FanFic.nl

Beautiful Nigtmare (compleet)

Hoofdstuk 8

Op school is het net als andere dagen, Logan en July kijkenme met stom gelach na en de dag duurt lang en is saai.
Ook net als andere dagen staat Nick om half 4 weer op me te wachten.
Ik loop naar binnen en zie mam rondlopen met een kookschort.
‘’Mam, wat doe je?’’ vraag ik verbaasd ‘’Ik maak muffins voor je, omdat ik weetdat je daar zo gek op bent’’ ‘’okay, wie ben jij en wat heb je met mijn moedergedaan?’’ ‘’schat, doe niet zo gek, ik had je beloofd meer tijd voor je vrij temaken en dat doe ik. Kom, ik kleed me om en dan kunnen we gaan winkelen’’ zegtze.
Okay, dat was raar.
Mijn moeder kookt echt nooit! Laat staan dat ik haar een kookschort heb ziendragen.
In het winkelcentrum is het best gezellig, ze heeft het bijna niet over haarwerk en praat alleen maar over kleding dat ze heeft gezien en mij goed zoustaan ofzo.
‘’Ohmy, mam we moeten hier weg’’ gil ik hysterisch, ze kijkt me vragend aan, ikwijs naar een winkel aan de overkant waar Logan staat.
‘’Dat is Logan’’ zeg ik zacht ‘’Wat? Ik ga nu meteen naar hem toe om eens evenmet hem te praten’’ ‘’Nee, mam, niet doen. Ga nou geen scene schoppen’’ ‘’Hijheeft zo’n beetje je hele leven overhoop gegooid, dan mag hij toch zeker weleven weten wat hij heeft veroorzaakt?’’ zegt mam kwaad en voor ik het weetstaat ze voor Logan met enorme gebaren te vertellen wat hij heeft aangericht enhoe erg hij nog niet van haar af is.
Fijn. Dit krijg ik morgen mooi te horen op school, nu weet hij dat ik zwangerben en dus morgen iedereen.
Bedankt mam.
Ze komt terug lopen en kijkt me tevreden aan ‘’mam, wat heb je nou gedaan.Morgen weet iedereen het, echt iedereen!’’ roep ik boos ‘’ach, kom op nou. Watis daar nou erg aan, iedereen zal het over een poos toch wel merken’’ zegt ze‘’zullen we weer verder? Ik wil nog even naar Barney’s’’ ik zucht en sta op omachter haar aan te lopen, ik ben het echt helemaal zat nu. Ik wil gewoon naarhuis ‘’mam, ik wil eigenlijk graag naar huis. Ik ben heel erg moe’’ ‘’Goed,alleen nog even naar Barney’s daarna gaan we’’ zegt ze, ik loop achter haar aantot we eindelijk bij Barney’s zijn, ik kijk zelf een beetje rond en vind nogwat leuke dingen die ik even ga passen.
‘’Vanessa, kom eens. Ik moet wat laten zien’’ roept mam door de winkel, ik loopnaar haar toe en zie dat ze bij baby kleding staat.
‘’Kijk, dit is toch geweldig! Die nemen we mee hoor!’’ zegt ze en laat me eenrompertje zien waar op staat ‘’I Love My Mom’’, gewoon wit dus ook nietspeciaal voor een jongen of meisje.
Ze pakt de kleinste maat en loopt daarna met me mee naar de paskamers.
Een half uur later lopen we met een paar tassen de winkel uit.
Toch wel een goed idee om naar Barney’s te gaan, echt te gekke kleding enschoenen. Ik heb echt een schoenenverslaving, ik hou superveel van hakken enall stars enzo.
We lopen terug naar de auto die in de parkeergarage staat en rijden naar huis.
Thuis loop ik gelijk naar de koelkast om wat eten te pakken, ik heb echt hongerals een paard! En dat elke dag.
‘’Yo sis, zullen we een bbq organiseren voor iedereen in de straat?’’ ‘’Hoe komje daar nou weer bij?’’ ‘’Nou, ik dacht. De enige mensen die jij en ik kennenzijn de Jonassen, pap en mam kennen nog niemand dus ik denk dat het tijd wordom kennis te maken met de buren enzo’’ zegt hij, ergens heeft hij wel gelijk.We kennen verder niemand hier in de buurt. ‘’Je hebt gelijk, goed idee’’ zeg iken luister naar Tyler die een verhaal heeft over hoe hij het wil organiseren enbla bla bla.
Ik luister maar half, ik denk alleen maar na over hoe erg het morgen zal wordenop school, als iedereen mijn ‘geheim’ weet.
‘’Okay?’’ vraagt Tyler, als blijkbaar het einde van zijn verhaal ‘’Hé, oh.Okay’’ zeg ik afwezig ‘’okay, kom dan’’ zegt hij en trekt me omhoog ‘’ik zeidat we even uitnodigingen moet maken’’ Ik loop achter Tyler aan die achter delaptop gaat zitten en begint te typen.
Ik kijk een beetje half mee, maar kan me er gewoon niet op concentreren ‘’Ty,ik kom zo weer’’ zeg ik en loop naar boven.
Ik pak de tassen van alles wat ik vandaag gekocht heb en laat alle kleding enschoenen op mijn bed vallen, ik begin mijn spullen één voor één in mijn enormeinloopkast op te ruimen.
Uiteindelijk blijft er één ding op mijn bed liggen, en dat is het ‘’I Love MyMom’’ rompertje dat mam voor me gekocht heeft.
Ik pak het op en ga op bed liggen, ik zucht diep en doe mijn ogen dicht.
Ik realiseer me nu pas dat ik echt niet meer terug kan, ik heb ook niet overabortus ofzo nagedacht omdat ik dat een soort moord vind..
Ik wist eigenlijk gelijk zeker dat ik zelf voor de baby wil zorgen, maar ikkrijg nu pas door hoeveel werk dat is en dat ik over minder dan 9 maanden nooitmeer het leven zal hebben van een normale tiener.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.