FanFic.nl

Avril Lavigne and me (lovestory)

[6] Unwanted

"Nee, nee, nee, nee stop!! Ik zei nog zo, je moet omlaag niet omhoog!"
"Nee, ik heb het zo geschreven, omlaag werkt niet voor mij."
"En omhoog werkt niet voor mij. Ga nou maar gewoon omlaag!"
Wat zou Avril in deze situatie hebben gedaan? Het is alweer zeven maanden geleden dat ik erachter kwam dat ze een vriendje had. We spreken elkaar nog regelmatig, maar elke keer voel ik weer dat het pijn doet. Ik haat het. Ik had allang over haar heen moeten zijn.
Mijn haar is nog steeds roze. Geen blauwe, paarse of groene plukken erdoor, alleen knalroze. Het doet mensen denken dat ik de vrolijkste van de band ben, omdat Mimi, Hale en Vanessa zwart haar hebben. Ze moesten eens weten hoe ver ze ernaast zitten.
Tegenwoordig doe ik alles met Vanessa samen. We hebben samen een appartement in hartje New York. Meteen na het eindexamen zijn we daar naartoe gegaan. Ook Hale en Mimi wonen in de buurt en we zitten nu bijna 24/7 bij elkaar in de studio. Na heel wat afwijzingen hebben we bij Hopeless Records een contract gekregen. Ze waren enthousiast over onze demo, zeiden ze. Maar zoals de naam van de firma al verklapt, is het hopeloos. De mensen hier willen steeds iets anders dan wij willen, en met de dag krijg ik meer spijt van het contract.
Tom, de producer, geeft aan dat we even pauze houden. "Ramona, luister." Ik zie aan zijn gezicht dat het ernstig is. De afgelopen dagen staat zijn gezicht al de hele tijd serieus en sagerijnig. Hij heeft donkere kringen onder zijn ogen en in zijn voorhoofd zijn duidelijk rimpels te zien die hij nog niet had toen hij ons ontmoette. Dit gaat niet de goede kant op.
"Tom, het spijt me. Het gaat gewoon niet. Ik-"
"Nee, Ramona, je hebt gelijk. Jullie willen gewoon totaal een andere richting op."
Ik kijk hem verbaasd aan. Het lijkt net alsof hij het met me eens is en eindelijk ook de kant op wil die ik op wil.
"Daarom..." Aan zijn gezicht zie ik dat hij twijfelt. "...denk ik dat het beter is dat jullie ergens anders naartoe gaan. Naar een platenmaatschappij waar jullie je creativiteit op jullie eigen manier kunnen uiten."
"Maar, dat is contactbreuk! Dan moeten we betalen en dat geld hebben we niet! Ook niet als we allemaal meebetalen!"
"Ja ja, dat regel ik allemaal wel. Het komt goed. En anders verscheuren we dat papiertje toch gewoon? Wat niet weet, dat niet deert."

En zo komt het dus dat wij nu weer met lege handen op straat staan. Tom had gelijk en we waren het er helemaal mee eens. Maar alsnog, wat moeten we nu? We hebben in feite niks meer!
"Wat nu?" vraagt Hale uit het niets. Het blijft even stil. Dat even wordt een tijdje en dat tijdje wordt een eeuwigheid. 's Avonds zit ik met Vanessa op de bank te eten. De tv staat aan op mtv. Ik zie Avril met een nieuwe clip.
"Hé, hoe is het nou met haar? Spreek je haar nog wel eens?"
"Ja, af en toe."
"Is er wat?" Ja doh maar dat hoeft niemand te weten.
"Wat denk je? We zijn net ons platencontract kwijtgeraakt."
"Nee dat is het niet." Op sommige momenten haat ik het dat Vanessa mijn beste vriendin is. Ze heeft altijd alles door.
"Heeft het er misschien mee te maken dat je Avril leuk vond, er achter kwam dat ze een vriendje had en nog steeds niet over haar heen bent?"

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.