Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Avril Lavigne » Avril Lavigne and me (lovestory) » [5] Girlfriend

Avril Lavigne and me (lovestory)

21 aug 2010 - 16:48

382

0

374



[5] Girlfriend

Wat is de verleden tijd van skaten?? XD

Ik moest even weg van alles. Ik heb weer met Avril afgesproken om muziek te gaan maken, Het enige wat me op dit moment af kan leiden. Ik had Vanessa ook nog uitgenodigd, maar die kon niet. 'Ze moest naar school.' Kan mij die kloteschool nou schelen?!
Op het moment dat ik Avril's straat in loop voel ik me al meteen een heel stuk beter. Herinneringen komen naar boven, van toen we hier skaten.
Ik loop haar voortuin weer binnen en druk een heel stuk verzekerder op de bel nadat ik het bordje met de namen heb gesignaleerd.
"Hey, gaat het? Je klonk nogal in de war aan de telefoon!"
"Ja, het gaat alweer."
"Wat was er dan- wacht kom eerst binnen en - ja Matt en Michelle zijn er wel. Maar ze zijn heel lief hoor, je hebt vast geen last van ze."
We gaan binnen op de bank zitten en ik vertel haar alles. Het lucht ontzettend op. Er is alleen één ding wat ik haar niet vertel. Hoe ik me voelde toen ik haar net zag. Hoe ik haar ogen zag stralen op de MTV awards. En hoe ik eigenlijk al hoopte dat Vanessa niet zou kunnen. Drie dingen dus eigenlijk. Als we besluiten om muziek te gaan maken gaat Avril's telefoon af. Ik kijk en zie een foto van een jongen met een muts en donker haar.
"Wie is dat?" lach ik.
"Oh, Deryck, mijn vriendje. Sorry ik moet hem even opnemen."
Dat was een klap. Baf! Boem! Ik voel een blok ik mijn keel komen, ik bijt op mijn lip om de tranen tegen te houden.
"Nee laat maar, ik moet al weg."
"Oh, echt? Je bent er pas net!"
"Ja sorry, moet echt gaan doei!" Ik loop uit de deur en kijk niet achterom. Keihard ren ik weg. Hoe kon ik ook denken dat ik ooit haar vriendin kon worden? Stomme Deryck. Ze zou van mij moeten zijn. Nee, dat is stom, dat heeft er niks mee te maken. Sukkel die ik ben! Ik werd verliefd op Avril Lavigne, maar hoe kon ik ooit denken dat we ooit echt iets zouden krijgen?
Ik kan nergens meer naar toe. Ik dacht dat zij degene was waar ik altijd naartoe kon. Dat ik die persoon eindelijk had ontmoet. Nog maar een half jaar denk ik. Dan mag ik eindelijk weg hier.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.