FanFic.nl

A walk to remember.

Chapter 15.

Ik liep het veld over en ging naast David en Fernando staan. 'Zo, wat zit jij te lachen jonge?' vroeg David. 'Je loopt de hele training al op met een smile van hier tot heaven.' zei Fernando. Zat ik serieus de hele training te glimlachen? O jee. 'Het komt gewoon door Julin.' zei ik zuchtend. 'Denk aan de voetbal, niet aan die twee voetballen die aan Julin zitten.' zei David. Fernando schoot in de lach en ik gaf hem een dode blik. 'Julin is alles voor me!' zei ik geërgerd. 'Tuurlijk, tuurlijk.' David hield zijn handen ondschuldig omhoog en rende weg met de bal. Fernando rende er achteraan maar ik had geen zin meer. Ik zei tegen Vincente dat ik me niet lekker voelde en dat ik naar huis mog. Ik liep naar de kleedkamers en douchte me snel en liep naar mijn auto en gooide mijn sporttas achter in. Ik wou zo snel als ik kon bij Julin zijn.

Ik parkeerde de auto op de oprit en klikte op mijn autosleutel zodat de auto een geluid maakte. Met mijn sporttas maakte ik de voordeur open en stapte naar binnen en hing mijn jas op en zette mijn tas onder de kapstok, en liep naar de woonkamer. Julin was in tuin en ze was aan het spelen met een voetbal en een klein jongentje. Aan de buiten tafel zaten -volgens mij- haar ouders. Ik maakte een kuch geluidje en begroete de twee mensen. Julin pakte de voetbal op en glimlacht. De ouders van Julin schudden mijn hand. Het jongentje moest haar broertje zijn. God, ik wist niet dat hij zo jong was. Ik had hem twaalf ofzo geschat maar hij lijkt wel vijf. Toen hij mij zag kon hij zijn ogen niet geloven en rende op me af. 'Cec!' Hij kon mijn naam niet uitspreken. Hij omhelsde mijn been en Julin lachte. 'Dus dit is je broertje Julin?' vroeg ik lachend. 'Dat is Luke.' zei ze. 'De balvoet kan ik goed en ik beter wordt jij!' zei hij vrolijk. Ik tilde hem op en ging tegen over Julin staan en haar ouders. 'Ik ben Elizabeth.' zei de vrouw. 'James.' zei de meneer. Luke voelde aan mijn neus en kneep erin hij wou weten of ik echt was. 'Julin boft maar met zo'n knappe man als jouw.' zei Elizabeth. 'Mam.' sist Julin. Ik zette Luke weer op de grond en sloeg mijn arm rond Julin's middel en kuste haar voorhoofd. 'Ze is zo vrolijk door jou Cesc. Dank je wel!' zei Elizabeth en ze pakte snel een zakdoekje. 'Waar is Jules?' vroeg Julin. 'O schat. Jules.. Jules is bij Ricardo. Ze is zo gek op hem, niet normaal.' zei Elizabeth. Luke gaf me zijn hand en sleepte me mee naar het grasveld, terwijl ik een lachende Julin achter liet.

Reacties: