FanFic.nl

Not worth of rememberance anymore [Na The Dark Knight]

H5. Bonding time

'Goed, wie gaan er mee?' vraagt Louisa luid. Een paar handen vliegen de lucht in. Drie gewone agenten, Gordon, Stephens, Larthing en Vedder hebben besloten om met Louisa mee te gaan. Louisa twijfel echter nog of de Joker het wel zal waarderen als ze met zoveel komen. Maar aan de andere kant, wie weet met hoeveel man de Joker komt opdagen?
'Weet je zeker dat je wilt gaan?' vraagt Larthing aan Louisa. Ze strijkt met een hand over haar hoofd, maar pakt dan haar pistool stevig vast.
'Ik heb geen andere keus. Als ik niet ga, vindt hij me toch wel,' antwoord ze. Larthing knikt en kijkt Louisa ernstig aan.
'Laten we gaan dan,' zegt hij. Louisa opent de deur van het MCU hoofdkantoor en stapt de koele buitenlucht in. Het is al vrij donker buiten, maar de lichten van de stad brengen de duisternis in evenwicht met het licht. Louisa haalt diep adem en sluit haar ogen. Ze voelt de verschillende emoties door haar lijf gieren. Maar de kracht die het pistool eraan toevoegt is groter dan haar angst.
'Kom,' zegt Stephens, die eigenlijk al haar vaste auto-partner is geworden. Louisa heeft het liever als er iemand anders rijdt. En Stephens houdt van autorijden, dus die match was snel gemaakt. Louisa gaat op de bijrijdersstoel zitten en haalt haar telefoon tevoorschijn.
'Jij gaat uit,' zegt ze tegen zichzelf terwijl ze haar telefoon uitzet. Stephens kijkt haar met een vreemde blik aan, maar begint dan te lachen.
'Heeft het nu al impact op je?' vraagt hij.
'Nee, joh. Dat doe ik wel vaker,' antwoordt Louisa, ook lachend. En ze is blij dat Stephens haar aan het lachen maakt, anders zou ze misschien wel in complete nervositeit vervallen voor de rest van de avond. Stephens start de auto en rijdt achter de voorste auto aan het parkeerterrein af.

Het geluid van de krakende handrem doet Louisa opschrikken van haar gedachten. Stephens stapt uit de auto, waardoor zij alleen achterblijft. Maar zoveel zin om langer te blijven zitten heeft Louisa niet. Voor zich ziet Louisa een grote, zwarte bestelbus staan op een eenzame parkeerplek. Bijna alle agenten zijn al uitgestapt en staan twijfelend voor hun auto's. Snel stapt Louisa ook uit de auto en trekt haar pistool tevoorschijn. Zonder het wapen ergens op te richten loopt ze naar voren. Naast Gordon blijft ze staan. Het licht van de TL-lampen geeft genoeg licht om de parkeergarage te verlichten, maar de aanwezigheid van vreemde schaduwen kunnen ze niet voorkomen. Nergens is een teken te zien van de Joker, behalve het zwarte busje. Als de laatste agent is uitgestapt, klinkt er plotseling een lach. En eindelijk komt hij tevoorschijn. De Joker stapt lachend vanachter het busje vandaan, wat ook een teken blijkt te zijn, want vlak daarna komen zijn handlangers tevoorschijn die clownsmaskers dragen. De Joker is nog afschuwelijker en afschrikwekkender in het echt dan op tv, is Louisa's conclusie al snel. Zijn clownskleren lijken meer dan een grap en stralen iets uiterst serieus' uit.
'Wel, wel, wel. Kijk eens wie we daar hebben. De commissaris, zijn trouwe volgelingen en mevrouwtje Bartle'tt'' zegt de Joker met zijn akelige stem terwijl hij drukke armbewegingen maakt. De nadruk op de laatste twee letters van Louisa's achternaam deden haar waakzaamheid vergroten.
'Wat wil je nou eigenlijk?' vraagt Louisa, de clown onderbrekend.
'Hah? Wat ik wil? Ik wil jou ontmoeten! Zoals ik eerder heb gezegd. Kom hier,' antwoordt de Joker. Al snel wordt duidelijk dat de Joker geen wapen draagt, in tegenstelling tot zijn handlangers. Maar wie de Joker kent, weet dat hij í¡ltijd messen bij zich draagt. En Louisa weet dat dondersgoed.
'Nee,' zegt Louisa bot. Gordon kucht waarschuwend en zet een stap dichter naar Louisa. De spanning is om te snijden en hier en daar sijpelt er al een druppeltje bloed uit.
'Nee? Dat was wel heel onbeleefd,' zegt de Joker. Bij elke zin die hij zegt likt hij over zijn geschminkte lippen.
'Je vindt mij onbeleefd? Leg jij eerst maar eens uit waarom we hier echt moesten komen,' zegt Louisa geïrriteerd. De angst glijdt weeg uit haar lichaam en maakt plaats voor ergernis.
'Als je hier komt, leg ik het uit,' zegt de clown nu ook ietwat geïrriteerd. Louisa zucht en kijkt naar Gordon. Ze geeft hem een geruststellend knikje, maar loopt dan langzaam vooruit. Haar pistool richt ze op de borst van de Joker, zonder ook maar nog iets te zeggen. De Joker echter, staat lachend naar haar te kijken. Maar zodra Louisa nog maar een meter van hem verwijderd is, veranderd zijn gezicht van vrolijk in treurig.
'Waarom richt ze het pistool op mij?' vraagt hij zacht. En voor Louisa kan reageren slaat de Joker het pistool uit haar handen. Hij trekt haar naar zicht toe, grijpt haar vast en duwt een mest tegen haar wang.
'Waarom richt ze het pistool op mij? Hah?' vraagt hij beangstigend luid, dit keer. Louisa blijft geschrokken staan en durft zich niet te bewegen. Ze had nooit gedacht dat hij, de psychopate clown, ooit zo'n impact zou hebben op haar, de keiharde geheim agent met een arbeidsverleden om 'U' tegen te zeggen. Achter haar hoort Louisa een geroezemoes opstijgen. Agenten die bedreigingen roepen en met schrapende voeten op hen afkomen.
'Tat-tat-tat, blijf daar,' zegt de Joker dreigend. En hij drukt het mes dichter tegen Louisa's wang aan, die zichzelf alleen maar kan afvragen hoe ze het zo ver heeft laten komen.
'Eindelijk hebben we wat tijd om elkaar wat beter te leren kennen. Of niet, Louisa?'

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.