar mond. Haar mond was verscheurd en helemaal bebloed. Haar ogen waren niet blauw meer maar helemaal zwart. Haar haar zat alsof er plukken waren uitgetrokken. Die plekken bloeden helemaal en drupten helemaal over haar gezicht heen. Haar oren waren nog half te zien. Doordat het leek alsof ze waren afgebeten. In haar nek zat een schram. Ze keek door het raam naar buiten. Het was volle maan. Ze voelde zich vreemd. Ze kreeg het gevoel dat er een mes door haar lichaam werd gestoken. Als ze naar zichzelf keek was er niets aan de hand maar als ze in de spiegel keek was ze helemaal totall loss. In haar ogen zag je haat. En ze voelde zich steeds sterker worden. Maar dit duurde niet voor lang. Na 5 min was het over, en ging ze terug naar Bas. En viel in slaap.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.