Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » I'm Your Favorite Drug <33 [Miniserie] » The Funeral of Hearts <'3
I'm Your Favorite Drug <33 [Miniserie]
The Funeral of Hearts <'3
Laila POV:
*4 dagen later*
Er was niets meer aan te doen zeiden ze... Hij was al dood toen hij in het ziekenhuis kwam. Ze konden niets meer doen. Dus nu staan we hier. Keurig in het zwart, aan zijn graf. Tom staat naast ons, net als zijn moeder. De kist zakt langzaam in de grond. Overal om ons heen staan huilende tieners, huilende fans. Tom stapt naar voren en vertelt over zijn levendige broertje. "Maar de drugs is hem fataal geworden." Sluit hij af.
Xenya POV:
Zijn moeder loopt naar voren en verteld juist veel over Bill uit de tijd voor Tokio Hotel, toen ie nog een normale, schoolgaande jongen was. Na haar speech loopt ze huilend in de armen van Tom. Tom stoot ons aan. "Wat is er Tom?" vraagt Laila. "Ik wil dat jullie een speech houden, dat zou Bill ook vast graag willen." zegt hij. De tranen lopen weer over mijn wangen. Laila knikt beduusd. Ze trekt mij lichtjes mee naar voren. "Begin jy?" vraag ik. Ze knikt.
Laila POV:
Ik begin met een speech. "We kenden Bill van de afkickkliniek. We mochten hem eigenlijk niet zo erg en noemden hem ons 'heroine hoertje'." Ik glimlach door mijn tranen heen. "Maar we gingen praten, en leerden hem kennen." vervolg ik. "Hij bleek echt een leuke, spontane jongen te zijn. In die korte tijd begon ik hem steeds leuker te vinden, ik werd verliefd." fluister ik. Xenya's mond valt open. Tranen vullen mijn ogen opnieuw, en ik stap een beetje naar achter. Nu is de beurt aan Xenya.
Xenya POV:
Verliefd? Laila? Dat kon ik best verwachten, we zijn zo wat hetzelfde. Ik stap dan maar naar voren. "Eigenlijk heb ik niet veel meer te vertellen dan Laila. Maar toch wil ik nog wat zeggen. Bill heeft heel veel fans, en ik durf te wedden dat ze nu allemaal kijken. Hij is heel geliefd. Ik heb erg veel spijt van wat ik heb gedaan, en dat heb ik ook laten merken, ik hoop genoeg." begin ik. Ik zucht en de tranen lopen weer over mijn wangen. "Toen we gingen praten ging het eerst heel stroef, Tom was net langs geweest, en we hadden eigenlijk een grote ruzie gezocht." Ik kijk Tom aan, hij knikt licht. "Bill was de enige vriend die we in die kliniek hadden, en weet ook als enige onze echte namen. Hij was echt heel aardig en we begonnen steeds losser te worden. De middag dat Tom weer langskwam waren we zijn heilige haar aan het verven." een treurige glimlach verschijnt op mijn gezicht. "Die middag liepen ik en Laila naar buiten om de post te halen, we zagen een affiche voor een rock party. We hadden ons helemaal opgetut en liepen naar Bills kamer, toen hij eindelijk klaar was glipten we uit zijn raam naar beneden. We liepen arm-in-arm naar de SugarCube toe. Daar aangekomen liepen ik en Laila naar de dealer. We kochten zoals gewoonlijk een doosje XTC, en wat heroine voor Bill. Het was heel fout dat te doen, maar hij leek er zo gelukkig mee. Toen ik die glimlach en pretoogjes zag werd ik helemaal week van binnen, ja Laila, we zijn weer eens hetzelfde, ik was ook verliefd. We gingen weer naar de kliniek en de volgende dag vroeg de zuster aan ons allemaal wie er op eht terrein waren, iedereen begon Bill aan te wijzen, maar ik moest eht voor hem opnemen. Ik heb de zuster wijsgemaakt dat hij de hele nacht op mijn kamer was en dat ze zelf mocht invullen wat we daar deden. Ze liep beschaamd weg en de volgende 2 dagen werd er niet meer over gesproken, die dag erna kregen we een dag verlof. We mochten een dag uit de kliniek en doen wat we wilden. We hadden samen met Bill al 3 dagen van tevoren besloten dat we zouden gaan shoppen en naar welke winkels we zouden gaan. Om stipt 12 uur klopten we aan Bills deur, hij deed niet open. Laila opende de deur en weerhield me naar binnen te gaan, boos duwde ik haar opzij. En daar lag hij dan. Toen de ambulance's aan gekomen waren moesten ze me weg slepen. Ik verkeerde in een shock en daarna vertelde ik zo verstaanbaar mogelijk het verhaal. 'De naald zat nog in zijn arm' vertelde ik als laatst, maar er was geen naald gevonden. Toen Laila en de zuster de ambulance aan het bellen waren liep ik naar Bill toe. Ik kustte hem op zijn lippen en haalde de naald uit zijn arm. Ich Liebe Dich Bill!" sloot ik af en rende weg.
Laila POV:
"Rust zacht, liebe Heroin." fluister ik, en ik laat een roos op zijn kist vallen. Daarna ga ik achter Xenya aan. Eenmaal in de kliniek hoor ik Xenya al huilen op zijn kamer. Bills kamer. Ik loop de kamer in en zie Xenya gebroken liggen. "En nu?" vraag ik haar. Ze kijkt me hoopvol aan en ik knik. Xenya pakt de oude naald van Bill.
Niet lang daarna komt er groot nieuws op de tv. "Twee meisjes dood gevonden. Overdosis drugs. Op de kamer waar de beroemde Bill Kaulitz de week ervoor dood is aangetroffen. 'De spuiten zaten nog in hun armen.' word er afgesloten.
Reacties:
wow en weiter om me aan het huilen maken,wat ik nu dan ook aan het doen ben ><
echt super geschreven!
Xx.Myda<33
mooi wel zielig voor ze