Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Verhuisd (TC) » 30. Zoektocht naar schijnheiligen
Verhuisd (TC)
30. Zoektocht naar schijnheiligen
Anouk pov
‘Gaan we nog meer van dit soort dingen doen dit jaar?’ vraag ik nieuwsgierig. Je mag me luguber noemen, maar ik vind het erg interessant om dit te doen. Zo onthoud je de dingen veel beter.
‘Ik weet het niet, misschien wel. Wat zou je nog meer willen ontleden dan?’ antwoordt de leraar.
Hmm, goede vraag. Eigenlijk niet goed over nagedacht. Vorig jaar hebben we al in een schapenhart gesneden. Wat zou ik nog meer willen bekijken?
‘Geen idee, een of ander orgaan ofzo. Je leert gewoon veel beter op deze manier.’ Zeg ik enthousiast. Door de glazen wand zie ik in mijn ooghoek een bleke Tom voorbij rennen. Misschien moet ik toch maar eens bij de jongens gaan kijken.
‘We zien wel of de toa nog iets kan regelen. Ga maar gauw naar je volgende les, straks word je nog genoteerd als te laat.’ Zegt hij met een knipoog. Bah, af en toe is het toch een enge vent. Snel pak ik mijn spullen in, en loop het klaslokaal uit. Bill en Tom zijn nergens meer te zien. Vast al naar de volgende les ofzo. Ik zie ze daar wel, denk ik.
Er zijn nu al tien minuten voorbijgegaan na de bel, en ik zie Bill en Tom nog steeds nergens. We hebben nu anw, dus waarschijnlijk worden ze toch niet genoteerd. Deze leraar is ook al vreemd, hij kan geen Nederlands, is zeer chaotisch en er gaat het gerucht dat hij ooit aan drugs heeft gedaan (wat eigenlijk nooit voorkomt op onze school). Maar hij noteert meestal de namen pas halverwege de les.
‘Hé, Anouk. Waar zijn je nieuwe Duitse “vriendinnen”ť?’ roept een jongen treiterig vanaf achteraan in de klas. Het is Dennis, een enorme eikel die denkt dat hij heel wat is.
‘Ik weet niet waar je het over hebt,’zeg ik met een spottende glimlach,’Of wacht, bedoel je Tom en Bill? Voor zover ik de definitie van “vrouw”ť ken, voldoen ze niet daaraan. Maar ja, die paar hersencellen die jij in je kop hebt, moet je natuurlijk voor iets beters gebruiken dan te onthouden wat het verschil is tussen man en vrouw. Drinken en gamen bijvoorbeeld.’
‘Precies!’ roept hij als reactie, waarop een lachsalvo van zijn vrienden klinkt. Ik draai geërgerd met mijn ogen, en sta op.
‘Waar ga je heen, je Freundinnen opzoeken?’ weer gelach.
‘Nou moet je eens heel goed luisteren, zak, Bill en Tom zijn meer waard dan jij ooit zal zijn. Er vallen meer meisjes voor hen dan jij ooit zou durven dromen, en terwijl jij over vijf jaar vuilnis ophaalt, verdienen zij miljoenen. Je weet niet waar je het over hebt, dus bek dicht en opzouten.’
Ik laat de klas, die heeft kunnen meegenieten door mijn omhooggeschoten volume, met geschokte gezichten en opengevallen monden achter. Gelukkig was meneer Zurink niet in het lokaal, maar ook die zou geschrokken zijn van de uitbarsting van het normaal zo brave en verlegen meisje.
Pfff, en nu op zoek naar de tweeling. Waar zouden ze kunnen zijn? Plotseling bedenk ik me dat ik gewoon mijn mobiel in mijn broekzak heb. Ik stuur hem gauw een sms’je om te vragen waar ze zijn. Omdat ik niet genoeg geduld heb om stilletjes voor het lokaal te blijven wachten, loop ik maar richting het biologie lokaal. Misschien dat ze daar nog ergens zijn. Dan bedenk ik me, dat Tom er heel ongezond uitzag toen ik hem voor het laatst zag. Misschien is hij wel boven bij de balie, om wat medicijnen te halen ofzo. Ik weet niet waarom, maar ik sprint bijna naar boven, maar na daar goed rond te hebben gekeken, kan ik concluderen dat hij daar ook niet is. Misschien is hij nog gewoon op de wc, al kan ik me niet voorstellen dat iemand daar langer wil zijn dan nodig. Het stinkt daar echt verschrikkelijk. Ik loop naar de toiletten, en twijfel als ik bij de deur sta. Hij blijven jongenstoiletten. Ik mag daar niet komen, en bovendien wil ik niet weten wat ik daar aan kan treffen. Mijn bezorgdheid neemt de bovenhand, en ik besluit toch naar binnen te gaan. Ik hoor gedempte geluiden uit een van de wc hokjes. Verdomme, in deze nieuwe school hebben ze de deuren allemaal compleet afgesloten, nu kan ik niet zien waar ze zouden moeten zitten.
Voorzichtig zeg ik vragend ‘Tom? Bill?’ en krijg daarop geen antwoord. De gedempte geluiden in het hokje gaan gewoon door, en ik meen er ergens een naam tussen te horen. Iets luider nu roep ik nog een keer hun namen, vlak voor het hokje, zodat ik zeker weet dat ze me zouden horen. Als zij het tenminste zijn. Plots houdt het geluid op. Nu hoor ik ineens heel ander geluid, en even later gaat de deur open. Bill komt eruit met zijn haar in de war. Minder dan een seconde later staat zijn broer achter hem.
‘Kom op jongens, op school?’ zeg ik afkeurend.
‘Wat op school?’ vraagt Bill schijnheilig.
‘Kom op, Bill. Kijk eens in de spiegel. Iedereen kan raden wat je gedaan hebt.’
Geschrokken kijkt Bill in de spiegel en werkt gauw zijn make-up bij.
‘Er is niets gebeurd hoor, ik was kotsmisselijk van het ontleden en hij kwam achter me aan toen ik moest overgeven. Hij bleef bij me zitten uit bezorgdheid.’ Zegt nu ook Tom onschuldig.
Ongelovig kijk ik ze aan. Denken ze nou echt dat ik dit geloof?
Reacties:
wuahahahahahahahahahahaaaaaa x'D
Stoute Tom & Bill!
ff vies doen in de wc's!
Anouk is echt top!
Geniaal die opmerkingen!
(lekkere kinderen!!)
weiter!
xxxxxxx. <33
XD
haha betrapt!
seks/zoenen op de plee terwijl je in het klaslokaal moet zijn,leuk spijbelexuus
snel verdeerrr!
Woeii! Sorry trouwens dat ik het pas zo laat lees! Had gewoon zo veel te doen. En ja.. Maar dit is geweldig! (: Genialiteit joh!
Motiveer ik je nu ook? Ik hoop het wel, ant een volgend deeltje zou helemaaaal niet erg zijn :p.
Liefss.
En ps. Gefeliciteerd met de Kaulitzjes!