FanFic.nl

Part of me {gepauzeerd}

Olivier, Gillende Fans en Cadeaus

Vrolijk pratend, stapten we de drie bezemstelen binnen. Leona rende meteen op Olivier af en wij volgden lachend.
“Hé Olivier.”� Ik gaf hem glimlachend een knuffel en lachte vervolgens om de tweeling en Leo die twee gillende fans speelden. Na even bijgepraat te hebben, verlieten Olivier en Leona de drie bezemstelen om samen kerstinkopen te gaan doen. Op het moment dat de tweeling en ik zelf de drie bezemstelen wilden verlaten, werden Fred en Leo geroepen door Angelique en Katja, die vroeg of ze de dag met hen door wilden brengen. Hij keek George vragend aan, en toen George knikte, liep Fred weg.
“Het ziet er naar uit dat we met z’n tweeën zijn vandaag.”� Hij bood me lachend zijn arm aan en ik kon niet anders dan lachen.
“Zonko’s?”� Vroeg ik, wetend dat hij daar graag heen zou willen. Zijn grijns werd, zo mogelijk, nog breder en we gingen op weg naar Zonko’s fopmagazijn, waar ik een aantal dingen voor Fred kocht. Na Zonko’s gingen we naar Zacharius’ zoetwarenhuis, waar ik voor Ron een doos Chocokikkers kocht en voor Harry een doos suikerveren. Toen trok ik George mee richting een winkeltje wat een stukje verderop lag. Toen we binnen kwamen, riep er iemand vanuit de achterkamer:
“Ik ben zo bij u!”� Een minuutje later kwam er een vermoeide vrouw, met grijze strepen in haar donkerbruine haar en felle groene ogen, tevoorschijn. “Goedemiddag, waar kan ik- Femke!”� Voor ik het in de gaten had werd ik door de vrouw omhelsd. George vroeg zich waarschijnlijk af wie de vrouw was, maar ik kende haar goed. Dit was namelijk Leona’s tante. “Ik hoorde het van je ouders. Het spijt me echt verschrikkelijk. Als je wilt mag je deze kerst bij mij blijven.”�
“Dat is niet nodig, Irena. Ik ben al door iemand uitgenodigd. Dat is ook een van de redenen waarom ik hier ben. Is Leona al geweest?”� Irena schudde haar hoofd.
“Ik had eigenlijk verwacht dat ze bij jou zou zijn. Maar ik zie dat je uitstekend gezelschap hebt. Het is fijn je eindelijk eens met een vriendje te zien.”� Ik grinnikte.
“Irena, George is niet mijn vriendje.”� Ze keek even teleurgesteld, maar toen zag ik een glinstering in haar ogen.
“Zeg, jij bent toch niet toevallig familie van Molly Protser?”� George knikte grinnikend. Irena dacht na. “Hmm.. George zei je? Dan ben je dus een van haar tweelingzoons.”� George keek me vragend aan en ik haalde mijn schouders op. Ik had geen idee hoe ze dit wist.
“Ja, dat ben ik inderdaad. Hoe weet u dat?”� Irena glimlachte.
“Ik ben goed bevriend met je moeder.”� Irena wendde zich weer tot mij. “Goed, op zoek naar kerstcadeaus dus.”� Ik knikte en begon de winkel door te lopen. Er was van alles te zien.
“George?”�
“Hmm?”�
“Je vader is gek op dreuzels, toch?”�
“Ja. Waarom vraag je dat?”� Ik grinnikte en vertelde hem over de dreuzelspullen die mijn oudoom graag verzamelde, en die nu allemaal in mijn bezit waren. Irena riep mijn naam vanachter de toonbank, waar ze een aantal dozen op had gezet. Ik liep naar haar toe en bekeek de voorwerpen in de dozen. Al snel had ik de perfecte cadeaus voor Hermelien, Ginny, mevrouw Wemel en Leona. Voor Ginny had ik een simpel gouden kettinkje, met een vlindertje er aan. De vleugels van het vlindertje waren ingelegd met stenen. Voor mevrouw Wemel had ik een elegante ketting met een stervormig hangertje. Voor Hermelien had ik een simpele, elegante ring gekocht. Wetende dat ze eigenlijk nooit sieraden droeg. En voor Leona had ik een bedeltje voor aan haar bedelarmband. Irena pakte de cadeautjes voorzichtig in en gaf ze aan me. Ik bedacht me dat ik nog twee cadeaus moest kopen. Eén voor Olivier en een voor George. Voor Olivier was makkelijk, die kreeg een nieuwe verzorgingskit voor zijn bezem, net als Harry, Ron en Fred nog bij hun cadeaus kregen. Maar voor George.. Wat moest ik in ’s hemelsnaam voor George kopen?

Reacties: