FanFic.nl

ElvenPath <33

Chapter 3 :

Ik voelde me gejaagd toe ik naar het kasteel van koning Théoden liep.
Stel,straks stuurde hij mij terug naar Rivendell.
Ik zag Éowen uit het raa van haar slaapkamer kijken , en toen ze zag dat ik aan kwam lopen liep ze weg bij het raam om mij te verwelkomen.
"Gegroet , Vrouwe Gwilwilith!"riep zij en ik kon het niet laten om met mijn ogen te rollen.
Lachend kwam ze op me af rennen en gaf me een knuffel.
Er is een brief van je vader aangekomen en daarover wou mij vader je spreken.
Ze klonk bezorgd toen ze dat zei.
Je weet dat koning Théoden niet helemaal zichzelf is de laatste tijd. vervolgde ze daarna.
Ik knikte maar zei niks.
Door dat ze mij dit vertelde werd ik alleen maar banger,bang dat ik naar Rivendell werd gestuurd om bij mij vader te gaan wonen omdat ik toch meer Elf was dan mens.
Ook als ik word weg gestuurd , vrouwe Eowyn , dan komen wij elkaar weer tegen in midden van de strijd.zei ik tegen haar.
Er kwam een kleine glimlach op haar gezicht en ze liet het me beloven.
Daarna liepen we samen naar het kasteel.

Toen ik daar binnenstapte wist ik niet waar ik meer van opkeek.
Dat koning Théoden zo snel oud was geworden van de zware lasten die hij op zijn schouders droeg , of Grí­ma die naast hem stond,vergiftigde woorden influisterend.
Ik gokte dat Théoden zo snel oud was geworden door de vergiftigde woorden die werden ingefluisterd niet door Grí­ma maar door Saruman.
Koning Théoden leek wel te slapen,maar toen Grí­ma zei dat ik er was gingen zijn ogen langzaam open en zijn mond bewoog maar er kwam geen geluid.
Eowyn rende naar hem toe en rijkte hem water aan.
En ik stond daar maar , niet wetend wat zij met mij gingen doen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.