FanFic.nl

14 Days! (AF)

Hoofdstuk 4 - Leren Quad Rijden (dag 3)

Joe pov
‘Joe! Joe! Opstaan!’ Riep iemand die hem aantikte. Joe schrok wakker, hij ging snel aan de andere kant van het bed eruit. ‘Wat is er met jou?’ Zei Alex. ‘Ik- ik dacht dat je weer water over me heen zou gooien.’ Zei Joe geschrokken. ‘Nee, dat had Madison alleen die keer gedaan. En moet je nou eens zien hoe snel je uit bed bent, het heeft dus gewerkt.’ Zei Alex glimlachend. Joe glimlachte even terug en kreeg toen pas door dat hij alleen in zijn boxer stond. ‘Uhm, ik kom zo. Ik kleed me even snel om.’ Zei Joe die zich snel omdraaide en naar zijn kledingkast liep. ‘Is goed.’ Zei Alex die de trap af liep. Joe trok zijn kast open en bekeek zijn stapeltjes kleren. ‘Wat moest hij nou aan?’ Dacht hij bij zichzelf. Hij trok een oude blouse van de onderste stapel en een oude spijkerbroek. Hij liep de trap af en ging naast Mark aan de ontbijttafel zitten. ‘Goedemorgen.’ Zei Annabel die een gebakken eitje op zijn bord legde. ‘Dank je wel.’ Zei Joe glimlachend. ‘Jij ziet er wakker uit.’ Zei Alex. ‘Ja, ik ben wat eerder op bed gegaan.’ Zei Joe die een blik naar Madison wierp, die aan haar brood zat te plukken. ‘Oké, aan het werk dan maar. Als jullie nou even een rondje rijden om het weiland, om te controleren of de hekken nog heel zijn.’ Zei Mark. Alex knikte. ‘Madison, jij leert Joe vandaag even quad rijden, goed?’ Zei Annabel. Madison knikte zachtjes terwijl ze naar haar bord staarde. ‘Oké, aan het werk dan maar.’ Zei Mark. Madison stond als eerste op en liep het huis uit. Joe liep naast Alex het huis uit richting de schuur, Madison liep een paar meter voor hun uit. ‘Wat is er met haar gebeurd?’ Zei Alex zachtjes. ‘Hoezo?’ Vroeg Joe die net alsof deed alsof hij verbaasd was. ‘Normaal is ze nooit zo stil.’ Zei Alex bezorgd. Joe zweeg even terwijl hij naar Madison keek, die langzaam richting de schuur liep. ‘Nou ja, ik ga alvast naar het land.’ Zei Alex die Joe na zwaaide en naar haar quad liep en wegreed. Joe zwaaide haar na en tegen die tijd had Madison haar quad al buiten neer gezet. Langzaam liep Joe naar haar toe. ‘Hey.’ Zei hij zachtjes. ‘Hey.’ Zei ze zachtjes terug. ‘Sorry van gisteren, ik had die opmerking niet moeten maken.’ Zei Madison snel. ‘Het geeft niet, ik ben nou ook niet bepaald lief geweest.’ Zei Joe glimlachend. Eventjes glimlachte Madison terug en keek toen weer naar de grond zoals de rest van de ochtend. ‘Madison, laten we gewoon opnieuw beginnen.’ Zei Joe die haar probeerde op te vrolijken. ‘Oké.’ Zei Madison die glimlachte. ‘Nou, laat me maar zien hoe zo’n ding werkt.’ Zei Joe. ‘Zo’n ding heet een quad. Ga maar zitten.’ Zei Madison. Joe ging op de quad zitten en legde zijn handen op het stuur. ‘Oké, dit is de gas en dit is de….’ Brrrrrmmm!’ Madison kon haar zin niet afmaken of Joe spurtte weg. ‘Heeeeelp!’ Riep Joe uit. ‘Shit!’ Zei Madison en ze pakte snel haar telefoon.
Alex pov
Alex haar telefoon trilde in haar broekzak. Snel nam ze de telefoon op. ‘Alex, dit is Maddy, Joe is ervandoor gescheurd en kan niet stoppen, hij weet niet waar de rem zit!’ Riep Madison paniekerig door de telefoon. Ik hoorde een brommend geluid harder worden. Joe kwam aangescheurd, hij schreeuwde het uit. ‘Wheeellpp!’ riep hij zo hard als hij kon. ‘Ik regel het wel.’ Zei Alex die de telefoon dicht klapte. Ze sprong op haar quad en reed naar hem toe. Ze gingen ongelofelijk hard en ze kon nog maar net naast hem blijven rijden. ‘Joe springen!’ Riep Alex. Ze zag voor haar het kippenhok steeds dichterbij komen. Ze reikte haar hand uit naar Joe. Joe sprong al schreeuwend over naar de quad waar Alex op zat. Ze misten nog maar net het schuurtje.

Madison pov
Madison rende richting het kippenhok. Daar zag ze Joe net overspringen bij Alex achterop, ze ontweken het hokje net. Haar eigen quad zag ze met volle vaart het hok in vliegen. Ze hoorde allemaal brekende en kinkelende geluiden. Er kwam een stofwolk met een paar veertjes het hok uit geblazen. Toen ze haar ogen open deed zag ze de kippen hard wegrennen bij het hok vandaan. Ze liep iets dichterbij en wachtte tot het stof ging liggen. Daar zag ze haar vernielde quad, er misten allemaal onderdelen en bijna alles was kapot. ‘Nee!’ Riep ze boos. Achter hun verschenen Joe en Alex.

Joe pov
Joe wist niet precies wat hij moest doen. ‘Madison, het spijt me.’ Zei hij treurig. Madison schudde haar hoofd en rende naar het huis. ‘Wat nu?’ Zei Joe die tegen de muur op de grond zakte. Alex ging naast Joe zitten. ‘Hoe maak ik dit weer goed?’ Zei Joe. ‘Dat is een goede vraag.’ Zei Alex zachtjes. ‘Jij bent haar zusje, heb jij geen goed idee?’ Zei Joe gefrustreerd. ‘Eigenlijk niet, ze wou die quad later verkopen om een groot deel van haar studie te betalen.’ Zei Alex zachtjes. ‘Welke studie?’ Zei Joe verward. ‘Ze wil… Wou altijd al naar high school in Amerika om te gaan studeren.’ Zei Alex zachtjes. ‘Shit!’ Zei Joe boos terwijl hij zijn achterhoofd tegen het schuurtje aan bonkte. ‘Hoe los ik dit nou weer op?’ Zei Joe in zichzelf. Hij had het deze keer echt verprutst, niet alleen een quad gemold, ook de droom van een meisje waar hij net vriendschap mee had gesloten, wat nu waarschijnlijk al weer kapot was. ‘Ik moet wat doen.’ Zei Joe die opstond en begon te bellen.




Alex pov
Alex zuchtte, waar was Joe in hemelsnaam mee bezig? Alex stond op en liep richting het huis. Ze liep naar boven en deed de deur van Madison haar kamer open. Madison lag plat op haar buik op bed, uit het raam te staren. ‘Madison gaat het?’ Zei Alex zachtjes. Langzaam draaide Madison zichzelf om. Maar ze had niet de kans om te antwoorden. ‘Kom heb je Madison?’ Zei een stem achter Alex. Het was Joe. Madison zuchtte en keek hem aan. ‘Asjeblieft?’ Zei Joe zachtjes. Madison zuchtte weer en stond op en liep achter Joe aan het huis uit.

Madison pov
‘Wat wil je?’ Zei Madison. ‘Dat je even met me mee gaat.’ Zei Joe. ‘Waar naar toe?’ Zei Madison. ‘Verrassing.’ Zei Joe die de deur van de auto voor haar open deed. Madison stapte in en Joe stapte aan de rijderskant in. ‘Oké, waar gaan we heen?’ Zei Madison geïrriteerd. ‘We zijn er bijna.’ Zei Joe. Ze stopten voor een groot gebouw, waar allemaal motors en quads stonden. ‘We gaan een nieuwe quad voor je uitzoeken.’ Zei Joe glimlachend.

Alex pov
Alex zit achter haar laptop als ze word geroepen voor het eten door Annabel. Mark stapt achter haar de keuken binnen. ‘Waar zijn Madison en Joe?’ Zei Mark terwijl die Alex aankijkt. ‘Ik heb geen idee.’ Zei Alex. ‘Ze zijn toch niet stiekem aan het zoenen of zo?’ Zei Mark lachend. ‘Ik weet het niet!’ Zei Alex lachend. Annabel die de kamer uitgelopen was, vond Mark en Alex lachend toen ze de kamer weer binnenkwam. ‘Mag ik ook even weten wat er zo grappig is?’ Zei Annabel droog. Alex en Mark moeten nog harder lachen. Joe komt binnengelopen gevolgd door Madison. ‘Wat is er zo grappig?’ Zei Madison meteen terwijl ze naar Mark keek. Alex keek naar Mark en moest weer harder lachen. Ook Mark begon hierdoor weer harder te lachen. Na een tijdje stopten ze met lachen. ‘Mark vertelde een hele leuke mop waardoor we melig werden.’ Zei Alex glimlachend naar Mark. Mark gaf haar een knipoog. Waarna ze aan tafel gingen zitten om te eten. Toen alle borden leeg waren keek Alex nog een keer naar de grijnzende Madison. ‘Madison? Hoezo ben jij ineens zo vrolijk?’ Zei Alex nieuwsgierig. Madison glimlachte even terwijl haar blik met die van Joe kruiste. ‘Ik heb een nieuwe quad van Joe gekregen!’ Riep ze vrolijk uit. ‘Echt? Ik wil hem zien!’ Riep Alex uit terwijl ze van de tafel weg stormde. Madison rende haar zus achterna. ‘Meiden, en de afwas dan…?’ Begon Annabel. Te laat, ze waren al weg. ‘Ik help u wel.’ Zei Joe die opstond terwijl hij zijn vieze bord meenam. Alex en Madison renden richting de schuur. Enthousiast schoof Madison de schuurdeuren open. ‘Wauw! Hij is supermooi! Heeft hij die helemaal zelf voor jou betaald?’ Riep Alex vrolijk uit. Madison knikte glimlachend. ‘Ik ga Joe wel bedanken hoor.’ Zei Madison. ‘Hoe wil je dat gaan doen?’ Zei Alex. ‘Heb ik al gedaan, dat zie je overmorgen wel.’ Zei Madison. ‘Kom op! Vertel het me!’ Zei Alex. ‘Laten we maar naar binnen gaan, dan kunnen we nog even tot rust komen en dan naar bed.’ Zei Madison.

Reacties: