Hoofdcategorieën
Home » Overige » Not worth of rememberance anymore [Na The Dark Knight] » H3. A first death and a little rememberance to love
Not worth of rememberance anymore [Na The Dark Knight]
H3. A first death and a little rememberance to love
Met een klap slaat Louisa haar wekker uit. Ze komt moeizaam overeind en kijkt uit het raam. De zon is nog niet op, maar Louisa moet er al uit. Elke ochtend gaat voor haar om vijf uur de wekker. Een uur tijd om te ontbijten en aan te kleden. Dan met gierende banden naar het MCU. Tot zes uur 's avond criminelen verhoren, oppakken en hun dossiers op orde brengen. Maar wat haar vandaag te doen staat, weet Louisa niet. Welke straat in Gotham zal vandaag haar bestemming zijn? Zuchtend stapt Louisa uit bed en trekt meteen haar pyjama uit. Uit haar kast trekt ze een zwarte broek en een grijs t-shirt tevoorschijn. Niets speciaals, gewoon werkkleding. En dan volgen de rest van haar dagelijkse rituelen. Wassen, haar borstelen, ontbijten, spullen bijeenzoeken, autosleutel zoeken en in de auto naar het hoofdkantoor.
'Met Louisa Bartlett,' zegt Louisa terwijl ze haar telefoon aandrukt. Via het oortje en het microfoontje kan ze ook gewoon in de auto telefoneren.
'Met Stephens, ben je al onderweg?' zegt de stem van Stephens.
'Ja, ik ben er bijna. Is er iets?' zegt Louisa. Ze kijkt naar het einde van de straat, waar net een zilvergrijze auto de hoek om komt.
'Goed, wat er is hoor je zo wel. Kom zo snel mogelijk,' zegt Stephens vluchtig voor hij ophangt. Louisa trekt haar wenkbrauwen op en drukt ook haar mobiel uit. Met evenveel moeite als altijd, parkeert ze haar auto. Vanuit haar ooghoeken ziet ze de zilvergrijze auto vlak naast haar parkeren. Zodra ze uitstapt ziet ze wie het is. Gordon slaat de deur van de zilvergrijze auto dicht en steekt een hand naar haar op.
'Goedemorgen! Wat doe jij hier?' vraagt Louisa. Ze loopt naar Gordon toe en samen lopen ze het MCU gebouw in.
'Meer slecht nieuws, helaas. Maar je hoort het zo wel van een van je collega's denk ik. Vandaag gaan we samen op stap,' zegt Gordon. Hij houdt de deur voor Louisa open en loopt dan snel weer met haar mee. Louisa haalt haar telefoon tevoorschijn en kijkt op de tijd. Elke ochtend kijkt ze of ze op tijd is. En ja, het is vijf over zes. Dat is nog op tijd.
'Joker-slecht nieuws?' vraagt Louisa. Gordon knikt onheilspellend. Louisa zucht en duwt de deur van de centrale ruimte open. Al snel komen Larthing, Vedder en Stephens op hen af gelopen. Gordon sluit de deur achter zich en kucht zachtjes.
'Kijk,' zegt Larthing en drukt dezelfde televisie als twee dagen geleden aan. Dit keer zit er echter een vrouwelijke nieuwslezer in het beeld.
'...en zo meteen krijgt u het weerbericht te horen van Amanda Johnsson. Ik wens u-' vertelt de nieuwslezeres, maar ze wordt prompt onderbroken door een duivelse lach.
'Wens ja, wensen doen we allemaal. Nu ben ik aan de beurt, mevrouwtje. Haha! Beste kijker, ik weet zeker dat u zich al hebt afgevraagd, wí¡í¡r David Coast is gebleven. Verrassing! Hij is hier bij mij,' zegt een stem die nekharen overeind doet staan. Louisa kijkt met een verafschuwd gezicht naar de tv. De anderen kijken net zo moeilijk als haar. Maar dan flitst het beeld van de geschrokken nieuwslezeres naar een andere locatie. Het lijkt op een loods, en heeft witgeverfde muren. Op de grond ligt een man met tape voor zijn mond. Zijn handen zijn samengebonden. Louisa herkent de man als David Coast. Dan draait het beeld zich en de meest beruchte clown uit Gotham komt in beeld. De Joker lacht en vervolgt zijn verhaal.
'Ik ben er weer! Jullie hebben me vast gemist, dat weet ik zeker. Nu, dit...' Het beeld flitst even naar de man op de grond, '...is jullie geliefde nieuwslezer. Maar omdat hij laatst een beetje onvoorzichtig was met het uiten van zijn mening, is hij nu hier bij mij! Ha ha ha! En mijn bedoeling is om de allerbeste Batman uit te nodigen! Ziet u, wij hebben elkaar al lange tijd niet gezien. En als hij niet komt, dan ja, dan zult u het voortaan moeten doen met die stijve trut om zes uur! Ha ha ha ha!' Louisa vloekt binnensmonds en kijkt Gordon vragend aan.
'Wij kunnen hier niks aan doen, het is aan de Batman of hij wil komen,' zegt deze.
'Maar we kunnen Coast toch zelf gaan halen?' zegt Larthing verontwaardigd.
'Weten we waar hij is? Weten we wat hij doet als wij op komen dagen?' zegt Gordon.
'Maakt dat uit?' vraagt Louisa. Ze wrijft vermoeid met haar handen over haar gezicht. Ergens gaat een telefoon en van buiten klinkt het vertrouwde geluid van voorbijrazende auto's.
'Ja, dat maakt uit. Wij moeten gewoon wachten tot hij contact met ons zoekt. En geloof me, dat zal niet lang duren,' antwoordt Gordon. Bemoedigend kijkt hij Louisa aan, maar zij ziet het niet zitten om te wachten.
'Kunnen we dan niets doen?' vraagt Vedder. Gordon schudt zijn hoofd.
'Nee, we kunnen niets doen. Ik ga terug naar mijn kantoor, maar zodra de Joker contact zoek kom ik hierheen,' zegt Gordon. Maar op de een of andere manier kan Louisa merken dat ook hij het niet leuk vindt.
'Maar wat als de Batman niet komt? We kunnen Coast toch niet aan zijn lot overlaten?' zegt Louisa luid. Iedereen kijkt haar gespannen aan.
'Ik vind dat we op zijn minst een paar mensen erheen moeten sturen,' zegt Louisa er nog achteraan.
'We weten niet waar ze zijn,' zegt Stephens. Gordon knikt instemmend.
'Batman laat zich wel zien,' zegt Gordon.
Ongeveer negen uur later zit Louisa in haar kantoor met, letterlijk, de handen in het haar. Ze zucht en pakt haar piepende telefoon van het bureau.
'Ja?' zegt ze meteen nadat ze de telefoon opneemt.
'Ik heb zojuist met de Batman gesproken. Coast is dood, maar de Batman is wel bij de Joker geweest. Het ziet er niet best uit voor Gotham,' begint Gordon meteen. Louisa schrikt en staat in een opwelling op.
'Wat bedoel je?' vraagt ze.
'Hij wil Gotham. En niets minder,' antwoordt Gordon.
'Natuurlijk wil hij dat. Maar het is niet zo dat wij hem dat zomaar gaan geven. Of wel?' zegt Louisa. Ze loopt naar het raam en kijkt naar beneden, naar de straat. Een paar auto's rijden voorbij zonder in de straat te stoppen.
'Nee, absoluut niet. Maar ben je er klaar voor?' zegt Gordon.
'Ja, helemaal,' zegt Louisa.
'Ook als hij achter jou aan komt?' vraagt Gordon.
'Laat hem dan maar komen,' antwoordt Louisa.
'Goed zo. Tot morgen,' zegt Gordon. Louisa groet terug en hangt op. Dan ziet ze beneden op straat een man en een vrouw hand in hand lopen. Het lijkt alsof ze geen enkele notitie van de wereld of het nieuws nemen, zo gelukkig als ze zijn. Louisa zet haar hand tegen het raam en denkt terug aan haar eigen liefdesleven. Al jaren is ze alleen, na die ene gebeurtenis in het verleden, heeft ze de liefde afgezworen. En misschien, heeft ze daardoor meer gemeen met de Joker dan ze zou willen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.