FanFic.nl

Not worth of rememberance anymore [Na The Dark Knight]

H4. He's got a new victim

'Handen omhoog!' roept Louisa dreigend. Ze staat in een smal steegje met haar pistool op een man gericht. Naast haar bevinden zich Stephens en nog drie andere politieagenten. Voor de zoveelste keer hebben ze een stelletje drugsdealers getraceerd, maar voor het eerst sinds tijden wordt er door de drugsdealers zelf ook een wapen getrokken.
'Laat het wapen vallen! Nu!' roept een agent die rechts van Louisa staat. Maar de baas van het clubje geeft niet toe.
'Laat je wapen vallen of we zullen moeten schieten!' zegt Louisa kalm. De ogen van de baas vliegen haar kant op en kijken haar met een dodelijke blik aan. Louisa hoort haar telefoon afgaan in haar broekzak. Maar ze weet dat ze geen tijd heeft om hem op te nemen.
'Die verdomde telefoon ook steeds,' moppert ze bij zichzelf. Stephens zet een paar stappen naar voren, hij kan de baas bijna grijpen.
'Laat je wapen vallen,' zegt Stephens zo rustig mogelijk. De baas begint te zweten en laat dan het wapen vallen. Louisa slaakt een opgeluchte zucht. Stephens grijpt de baas bij zijn armen en doet hem zijn verdiende boeien om. De andere agenten grijpen de overgebleven maten van de baas. Louisa holt snel naar de dichtstbijzijnde politieauto en houdt de deur voor de baas open. Zoals het altijd hoort, drukt Stephens de man met een hand op zijn hoofd de auto in. Maar dat het een agressief mannetje is, blijkt als hij een klap met zijn hoofd tegen het raam geeft. Louisa schrikt en wankelt achteruit.
'Hou het rustig daar, ja!' roept Stephens terwijl hij een klap teruggeeft tegen het raam. Louisa, die al lang weer zichzelf is, schiet in de lach. Ze legt haar hand op Stephens' schouder.
'Doe jij het ook rustig aan?' vraagt ze. Stephens lacht ook.
'Ja, ja,' antwoordt hij. De twee stappen in de auto en rijden de straat uit.

Met een vlugge handbeweging draait Louisa de knop van de douche om en het water begint te stromen. Ze stapt onder de douche zodra het water op de juiste temperatuur is. Het is al minstens twee dagen geleden sinds Louisa voor het laatst heeft gedoucht. Steeds weer moest ze overwerken en wanneer ze dan eindelijk thuiskwam, viel ze als verlamd op bed neer.
'Heerlijk,' zegt Louisa tegen zichzelf. Ze voelt het warme water over haar gezicht glijden. Snel, omdat ze de waterrekening niet al te hoog op wil laten lopen, wast ze haar haar. Maar voordat ze de douchegel kan pakken klinkt er een gedempt geluid uit de richting van de wastafel.
'Oh nee, weer die telefoon,' vloekt Louisa. Op de wastafel liggen haar kleren, met in haar broekzak, haar telefoon.
'Jou bel ik later wel terug.' Louisa gaat rustig verder met douchen, maar als ze dan eindelijk klaar is staan er al vier gemiste oproepen op het telefoon schermpje. Jim Gordon. Louisa schudt haar hoofd en toetst Gordon's nummer in.
'Eindelijk! Ik heb je al vier keer gebeld,' zegt Gordon meteen zodra hij opneemt.
'Ja, dat zag ik. Wat is er nu weer zo dringend?' vraagt Louisa lachend. Hij klinkt wel erg gestrest. Louisa loopt naar de keuken en duikt in een kastje, op zoek naar een fles wijn.
'Louisa, het spijt me dat ik dit je niet persoonlijk kan vertellen. Maar ga even zitten,' zegt Gordon. Louisa's lach veranderd in een vragende blik.
'Wat is er?' vraagt ze.
'Je bent zijn volgende slachtoffer,' zegt Gordon zo zacht dat Louisa hem bijna niet kon verstaan.
'Wat? Van wie?' stottert Louisa. Even wordt alles zwart voor haar ogen, want vanbinnen weet ze het antwoord al.
'Van de Joker,' zegt Gorden, maar die woorden maken alles erger. Louisa strompelt achteruit en laat de fles wijn uit haar hand glippen, die gelukkig heel blijft.
'Louisa? Wat was dat?' vraagt Gordon paniekerig.
'Het is oké, Jim. Het moest toch eens gebeuren, dat hij mij zou kiezen. Ik ben er klaar voor,' zegt Louisa, meer tegen zichzelf dan tegen Gordon. In haar gedachten flitst het gezicht van de Joker voorbij.
'Weet je het zeker?' vraagt Gorden na een korte stilte.
'Ja, ik ben er verdomd klaar voor,' antwoordt Louisa. Maar de woorden die ze spreekt zijn zelfverzekerder op zich, dan Louisa zich nu voelt. Haar hoofd wordt duizelig en voor ze het doorheeft, heeft ze zelf al opgehangen. Nog steeds strompelend gaat Louisa naar haar slaapkamer en laat zich met een zucht op bed vallen.
'Daar gaan we dan,' fluistert ze.

Een clown staat gierend van het lachen met de camera te zwaaien, maar het is duidelijk waar hij is. De Joker staat in hetzelfde witgeverfde pand als de vorige keer. Hij likt zijn lippen uitdagend voor hij begint te spreken.
'Jullie dachten er zeker gemakkelijk vanaf te komen. Maar 'dit' alles is nog maar het begin! Ha! Ik was eigenlijk wel benieuwd welke schurken Gordon dit keer bij het MCU heeft gestationeerd. Maar nu ik het weet, ben ik meer geïnteresseerd in jullie nieuwe Geheime Agente. Mevrouw Louisa Bartlett. Ik zou haar graag willen ontmoeten. Want, we zijn hoe dan ook elkaars nieuwe vijanden. Ha ha ha! Dus, vrijdagavond, half zeven, in het Iron Car Park, tweede verdieping. Ik neem een cadeautje voor jullie mee!' En de Joker sluit zijn verhaal af met zijn eeuwige duivelse lach. Louisa staart verbijsterd naar het zwarte beeldscherm. Hoe kan die psychopaat in hemelsnaam zoveel van haar weten?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.