Hoofdcategorieën
Home » Jonas Brothers » Tell me why! (jonas brothers) » deel 14: het huis!
Tell me why! (jonas brothers)
deel 14: het huis!
Jennifer pov:
Die hele middag en avond waren we bij de concerthal. ’s Middags was er de soundcheck en ’s Avonds het concert. Na het Concert kwamen de jongens vermoeid van het podium af. ‘Jullie waren geweldig’ zeiden Sascha en ik in koor. ‘Nou, bedankt’ zei Kevin en hij liep naar Daniëlle om haar een kus te geven. Nick en Joe volgden het voorbeeld en gaven ons ook een kus. Lachend liepen we richting de uitgang. Teon we daar bijna waren pakte Nick m’n hand stevig vast. ‘Ben je er klaar voor?’ vroeg hij. We hadden vanochtend besloten dat we het bekend gingen maken. Zowel aan de fans al aan. Nick vond dat de wereld recht had om te weten dat ik zijn meisje was. ik vond dat zo lief. Dat ik het ermee eens was geweest. Ik zag dat Sascha het ook leiver bekend had gemaakt. Maar Joe had tegen haar gezegd dat hij haar liever nog even voor zichzelf hield. Natuurlijk kon dat ook niet omdat Joe voor de pers nog steeds een relatie heeft met die ene Femke. Ik had best wel medelijden met hem. Hij kon de wereld niet eens laten zien dat hij een geweldige vriendin had. Opeens vroeg ik me af wat Joe eigenlijk tegen Nick had gezegd over Femke. Ik bedoel Nick was er zelf bij toen die Femke tegen de pers zei dat Joe en zij een stel waren. Ik zou het Joe later wel vragen. ‘joehoe, leef je nog?’ er zweefde een hand voor m’n gezicht. ‘Ga je mee?’ zei Nick. Ik was zo in gedachte dat ik hem helemaal niet meer gehoord had. ‘ja’ ik zag hoe Big Rob de deur open deed en er duizenden gillende meisjes voor de deur stonden. Ik kneep zachtjes in Nick’s hand. ‘Oké, daar gaan we schreeuwde Kevin en hij liep samen met Daniëlle hand in hand door de menigte. Toen wij hun volgde horde ik overal om me heen geroezemoes. Ik kon gelukkig niks verstaan, maar aan sommige blikken kon ik wel zien dat ze niet bepaald blij waren voor Nick en mij. Toen we eindelijk veilig in de bus zaten durfde ik pas weer wat te zeggen. ‘Nou, dat hebben we ook weer gehad’ ik zakte neer op de bank. We zaten met z’n vieren in de bus. Kevin en Daniëlle deelden namelijk samen een bus. Wij zaten in de bus bij Joe en Nick. Paul zat weer in een andere bus. Denise en Frankie waren gisteren alvast naar huis gegaan. Het was morgen namelijk de laatste dag van de tour. ‘Nou, ik ga maar eens slapen’ zei Sascha die richting één van de bedden liep. ‘ ik ook’ zeiden we alle drie in koor. Nick liep richting de badkamer. Sascha was zo druk bezig met haar pyjama dat ze ons waarschijnlijk toch niet zou horen dus greep ik m’n kans. ‘Joe, wat heb jij eigenlijk tegen Nick gezegd over Femke? Ik bedoel zei heeft gezegd dat jullie een stel waren waar Nick bij was en nu heb je opeens wat met Sascha. Nick kennende zou hij daar niet zo normaal op reageren.’ Hij moest lachen. ‘Nee, Nick zou me aan m’n haren hebben meegesleurd naar Femke om het uit te maken. Ik kon namelijk aan hem zien dat hij Femke niks vond. Maar ik heb hem verteld dat het een gestoorde fan was, die zich veel te veel aan me opdrong en verdwaald was geraakt aan haar fantasieën’ nu was het mijn beurt om te lachen. ‘En hij geloofde dat?’ ‘Ja, dat hebben we wel eens eerder meegemaakt, dus zo raar was dat niet’ ‘oké, ben je nog lastiggevallen?’ Vroeg ik. ‘Nee, nog niet’ zei hij droevig. ‘Maar ik ga slapen. Het wordt morgen een lange dag. Welterusten’ ‘welterusten’ zei ik zo zacht dat hij het waarschijnlijk niet eens hoorde. Opeens voelde ik dat ik moe was, het was ook een lange en hectische dag geweest. Nou voor mij dan. Er komt niet elke dag iemand met zo’n verhaal naar je toe. In ieder geval dat hoop ik toch niet. Ik moest gapen ‘tijd om naar bed te gaan, mevrouwtje’ zei Nick die al in z’n pyjama voor me stond. ‘Ja, dat is misschien maar beter hè?’ ik stond op en wou naar de badkamer lopen toen Nick me aan m’n arm weer naar achteren trok ‘krijg ik geen kusje voor het slapen gaan?’ Zei hij met een kinderlijke stem. Ik moest lachen ‘Nou?’ Zei hij nu met een gewone stem. Ik ging op m’n tenen staan en drukte en kusje op z’n voorhoofd. ‘Zo goed?’ Zei ik lachend. ‘Nou Ik dacht eigenlijk meer aan dit’ en hij drukte zijn lippen op de mijne. ‘Zo, nu kan ik weer lekker slapen’ zei hij en hij liep naar het slaapgedeelte van de tourbus. Dit was de eerste nacht dat ik in een tourbus zou slapen. Het waren 2 stapelbedden. Joe en Sascha lagen boven. Ik en Nick lagen dus blijkbaar beneden. Daartussendoor lag een paadje. Toen ik even later in bed lag zag Ik 2 handen boven me bungelen. Sascha en Joe hadden elkaars handen vast en die bungelden nu ergens tussen de 2 bedden in. Ik voelde hoe langzaam m’n ogen dichtvielen. Voor ik het wist was ik in slaap gevallen.
De Volgende ochtend toen ik wakker werd, was de rest allemaal al wakker. En toen ik het woongedeelte van de bus inkwam zat ook iedereen al aan het ontbijt. In pyjama dat nog wel. ‘Zo, slaapkop’’zei Sascha die me als eerste in de gaten had. Vervolgens werd ik door Nick op schoot getrokken die me vervolgen een zoen gaf. ‘Nou, dat is nog lekker wakker worden’ zei ik lachend terwijl ik van z’n schoot afgleed en normaal naast hem ging zitten. ‘Zijn jullie er een beetje klaar voor?’ Zei Sascha vrolijk. ‘Helemaal’ zeiden Joe en Nick in koor. Net opdat moment stopte de bus. ‘We zijn er’ riep de chauffeur door de megafoon. Hij zat apart van de bus in verband met privacy. Sascha sprong op. ‘Wat ga jij nou doen?’ Vroeg ik verbaasd. ‘Aankleden, dan kan ik zo snel mogelijk deze bus uit’ zei ze terwijl ze al in het slaapgedeelte was aangekomen. ‘Vind je het dan zo vreselijk hier? Riep Joe haar na. ‘nee’ gaf ze 2 minuten later pas antwoord op de vraag toen ze aangekleed weer het woongedeelte in kwam ‘ik heb gewoon behoefte aan frisse lucht.’ En vrolijk sprong ze de bus uit. Joe was inmiddels ook al verdwenen om zich aan te kleden. Tien minuten later stonden we allemaal aangekleed en wel buiten voor de grote concertzaal. ‘Nou, ons laatste concert’ zei Kevin die inmiddels ook al buiten stond. ‘Voor deze tour dan’ maakte Joe de zin af. ‘Wie gaat er mee naar binnen?’ Vroeg Paul enthousiast. Je kon zien dat iedereen ook wel blij was om weer naar huis te gaan. Gelijk kwam iedereen in beweging.
*Tijdsprong- na het concert*
Sascha pov:
Na het concert rende Nick op Jennifer af, tilde haar op draaide haar in het rond en zette haar weer neer om haar vervolgens een kus te geven. Het zag er schattig uit. Joe kwam bezweet achter Nick aanrennen en gaf mij een stevige knuffel. Vervolgens drukte ik mijn lippen op de zijne. ‘Zo, zo het zit erop hoor’ zei Kevin die als laatste van het podium af kwam gerend. Hij pakte Daniëlle’s hand en met z’n allen liepen we richting de tourbus. Dit keer waren er gelukkig geen gillende meiden aan de achterkant van het gebouw. ‘Ik zie jullie wel in het hotel’ zei Kevin en hij trok Daniëlle mee hun eigen bus in. Wij stapten in onze eigen bus. Het was maar een kwartiertje rijden naar het hotel, maar toch viel ik in de tourbus al in slaap. Even later voelde ik hoe ik opgetild werd en over de schouders van Joe naar het hotel werd gedragen. Gelukkig waren er geen Fans of paparazzi, anders had het eruit gezien of Joe een lijk over z’n schouder had hangen. En dat had niet echt een goede indruk achtergelaten. Eenmaal in de hotelkamer legde Joe mij voorzichtig op het bed neer in mijn eigen slaapkamer. Althans die ik deelde met Jennifer. Gelijk was ik weer in een diepe slaap. Vaag hoorde ik geluiden uit de huiskamer, maar langzaam vervaagde die ook. Tot ik zo diep in slaap was dat ik niks meer hoorde.
Joe pov:
‘Wakker worden’ zachtjes gaf ik een kus op Sascha’s lippen. Langzaam opende ze haar ogen. ‘We gaan naar huis’ fluisterde ik zacht. Gelijk was ze klaarwakker. Ze sloeg de dekens van haar af en liep naar de kledingkast. ‘Nou hup, wegwezen. Ik ga me aankleden. Hoe sneller ik klaar ben, hoe sneller we naar jullie huis kunnen.’ Lachend liep ik naar het woongedeelte. Nick en Jennifer keken me verbaasd aan. ‘Er heeft er eentje zin om hier weg te gaan’ zei ik nog lachend. ‘Wie?’ Vroeg Daniëlle die uit de andere slaapkamer kwam, gevolgd door Kevin. ‘Sascha’ gaf Jennifer antwoord voor me.
Even later kwam Sascha aangekleed en wel de slaapkamer uit ‘wat mij betreft kunnen we vertrekken’ zei ze terwijl ze naast Jennifer aan de tafel ging zitten. ‘Wat mij betreft ook’ zei Jennifer nadat ze de laatste hap van haar boterham had doorgeslikt. ‘nou, laten we dan maar gaan’ zei Kevin die alle kamers nog eens controleerde of we niks vergeten hadden om in te pakken. Sascha stond al buiten. Ik liep naar haar toe, keek om me heen en toen ik niemand zag gaf ik haar een kus. ‘Ben je er klaar voor?’ Vroeg ik haar vervolgens. ‘Zeker wel’ zei ze lachend. Inmiddels was de rest ook al op de gang komen te staan. Samen liepen we naar de auto’s. De bussen waren gisteravond gelijk al weggegaan. Ik zat met Sascha en Daniëlle bij Kevin in de auto. En Nick en Jennifer zaten bij Paul in de auto. Riley zat bij Daniëlle op schoot maar probeerde er de hele tijd van af te springen. Het zag er wel grappig uit. Een uurtje later waren we eindelijk bij het huis aangekomen. Nou bij ons huis dan. Kevin en Daniëlle waren getrouwd, en dus woonden ze een paar huizen verderop. Ik woonde eigenlijk samen met Nick, maar vandaag waren mam en Frankie er ook. Toen we aankwamen stonden ze al ons op te wachten. Nou mam stond ons al op te wachten. Frankie speelde met Elvis in de tuin en had niet eens door dat we waren aangekomen. We gaven mam allemaal een knuffel, zelfs de meiden gaven mam een knuffel. Die konden het dus wel goed met elkaar vinden. Gelukkig maar, ik zou niet kunnen kiezen tussen mam en Sascha. Inmiddels was Frankie er ook bij komen staan. Frankie was nog steeds met Elvis aan het spelen, dus liepen we erop af. Elvis zag Nick aankomen en liep gelijk op hem af. Nu pas keek Frankie op en zag ons ook. Hij gaf ons ook allemaal een knuffel. We liepen allemaal naar binnen. Daniëlle had Riley inmiddels losgelaten en die was nu uit de voederbakken van Elvis aan het eten. Elvis had niks door en lag rustig bij Nick en Jennifer op de voeten. ‘Wij gaan maar eens’ zei Kevin een paar uur later. ‘We moeten nog alles uitpakken enzo’ zei Danielle erachteraan. ‘Wij gaan ook’’zei Paul. ‘Dan kunnen jullie rustig bijkomen.’ Ze stonden allemaal op, gaven ons een knuffel en liepen vervolgens richting de voordeur. ‘Tot morgen’ riep Kevin nog en daarna viel de voordeur in het slot. Gelijk sprong Sascha op ‘nou, laat dat grote huis van jullie eens zien’ zei ze terwijl ze al naar de gang liep. Ik volgde haar, pakte haar hand ‘kom maar mee dan’ zei ik terwijl ik de trap op liep. Nick en Jennifer volgden ons op de voet. Alles wat de meiden wisten uit te brengen was ‘wow’ of ‘cool’. Het was heel grappig om te zien. ‘En dit is jouw kamer’ zei ik tegen Sascha. Ik deed een deur open en daarachter was een redelijk grote kamer met een groot 2- persoonsbed, een ruime kast en een eigen wastafeltje. ‘cool’ zei Sascha terwijl ze een rondje door de kamer liep. Toen liepen we naar Jennifer’s kamer. Het was naast die van Sascha en zag er bijna precies hetzelfde uit. Alleen de kleuren waren verschillen. Sascha’s kamer had rode kleuren en de kamer van Jennifer was blauw. Een paar minuten later.toen we het hele huis hadden laten zien besloten we om wat eten te bestellen. Er was namelijk bijna niks in huis en het was inmiddels al bijna 6 uur. Een half uur later kwam de pizzakoerier en we genoten van onze heerlijke pizza. We keken die avond nog een filmpje en gingen toen naar bed. Heerlijk om weer thuis te zijn.
*tijdsprong- 1 week later*
We zaten nu al weer een week thuis. Afgelopen weekend hadden we met z’n allen kerst gevierd. Het was heel gezellig. Ik had voor Sascha speciaal een armbandje laten maken met “Joe en Sascha is True Love”ť erin geschreven. Ze vond hem geweldig en droeg hem elke dag. Nick had een Kettinkje voor Jennifer laten maken met een bedeltje waarop stond: Jennifer en Nick 4 ever! En achterop stond: I always love you. Jennifer had het geweldig gevonden. Verder hadden Kevin, Nick, Frankie en ik speciaal een liedje gezongen voor pap en mam. Er waren nog meer cadeautjes. Het was geweldig. We hebben samen bij de openhaard gezeten en niet te vergeten heerlijk gegeten. Een paar dagen later kreeg ik weer een brief van Femke. Ik had hem aan Jennifer late nlezen. Er stond in dat ze al die tijd mis had gezeten. Volgens haar was ik wel schuldig aan de dood van janna. Mijn vrolijke humeur was toen helemaal weg. Jennifer had me gevraagd of ik dat zelf ook nog dacht. Ik had niks terug gezegt. Ik voelde me na al die jaren nog hartstikke schuldig. Ze had alles proberen om uit m’n hoofd te praten. Het had even geholpen, maar toch bleef ik er maar aan denken. Nu waren we alweer een paar dagen verder en i khad niks meer van haar gehoord. Ik voelde me weer goed. Vandaag zaten we een dagje thuis. Nick en Jennifer zaten in de huiskamer met warme chocolademelk een romantische komedie te kijken en ik lag met Sascha samen op haar bed een andere romantische film te kijken. Nou, we waren drukker met elkaar bezig. Ik had m’n arm om haar heen geslagen en zij gaf me elke keer kusjes. ‘Je bent lief’ fluisterde ze in m’n oor. ‘Ik hou van je’ fluisterde ik terug. ‘Ik ook van jou’ ze gaf me weer een kus die ik beantwoorde. ‘ik ga even wat drinken halen, ben zo terug’ ik gaf haar nog een kus en klom toen van het bed af. Net toen ik beneden kwam ging de deurbel. Wie kon dat nu zijn. Ik deed de deur open en stond verstijfd stil. In de deuropening stond: Femke. ‘Nou, jij bent blij me weer te zien’ ze gaf me een kus en liep langs me heen het huis in. Ik stond nog steeds verstijfd stil. ‘Wat doe je hier?’ Vroeg ik bot. ‘Nou, nou, je mag wel wat aardiger zijn tegen je lieve vriendinnetje hoor.’ Zei ze terwijl ze richting de huiskamer wou lopen. Snel liep ik de trap op. ‘Oh, jij gaar liever gelijk naar boven’ ze liep achter me aan. Dat mens was echt gek. Ik duwde haar m’n eigen kamer in. Ik wou niet dat Sascha er iets van zou merken. ‘Wat doe je hier?’ Vroeg ik nogmaals. ‘Ik mag toch wel m’n vriendje opzoeken’ ze begon aan de knoopjes van m’n blouse te zitten. ‘Ik ben je vriendje niet en blijf van me af’ ik zette een stap naar achteren. Ik stond nu letterlijk met m’n rug tegen de muur.
Sascha pov:
Ik zat nu al minuten op m’n kamer op Joe te wachten en hij was er nog steeds niet. Ik stond op en liep naar beneden. Daar waren Jennifer en Nick klef met elkaar aan het doen. ‘Hebben jullie Joe gezien?’ Vroeg ik toch maar, ook al wou ik ze niet storen. Jennifer liet Nick los. ‘Geen idee, hij was toch bij jou?’ ‘Ja, maar hij ging wat te drinken halen en is niet meer terug gekomen.’’Misschien is hij op z’n kamer’ zei Nick die Jennifer al weer wou zoenen. ‘oké, dank je’ riep ik terwijl ik de kamer. Ik kreeg geen reactie terug. Die waren alweer veel te druk met elkaar bezig. Ik liep naar de deur van Joe en klopte op de deur. Ik kreeg geen reactie. Ik gooide de deur open en bleef verschrikt in de deuropening staan. Daar stond Joe te zoenen met een meisje dat geen shirt meer aan had. De tranen begonnen over m’n wangen te stromen. ‘Klootzak’ schreeuwde ik door m’n tranen heen. Joe keek verschrikt. ‘Sas, het is niet wat je…’ ik liet hem niet eens uitpraten ik was woest en verdrietig tegelijk. Ik hoorde hoe Jennifer en Nick de trap kwamen opgerent. ‘Wat is er aan de…’ zei jennifer, maar toen ze Joe en het halfnaakte meisje zag staan, snapte ze het. ‘Ik ga maar eens zij het meisje. ‘Dat lijkt me een goed idee’ zei Jennifer bot tegen het meisje, alsof ze het meisje kende. Maar dat kon haast niet. Nick stond verbaasd toe te kijken. Ik rende huilend naar m’n kamer en gooide de deur dicht.
Jennifer pov:
Ik keek hoe Sascha verdrietig haar kamer in rende. ‘Nick, kan ik even met Joe onder vier ogen praten?’ ‘Ja tuurlijk’ zei Nick die nog een beetje in shock was door wat hij net had gezien. Ik gaf hem een kus en liep toen Joe’s kamer in. Ik zag nog net hoe Nick de trap afliep. Ik sloot de deur achter me. Joe zat verdrietig mat zijn hoofd in zijn handen op bed. ‘Was dat Femke?’ Vroeg ik voorzichtig. Hij knikte. ‘Ik wou haar niet zoenen. Zij zoende mij. Ik kon geen kant op. Zij trok haar shirt uit en ik kneep m’n ogen stijf dicht. Ik dacht allen maar aan Sas. Je moet me geloven’ ik ging naast hem zitten en sloeg m’n armen om me haan. ‘ssst, het komt allemaal wel goed. Ik praat wel met haar’ ik stelde hem gerust en stond toen op. ‘Het komt goed’ zei ik nog één keer en liep toen de deur uit. Ik liep naar Sascha’s deur. Ik hoorde dat ze huilde. Zachtjes schoof ik de deur open. Ze zat met haar rug tegen de muur met haar hoofd verborgen in haar handen. Ik ging naast haar zitten. Ze legde haar hoofd op mijn schouder.’ Ik wil hem nooit meer zien’ zei ze tussen het huilen door. ‘Weet je dat wel zeker? Kun je niet beter eerst met hem gaan praten?’ Vroeg ik rustig. Ze mochten niet uit elkaar gaan. Ze waren zo lief en ik wist dat ze van elkaar hielden. Ze schudde heftig haar hoofd ‘ik ga naar huis.’ Ik stond verschrikt op en liep naar buiten. Naar huis, nee dat kon niet. We hadden nog een hele week. Ik wist niet wat ik moest doen. Moest ik nou meegaan mat Sascha? En Nick dan? Ik werd overspoeld met gedachtes. Ik zag Nick op de bovenste traptree zitten. ‘hey’ zei ik zacht. Ik ging naast hem zitten. ‘hey’ zei hij terug. Hij sloeg een arm om me heen. ‘En?’ Vroeg hij terwijl hij zachtjes met z’n duim over m’n schouder streelde. Ik legde m’n hoofd op z’n schouder. ‘Ze gaat naar huis en…’ ‘jij gaat met haar mee’ maakte hij m’n zin af. Ik keek op ‘wat? Dat zei ik niet’ ‘nee, dat zeg ik. Ze heeft je nodig.’ Zei hij rustig. Ik knikte ‘en jij dan?’ ‘Ik ben altijd bij je’ hij wees naar het kettinkje dat om nek hing. Ik stond op. ‘oké’ zei ik. Nick stond op en liep achter me aan naar de kamer van Joe. ‘Ga jij maar. Ik wacht hier wel’ zei Nick. ‘Je moet met hem praten, Nick’ ’waarom? Waarom vergeef jij Joe überhaupt dat hij vreemd gaat?’ Ik hoorde dat hij boos was. ‘Er zit een verhaal achter. Dat snap jij niet.’ ‘Vertel het me dan!’. Ik keek naar beneden. ‘Dat kan ik niet doen.’ Zei ik voorzichtig. Ik zag hoe Nick vervolgens boos naar beneden liep. Fijn. Nu is mijn relatie ook aan het kapot gaan. Ik liep Joe’s kamer in. Hij keek hoopvol op. Ik schudde m’n hoofd. Hij keek gelijk weer verdrietig. ‘Morgenvroeg gaan we weg’ ‘wat? We? Wie is we?’ Vroeg hij verbaasd. ‘Ik en Sascha’ ‘wat? Nee, dat kan niet. Nick kan jou niet missen.’ ‘Toch wel.’ Zei ik zacht. Toch had hij het gehoord. ‘Hebben jullie ruzie?’ Ik knikte. ‘Alles gaat fout door mij’’schreeuwde hij. Hij stond op. ‘Nee, dat is niet waar Joe!’ Zei ik nu hardop. Dat mocht hij niet denken. ‘Wel waar! M’n relatie is naar de knoppen. Nu heb jij en Nick nog ruzie ook. En Janna is ook dood door mijn schuld’ hij stompte met z’n vuist tegen de muur aan. ‘Nee, Joe’ zei ik nu kwaad. ‘Zo, mag jij niet denken. Dat is niet jouw schuld. Echt niet jouw schuld! Hoor je me’ hij knikte en zakte vervolgens naar beneden tegen de muur. Ik liet hem maar even. Ik liep de deur uit. Nick stond boven aan de trap. We keken elkaar secondenlang aan. Toen kwam hij op me aflopen. ‘Jen, het spijt me. Het is niet jouw schuld. Ik was gewoon kwaad, op Joe, op mezelf. Ik hou van je, echt waar. Ik ga je gewoon zo missen en…’ snel drukte ik me tegen hem aan. ‘Het is al goed’ fluisterde ik in z’n oor. ‘Ik hou van je, jen!’ ‘En ik van jou’ ik gaf hem een kus. ‘Wanneer gaan jullie weg?’ Vroeg hij verdrietig. ‘Morgenvroeg’ zei ik terug. Hij knikte. ‘En hoe is het met Sascha?’ ‘Ik wou net bij haar gaan kijken. Ze weet nog niet eens dat ik mee ga’ zei ik verdrietig. Ik ging Nick zo missen. ‘Oké. Ik wacht beneden op je’ zei hij. Hij gaf me nog een kus en toen draaide ik me om. Toen ik in Sascha’s kamer kwam lag de hele kamer overhoop. Overal lagen kleren en haar koffers waren uitgestald op het bed. ‘Ik ga met je mee’ ze keek me verbaasd aan. ‘Ik ga met je mee’ zei ik nog een keer. Ze kwam op me afgelopen en gaf me een knuffel. ‘Dank je, Jen’ zei ze terwijl ze weer verder ging met inpakken. ‘Graag gedaan’ zei ik verdrietig. ‘Ik ga m’n spullen maar eens inpakken’ en ik liep de kamer uit. Voordat ik in huilen zou gaan uitbarsten.
Die avond zat ik met Joe en Nick beneden. Sascha wou niet meer naar beneden komen. Joe zat als een verdrietige zombie op de bank tv te kijken en Nick en ik zaten nou ook niet bepaald vrolijk op de andere bank. ‘Onze laatste avond’ zei ik verdrietig terwijl ik m’n armen om Nick heen sloeg. ‘Ja, onze laatste avond. Tot nu toe’ ik voelde een traan branden. Nick zag het. ‘Het komt goed. Dat beloof ik’ met die woorden vloeiden de tranen over m’n wangen. Nick veegde ze er liefdevol van af. Joe stond op en liep naar boven. Ik keek hem na. Hij was kapot van verdriet. Hij had die hele avond bijna niks gezegd. En ook eten deed hij bijna niet. Ik gaf Nick een zoen. ‘Bedankt’ ‘waarvoor?’ Vroeg Nick zacht ‘dat je van me houd’ zei ik zacht terug. Hij trok mij dicht tegen zich aan. ‘Graag gedaan’ tevreden viel ik in slaap op de bank in de armen van Nick.
De volgende ochtend werd ik ook weer wakker in de armen van Nick. Nick was al wakker en keek naar me ‘wat?’ Vroeg ik lachend. ‘Je bent mooi als je slaapt’ er verscheen een glimlach op m’n gezicht. Maar gelijk realiseerde ik me, dat dit ook de laatste keer was. ‘Ik ga Sascha wakker maken’ zei ik. ‘Ons vliegtuig vertrekt over 3 uur. ‘Ik breng jullie wel naar het vliegveld. ‘Dank je’ en ik liep naar boven. Ik hoorde geluiden vanachter Joe zijn deur. Ik klopte op de deur. ‘Ja’ hoorde ik een zacht stemmetje vanachter de deur. Ik deed langzaam de deur open. Joe keek op ‘ik kom afscheid nemen’ zei ik terwijl ik langzaam de kamer binnenschoof. Joe slikte. Hij had het er duidelijk moeilijk mee. Ik liep naar hem toe, pakte zijn handen en trok hem langzaam omhoog. ‘Ik ga zorgen dat het goed komt’ zei ik terwijl ik hem een knuffel gaf. Ik voelde dat er een traan op m’n schouder belandde. Even later liet ik hem weer los. Ik draaide me om en wou naar buiten lopen. ‘Ik blijf wel hier, totdat jullie weg zijn’ langzaam knikte ik. Ik gaf hem nog een kus op zijn wang en liep toen naar de deur. ‘Je bent een geweldige vriend Joe’ zei ik nog en trok daarna de deur achter me dicht. Sascha was ook al wakker. Ik hoorde haar druk heen en weer gaan. Ik opende de deur. Ze was de laatste spullen aan het inpakken. ‘hey’ zei ik. Toen pas merkte ze me op. ‘hey’ zei ze zacht terug. Toen ze me aankeek zag ik dat ze gigantische wallen onder haar ogen had. ‘Weet je zeker dat je dit wilt?’ Vroeg ik nog een keer. Ze knikte. En liep toen langs me heen de deur uit. Ik liep achter haar aan. Keek nog één keer naar de deur van Joe en liep toen achter haar aan de trap af. Kevin en Daniëlle waren inmiddels ook al aangekomen om afscheid te nemen. Nick had ze gisteren opgebeld en alles vertelt. Ik liep naar Kevin en gaf hem een dikke knuffel ‘ik ga je missen’ we hadden inmiddels zo’n sterke band opgebouwd dat Kevin als een soort broer voor en was en voor Sascha trouwens ook. Zoals ik met Joe praatte deed Sascha dat met Kevin. ‘ik ga jouw ook missen, zorg je goed voor Sascha’ zei Kevin. ‘tuurlijk, als jij een beetje op Joe let’ Kevin wist als enige ook nog van Joe’s geheim dus Kevin en ik waren ook de enige die Joe begrepen. ‘Natuurlijk’ hij liet me los en liep naar Sascha. Snel liep ik naar Daniëlle, ze was een goede vriendin geworden. Toen was het tijd om echt afscheid te nemen. Nick laadde de koffers in de auto’s en stapte vervolgens in. Ook Sascha en ik stapte in. We zwaaiden nog één keer naar Kevin en Daniëlle en reden toen richting het vliegveld van LA. Daar was het ijd om afscheid van Nick te nemen. Ik keek toe hoe Sascha Nick een knuffel gaf en daarna haar spullen van de grond afpakte en richting een stoeltje liep ’ik wacht daar wel’ gaf ze als verklaring. Ik pakte Nick stevig vast en drukt me tegen zich aan. ‘Ik ga je missen’ fluisterde hij ‘ik jou ook’ zei ik terwijl de eerste tranen over m’n wangen stroomden. ‘Niet huilen, anders ga ik ook huilen ’ zei Nick half lachend. Er verscheen een lach door m’n tranen heen. Toch kon Nick zich niet inhouden en stroomde bij hem ook tranen over z’n wangen. ‘Willen de mensen voor de vlucht naar Nederland zich melden bij gade 9 ’ galmde de stem van de omroepster door de luidsprekers. Ik begon harder te huilen. Nick drukte me nog één keer tegen me aan. Gaf me vervolgens nog een hele intense kus en liet me toen langzaam los ‘ik zie je snel, dat beloof ik’ zegt hij terwijl hij zich langzaam omdraait. ‘Ik hou van je’’ schreeuwde ik hem na. Nick keek om ‘ik ook van jou’’schreeuwde hij terug. Hij liep verder zwaaide nog een aantal keer en toen was hij uit het zicht verdwenen. Ik pakte m’n kettinkje vast. En lees wat er op staat. Er verscheen weer een lach door m’n tranen heen. ‘Ga je mee?’ zei Sascha die naar me toe was gelopen. Ik knikte. Ik pakte haar hand en samen liepen we richting het vliegtuig dat terug ging naar Nederland.
Reacties:
Neee!!! Grr.. waar is die meid?! Ik ga haar wat aan doen!!
Mag ik weer een melding?
xx
NEE!! ze mogen niet terug naar Nederland!
Man, ik heb moordneigingen!!
Snel verder!
xxx