Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » Beautiful Nigtmare (compleet) » Hoofdstuk 5

Beautiful Nigtmare (compleet)

23 aug 2010 - 14:45

588

0

269



Hoofdstuk 5

Voor ik het weet ishet zaterdag en sta ik met July in de badkamer om ons op te maken.
‘’Weetje, Logan vind je heel erg leuk’’ zegt July ineens ‘’Oh, ik voeleigenlijk niks voor hem. Ik krijg altijd een beetje een ongemakkelijk gevoelbij hem in de buurt’’ antwoord ik ‘’Hij gaat vanavond mee, hij gaat vast welproberen met je te dansen ofzo’’ zegt ze ‘’Dansen is goed, maar niet meer dandat’’ zeg ik lachend .
‘’Je ziet er te gek uit’’ zegt ze wanneer ze me van top tot teen bekijkt‘’Dankjewel! Jij bent zelf anders ook niet mis’’ zeg ik lachend ‘’Tijd voor eenfoto!’’ roept July en pakt haar telefoon, we lachen een keer naar de camera endaarna maken we nog een paar gekke foto’s.
‘’Tijd om te gaan’’ zegt ze, ik haak mijn arm in die van haar en loop naarbeneden, July heeft al een rijbewijs dus zij kan ons mooi heen rijden.
‘’Tyler, ik ga!’’ ‘’ Veel plezier’’ roept hij, we lopen naar buiten en stappenin July haar auto.
Voor de club staan een enorme rij, dus na een poos wachten kunnen we eindelijknaar binnen.
Het is echt ontzettend druk, maar wel heel erg leuk!
Samen met July en haar twee volgelingen dansen we de hele tijd tot we Logan opons af zien komen, ik wil snel weg lopen maar Logan heeft me al gezien en paktmijn arm vast.
‘’Ik wil met je dansen! Kom’’ zegt hij en sleurt me mee terug de dansvloer op,eerst is het best gezellig maar ik voel dat hij steeds dichter bij me komt.
‘’Logan, niet zo dichtbij’’ zeg ik snel en duw hem een stukje weg ‘’Rustigmaar, ik doe je niks. Ik haal wat te drinken voor je’’ zegt hij en loopt wegnaar de bar om drinken te halen.
‘’Alsjeblieft’’ zegt hij met een gemene grijns op zijn gezicht, ik heb geenidee waar die vandaan komt, maat het zal wel ‘’Dankje’’ zeg ik en drink het op.
‘’Wow, ik moet even gaan zitten’’ zeg ik, want ik word ineens vreselijkduizelig. Logan helpt me naar een barkruk, maar het is al te laat, alles wordzwart voor mijn ogen.

Ik word wakker en zie een kamer die ik nog nooit heb gezien, ik schrik mehelemaal dood als ik zie dat ik in een bed lig met Logan naast me en al mijnkleren verspreid over de grond.
Ik krijg een misselijk gevoel en stap zo zacht maar ook zo snel mogelijk uitbed, ik pak mijn kleding van de grond en ren de kamer uit.
Meteen bel ik Tyler, en vertel hem huilend dat hij me moet ophalen, maar dat ikgeen idee heb waar ik ben.
‘’Ga maar opzoek naar een straatbord zodat ik je kan ophalen’’ zegt hij rustig,ik doe wat hij zegt en niet veel later vind ik een straatnaam.
Ik bel Tyler weer die meteen naar me toe komt, hij beloofd me dat hij er zosnel mogelijk zal zijn.
Huilend zit ik op de stoeprand, wachtend op Tyler.
Ik vraag me af hoe ik zo stom kon zijn, toen ik die grijns van Logan zag had ikmoeten weten dat er iets niet goed was.
Eindelijk komt Tyler aanrijden en springt uit zijn auto, hij houdt me stevigvast en vraagt me precies te vertellen wat er gebeurt is, zodat we gelijk naarde politie kunnen gaan.
‘’We moeten binnenkort naar het ziekenhuis, je weet nooit wat voor gevolgen hetheeft gehad’’ ik kijk hem geschrokken aan, want hier heb ik nog helemaal nietover nagedacht ‘’straks ben ik zwanger’’ stotter ik geschrokken.
Tyler pakt troostend mijn hand vast en knijpt erin ‘’Het zou kunnen, maar diekans is heel klein. En dan nog, het komt allemaal goed!’’


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.