FanFic.nl

Undisclosed Desires'

Chapter- Three

Na mijn laatste uur had ik afgesproken met Elena op de tribune van het footballveld, maar Elena was nog nergens te bekennen.
Ik had mijn eerste schooldag zo goed als mogelijk doorstaan. Iedereen sprak over mijn actie met Tyler. Maar eigenlijk had ik op een of andere manier wel spijt van de manier waarop ik hem mijn standpunt had duidelijk gemaakt.
“Oh god, Charlotte. Wat heb jij uitgespookt vandaag! Iedereen praat over jou en je actie met Tyler. Zelfs heel het footballteam had het er daarnet over.”� Elena stond op de onderste rij van de tribune.
“Stil! Niet iedereen hoeft te weten wat er vandaag gebeurd is. Mijn plan was geweest om zo anoniem mogelijk te blijven weet je nog.”� Siste ik terug.
Elena klauterde over de banken heen en plofte naast me neer.
“Nou dat is dan heel goed gelukt. Iedereen blijft maar praten…”� Ik onderbrak haar voor ze verder kon gaan.
“holy shit, wie is dat?”� Stamelde ik terwijl mijn hand wees naar de jongen die wat later als de andere jongens op het veld op kwam lopen. Zelfs vanaf deze afstand zag hij er geweldig goed uit. En op een of andere manier moest ik ineens aan die man in de luchthaven denken.
“Dat is, uhm, Stefan Salvatore.”� Mompelde Elena terwijl haar wangen steeds meer kleur kregen.
“Zo, het ziet er dus naar uit dat ik niet de enige interessante nieuweling ben. En het zit er ook naar uit dat mijn kleine nichtje een beetje verliefd is.”� Zei ik zo droog mogelijk waarop ik een stomp in mijn zij ontving.
“Oke oke, ik vind hem leuk. Maar kom op. Denk eens even logisch na. Zo een jongen kan ik nooit krijgen. En daarbij ik wil Matt niet kwetsen. We zijn al sinds kinds af aan vrienden en het gaat nu al zo slecht tussen ons sinds we uit elkaar zijn.”� De wanhoop klonk nog fel in haar stem.
“Elena, Matt gaat er toch aan moeten wennen dat jullie niet meer samen zijn. Of hij wil of niet. Het moet. En of het nou nu gebeurt of binnen een paar maanden maakt niet uit. Hij zal het onder ogen moeten zien net als jij onder ogen moet zien dat je je kans moet wagen bij Stefan. ‘Cause you know what a Gilbert wants, a Gilbert gets.”� Ze grijnsde en ik gaf haar een plagerige por in haar zij.
“Kom we gaan naar huis.”�

Elena wilde nog graag langs het kerkhof dus ik zette haar daar af. Ik stelde nog voor om mee te gaan maar ze wou liever alleen zijn wat op zich wel begrijpelijk is, ik heb haar ouders bijna niet gekend. Na het avondeten wasten Elena en ik samen af terwijl we nog wat na praten over vandaag en Stefan.
“Ik heb hem daarstraks nog gezien op het kerkhof.”� Begon Elena. Ik keek haar vreemd aan.
“Ja, ik vond het ook vreemd dat hij daar was. Maar hij heeft er ook familie. En als je er over nadenkt. Iedereen komt toch wel eens op het kerkhof. Gewoon puur toeval.”�
Ik maakte een instemmend geluidje en zette het laatste glas terug in de kast. Elena was al op weg naar boven. Ook al ken ik haar nog maar sinds gisteren ik maakte me echt zorgen om haar.
Ik plofte naast Jenna, die tv aan het kijken was, in de bank en liet mijn hoofd naar achter vallen.
“Zware eerste schooldag?”� vroeg ze plagerig terwijl ze van zender bleef veranderen.
“Ow, zwijg me er alsjeblieft over.”� Zei ik zuchtend en liet me nog wat verder onderuit zakken. Net op dat moment ging de bel.
“Ik ga wel.”� En krabbelde recht. Ik heb hier toch niets beter te doen en de serie die Jenna had gevonden heb ik ondertussen al zo’n 3x gezien.
Toen ik in de gang kwam riep ik naar Elena, die volgens mij ook al op weg was naar de deur, dat ik wel zou open doen.
Toen ik de deur open deed keek ik recht in het gezicht van Stefan.
“Hallo”� zei ik zo vriendelijk mogelijk. En Jezus Elena had wel smaak.
“Hallo, sorry dat ik stoor maar wij hebben elkaar nog niet ontmoet geloof ik. Ik ben Stefan.”� En hij stak zijn hand uit.
“Charlotte”� glimlachte ik.
“Familie van Elena? Je lijkt echt ongelofelijk op haar. Buiten de kleur haar dan.”� Het leek wel alsof hij eigenlijk niet eens tegen mij praten maar gewoon tegen zichzelf.
“Ja ben haar nicht. Maar ik neem aan dat je voor Elena komt?”�
“uh ja, ik ze is haar dagboek verloren.”� Hij hield een paars boekje vast.
“Elena is boven. Weetje wat ik ga er toch vandoor. Even hier de buurt verkennen. Zo kunnen jullie elkaar beter leren kennen.”� Grijnsde ik.
Ik pakte mijn jas en mijn autosleutels en riep naar Jenna dat ik nog even weg ging. Waarop ik een heel cliché antwoord kreeg ‘niet te laat thuis, het is een schooldag.’ Ze nam in ieder geval haar nieuwe taak als moeder serieus. Ik wilde naar buiten stappen maar Stefan stond nog steeds een paar centimeter voor de drempel van de deur.
“Je mag wel binnen komen hoor.”� Lachte ik hem toe. Hij aarzelde even maar stapte toen toch naar binnen.
“Elena! Er is iemand voor je.”� Gilde ik richting onze kamer.
“Zo die komt wel.”� Grijnsde ik, “Het was leuk je te ontmoeten Stefan.”� En ik liep het huis uit richting mijn auto.

Na een rondje door Mystic Falls te hebben gereden besloot ik bij de Mystic Grill te stoppen. Daar zag het er naar uit dat er nog iets te beleven was.
Toen ik naar binnen stapte werd ik gelijk geroepen door Caroline en Matt die aan de pooltafel stonden.
“Je komt als geroepen.”� riep Matt, “Kan je een beetje poolen want we hebben nog een vierde man nodig.”�
“Als een vierde vrouw ook goed is dan doe ik graag mee.”� Grijnsde ik.
Ik merkte nu pas Tyler op die aan de andere kant van de pooltafel op zijn keu leunde.
“Tyler kan ik je even spreken.”� Vroeg ik terwijl ik om de tafel heen liep.
‘”�Liever niet.”� Mopperde hij.
“Tyler sorry, het spijt me. Ik had niet zo moeten doen. Ik weet ook niet waarom ik het deed. Waarschijnlijk omdat je zo over Elena en Matt praten. Ik kan het gewoon niet hebben als iemand zo praat over mijn familie.”� Ik zuchtte, “kunnen we alsjeblieft met een schone lei beginnen?”�
Hij keek me lang aan en een klein lachje verscheen op zijn gezicht.
“Ik had niet zo’n rotopmerking moeten maken. En oké vergeten en vergeven. Maar dan moet je me eerst helpen met deze twee in te maken want dat is me al een tijdje niet meer gelukt”� en hij duwde de keu in mijn handen.
“Watch en learn.”� Grijnsde ik terwijl ik de eerste ballen in de netjes tikte.

Na het wedstrijdje, dat Tyler en ik overigens gewonnen hadden, besloten we om onze overwinning nog te vieren aan de bar. Caroline en Matt trakteerden ons allebei een keer extra in de hoop dat we door de drank misschien onze glansrijke overwinning zouden vergeten.
Na een uur van drank en gelach begon de drank zijn werk te doen en voelde ik me nogal licht worden in mijn hoofd.
“Ik denk dat ik jou maar even thuis afzet.”� Zei Matt, duidelijk geamuseerd door mijn gedrag.
“Wat jij wilt, oh prins met de stalenros. Maar ik moet eerst nog naar het toilet. De drank enzo, je weet wel.”�
Na een rondje door de grill te hebben gelopen tijdens mijn wanhopige zoektocht naar het toilet vond ik eindelijk the place to be.
Toen ik terug naar de rest wilde lopen stond er ineens een man voor me.
“Sorry mag ik er even langs.”� Mompelde ik terwijl ik langs hem probeerde te lopen.
“Dan zal je dat toch wat vriendelijker moeten vragen vrees ik.”� Antwoordde man die zich nu naar mij omdraaide. Ik had het moeten zien aan zijn leren jas. Ik keek terug in die zelfde blauwe ogen en hetzelfde volmaakte gezicht als in de luchthaven.


Haven't we met?
You're some kind of beautiful stranger
You could be good for me
I've had the taste for danger

If I'm smart, then I'll run away
But I'm not, so I guess I'll stay
Heaven forbid
I'll take my chance on a beautiful stranger

I looked into your eyes
And my world came tumbling down
You're the devil in disguise

Madonna- beautiful stranger

Reacties: