Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » Beautiful Nigtmare (compleet) » Hoofdstuk 12

Beautiful Nigtmare (compleet)

23 aug 2010 - 14:51

814

0

308



Hoofdstuk 12

k hoef maar één nacht in het ziekenhuis te blijven,voor controle omdat Sophie te vroeg geboren is.
Na een controle mogen we allebei naar huis!
Thuis is het een groot feest, er hangen roze met witte slingers en mijn moederheeft wel honderden cakejes gemaakt met roze muisjes erop.
Ik zit met Sophie op de bank, te genieten van de rust voordat iedereen opvisite komt, vandaag komen een paar buren en morgen ook.
Volgende week komt wat familie uit Nederland over.
Wel goed gepland, precies in de weken dat ik niet naar school hoef!
Met Sophie in mijn armen loop ik naar boven om me om te kleden, ik trek eenspijkerbroek aan, met een gestreept shirt en uggs.
Ook fleur trek ik wat warmere kleren aan, het is namelijk oktober en niet zowarm meer.
Ik leg Sophie in haar box die beneden staat en maak een flesje voor haar klaar.
Tyler is met pap en mam nog wat eten en drinken aan het halen voor de gastendie vandaag komen, want van alleen cakejes word je natuurlijk ook niet vrolijk.
Ik ga op de bank zitten en leg Sophie voorzichtig op mijn schoot zodat ik haarde fles kan geven.
Ik hoor mijn blackberry over gaan, maar ik heb echt geen idee waar ik die hebgelaten, dus ik kijk straks wel wie het is.
Sophie heeft haar flesje ondertussen leeg en Juicy zit de hele tijd rondjes omme heen te lopen wat betekend dat ze naar buiten wil, dus ik leg Sophie op debank en haal de kinderwagen op.
Ik leg Sophie erin en pak de riem van Juicy, daar maak ik Juicy aan vast, ikpak mijn favoriete zwarte Prada tas en gooi mijn telefoon en erin.
Ik doe de deur open zodat ik er makkelijker langs kan lopen met de kinderwagenen neem ook Juicy mee aan haar riem.
Ik pak mijn blackberry nog even uit mijn tas om een foto te maken van Sophie,omdat het de eerste keer is dat we samen buiten gaan lopen en dat vind ikeigenlijk best wel een moment dat je moet onthouden.
In de gang trek ik mijn jas aan en doe een sjaal om, dan loop ik naar buiten.
Ik loop een stuk door de straat, richting het park.
Het is veel kouder dan ik had verwacht, waarschijnlijk omdat het best hardwaait, dus ik doe het dekentje in de kinderwagen nog wat meer over Sophie heenzodat ik zeker weet dat ze het niet koud heeft.
Gelukkig is Juicy niet een overdreven druk hondje en blijft ze gewoon rustignaast me lopen, anders was het nog een probleem geworden om met een kinderwagenen een hond tegelijk te lopen.
Ik loop over het voetpad langs het park en ga even op een bankje zitten zodatJuicy even los kan lopen.
Sophie begint te huilen, dus ik haal haar uit de kinderwagen en leg haar opschoot, ik probeer haar een beetje rustiger te maken en het lukt gelukkig ook.
Ik leg haar weer terug en hoor mijn blackberry over gaan, ik wil hem snelpakken maar ik ben te laat.
1 gemiste oproep van Thuis.
Ik klik op terugbellen en wacht tot er opgenomen word terwijl ik Juicy weer aanhaar riem vast maak.
‘’Met Tyler’’ ‘’Met Vanessa’’ ‘’Hé, ik belde je net om te zeggen dat mam hetverkeerd had, er komt niemand vandaag maar ze komen allemaal morgen om eenverschillende tijd’’ verteld hij ‘’ okay, thanks’’ zeg ik en hang op.
Ik besluit nog een rondje te lopen door een andere straat ‘’Vanessa?’’ hoor ikineens iemand vragen, ik kijk op en zie Shelly staan, één van de tweevolgelingen van July ‘’Hé’’ zeg ik kortaf en wil doorlopen maar ze loopt achterme aan ‘’Zou ik even met je mogen praten?’’ vraagt ze verlegen, zo ken ik haarhelemaal niet ‘’okay dan’’ zeg ik we lopen naar een bankje en gaan zitten ‘’ Ikwou even zeggen, dat het me spijt dat ik het niet voor je opgenomen heb toenLogan dat spul in je drinken stopte. Ik was er namelijk bij en het was een planvan July en Logan samen. Logan vond of vind je leuk maar hij wist dat jij niksvan hem wil weten’’ zegt ze ‘’July en Logan hebben het samen bedacht? Maar ikdacht ze een vriendin was, anders had ze niet gevraagd of ik mee ging naar dieclub’’ protesteer ik ‘’dat was deel van het plan’’ zegt Shelly, ik kijk haarmet grote ogen aan ‘’Ik hoop dat je me kunt vergeven, want ik vind het echtvreselijk was ze je aangedaan hebben’’ zegt ze ‘’Ik vergeef het je, jij hebthet niet bedacht! Alleen stom de je het wel wist en het me nu pas verteld, maarbeter laat dan nooit!’’ zeg ik ‘’bedankt!’’ roept Shelly opgelucht en geeft meeen knuffel, ik schrik ervan maar waardeer het ook wel. Ze zat er blijkbaar welheel erg mee.
‘’Mag ik haar zien? En hoe heet ze?’’ vraagt ze nieuwsgierig ‘’Sophie’’ vertelik ‘’mooi!’’ zegt ze.
‘’Waarom ga je niet even met me mee naar huis, dan kan ik je al haar spullenlaten zien, en natuurlijk Sophie zelf!’’ ‘’Lijkt me te gek!’’ zegt ze.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.