Hoofdcategorieën
Home » Jonas Brothers » This is my World. (Justin Bieber,Jonas Brothers & Big time rush.) [AFGELOPEN!!] » I am afraid to tell him.
This is my World. (Justin Bieber,Jonas Brothers & Big time rush.) [AFGELOPEN!!]
I am afraid to tell him.
POV Lysse:
~2 weken later.~
Ik voel me misselijk. Ik spring uit bed en ren naar de badkamer, Ik ga boven de wc hangen en geef over. Walgend hou ik mijn haar uit mijn gezicht en zucht. Ik sta weer recht en spoel de wc door. Mijn blik valt op de spiegel en ik ga ervoor staan. Ik zie er bleek en vermoeid uit. Pattie klopt op de deur. "Lysse?" Ze klinkt bezorgd. "Mag ik binnenkomen?" Ik blijf staan. "Ja, kom maar." Ze komt binnen en gaat achter me staan. Net als ik kijkt ze naar mijn spiegelbeeld. "Gaat het?" vraagt ze en ik knik. Ik voel me al wat beter en glimlach flauwtjes. Ze glimlacht terug en kijkt een beetje bezorgd. Ik drink een glas water en Pattie gaat weer weg zodat ik kan douchen. Ik laat het water lopen en kleed me uit. Als ik onder de warme straal water sta denk ik na. Het ene moment ben ik misselijk en het is plots zomaar over. vanzelf dwalen mijn gedachten af naar Joe. Hoe zou het met hem zijn? Ik mis hem zo. Zuchtend pak ik de shampoo, doe wat op mijn hand en smeer het in mijn haar. Ik ben blij weer bij Justin en de rest te zijn, maar hoe overleef ik zo lang zonder Joe? We hebben gisteren nog gebeld. 3 uur aan de telefoon tot ergernis van Pattie die de rekening mag betalen. Ik spoel de shampoo uit en zeep me in. Joe en ik zijn nog maar pas samen en we moeten elkaar nu al missen. Ik denk aan de dag voordat hij vertrok en glimlach. Nog steeds daaraan denkend zet ik de douche uit, stap eruit en droog me af. Hij was zo geweldig. ^^
Ik laat de handdoek uit mijn handen vallen. Het kan toch niet dat... nee, dat kan niet! Ik raap hem weer op, droog me snel verder af en ren met een handdoek om me heen mijn kamer in. Daar pak ik snel ondergoed en kleren uit de kast en trek ze aan. Na de handdoek in de wasmand te hebben gesmeten schiet ik in mijn schoenen en spurt naar beneden. "Ik ben even weg." roep ik nog voor ik de deur achter me dichtgooi. Buiten ren ik naar het tuinhuis, trek mijn fiets eruit, spring erop en ren richting stad. Ik moet het zeker weten. Zo snel ik kan fiets ik verder. Bij de drogist zet ik mijn fiets snel in het fietsenrek en zet hem op slot. Zenuwachtig ga ik naar binnen en ga op zoek naar een test. De verkoper kijkt me aan. "Ach meisje toch, je bent nog zo jong." zucht hij. Ik wordt knalrood, betaal snel en haast me weer naar buiten. Nu ben ik nog zenuwachtiger. Stel dat het positief is? Dat daarbinnen leven is? Ik streel over mijn buik, stop de test in mijn zak en fiets weer naar huis. "Waar was je?" vraagt Pattie als ik nahijgend van het snelle fietsen weer binnenkom. "Gewoon, even wat halen." mompel ik en ren de trap op. Ze kijkt me nieuwsgierig aan. Ik ga de badkamer in en haal het doosje uit mijn zak. Ik kijk ernaar en lees de instructies die ik er net als de test uithaal. Ik doe wat er staat en wacht vervolgens bang af. Leunend tegen de muur sta ik naar de test waarop nog niets te zien is. Een minnetje is niet zwanger, en een plusje... Ik zucht zenuwachtig en zie de test veranderen. Er verschijnt een plusje. Ik kijk er paniekerig naar en schud ermee in de hoop dat de plus veranderd in een min, maar tevergeefs. Ik zak tegen de muur op de grond. Dit kan niet waar zijn. Ik ben pas 16!
Wanhopig leun ik tegen de muur. Pattie komt binnen en kijkt me bezorgd aan, maar 1 blik op de test in mijn handen zegt genoeg. "Lysse, dat meen je niet!" ze kijkt me geschrokken aan. Ik bijt op mijn lip en antwoord niet. Ze zucht. "Van Joe?" Ik knik en begin te huilen. "Meisje toch." Pattie trekt me recht en houdt me tegen zich aan. "Het komt wel goed." Het komt altijd goed.
Ik weet niet wat ik wil. Misschien is het niet eens zo erg. Maar hoe kan dit nu goed gaan? Hoe kunnen Joe en ik voor een baby zorgen met school en werk? En wat zou Joe zeggen als hij het hoort? Misschien wil hij me dan niet meer? En alle tijdschriften en kranten zouden volstaan. 'Zus van Justin Bieber (16) zwanger van Joe Jonas' Ik snik tegen Pattie aan. En het laten wegnemen, daar wil ik niet aan denken. Justin komt ook binnen en kijkt bezorgd. "Wat is er aan de hand?" Snikkend schud ik mijn hoofd, maar hij blijft staan. "Lysse?" Hij kijkt smekend. Ik kijk naar de grond en steek de test uit. Zijn mond valt open. "Ooh." Hij kijkt me medelijdend aan. "Weet je al wat je gaat doen?" Ik schud mijn hoofd en veeg mijn tranen weg. "Dat moet ik met Joe bespreken." "Je gaat het toch niet over de telefoon vertellen hè?" vraagt Justin. "Anders mag je morgen wel naar hem toe vliegen." oppert Pattie. Ik knik. "Lijkt me het beste." Als hij me dan nog zou willen. "Ik ga Denise bellen." zegt Pattie en ze pakt haar mobiel. Ik slik even en vraag me af hoe ze gaat reageren. Gelukkig is Pattie niet kwaad. Dat verbaasd me eigenlijk wel. Ze zet de luidspreker op zodat Justin en ik mee kunnen luisteren.
D: Hallo?
P: Heej Denise, Pattie hier.
D: Ooh, heej Pattie! Alles goed?
P: Ja, met jou?
D: Ja hoor, prima.
P: Mooi, ik heb alleen nieuws. Misschien moet je even gaan zitten?
D: Er is toch geen ongeluk gebeurt?
P: Nee hoor, alleen Lysse is zwanger.
D: ...
P: Denise? Ben je er nog?
D: Ja. Ik schrok alleen even.
P: Dat had ik ook.
D: Van Joe?
P: Ja.
D: Ooh...
P: Lysse vliegt morgen naar hem om het te zeggen.
D: Ok, blij dat ik dat niet hoef te doen. Ik zal de rest alvast verwittigen.
P: Dankje Denise.
D: Geen dank, wens Lysse dan maar proficiat zeker?
P: Zal ik doen.
D: Ik ga het nu de rest vertellen.
P: Ok, spreek je nog wel.
D: Ja, dag Pattie.
P: Daag.
Ik zucht en voel me nogal stom. Waarom hadden Joe en ik er niet gewoon aan gedacht om het veilig te doen? Zonder een woord te zeggen steekt Pattie haar mobiel weer weg en gaat naar de keuken om het eten te maken. Ik ga naar m'n kamer, trek een koffer onder mijn bed uit en begin die te vullen met kleren en andere dingen die meegaan naar Joe. Het koekiemonster shirt gaat er morgen pas in. Dat gebruik ik vanacht nog even als pyjama. "Eten!" Justin staat in de deuropening en kijkt naar het shirt dat ik op het bed leg. Ik volg hem naar beneden en ga aan tafel zitten. Tijdens het eten is het stil. Zwijgend eet ik mijn bord leeg en wacht tot de rest ook klaar is. Ik ruim mijn spullen op en ga weer naar boven. Mijn volle koffer leg ik naast mijn bed en ik trek Joe's koekiemonster shirt aan. Ik ga in bed liggen en zet de tv aan. Na een tijdje kijken en zappen zet ik hem uit en staar nadenkend naar het plafond tot ik in slaap val.
~Next day~
Ik schrik op als mijn alarm gaat en rek me slaperig uit. Vandaag naar Joe. Ik kijk er naar uit hem eindelijk weer te zien. Ik sta recht en kleed me om. Vervolgens steek ik Joe's shirt in de koffer en sleur die naar beneden. Na het ontbijt rijdt Pattie me naar het vliegveld, ook Justin gaat mee. Ik koop een ticket en Justin legt mijn koffer op de band. Voor ik het vliegtuig op stap geef ik hem en Pattie nog een knuffel. "Succes!" roept Justin nog en ik ga aan een raampje zitten. Ik zwaai nog even en het vliegtuig stijgt op. Een deftige zakenvrouw komt naast me zitten en ik kijk denkend uit het raam. Als het vliegtuig een tijdje later weer begint te dalen voel ik de zenuwen opkomen. Zenuwen om Joe weer te zien en zenuwen om hem het nieuws te vertellen. Ik stap uit en haal mijn koffer af. Buiten neem ik een taxi naar het hotel waar Joe, Nick en Kevin verblijven. Ik kijk uit het raam en zucht. Als de taxi stopt betaal ik en stap uit. Het hotel is reusachtig en erg luxueus. Bewonderend ga ik naar binnen en begin mijn zoektocht naar kamer 618. Na een tijdje vind ik de kamer eindelijk en klop op de deur. Kevin doet open. ''Lysje..'' ''Kevie.'' Kevin komt naar me toe en knuffelt me. ''ik ben bang.'' ''dat hoeft niet.. ik sta klaar voor als het mis gaat.'' ''Kom dan gaan we naar binnen.'' ''Waar is Joe?'' ''Op z'n kamer.. hij mist je echt heel erg..'' Ik grijns en fluister wat in z'n oor. Hij knikt en loopt naar binnen. Even later komt ie terug met Nick die me ook knuffelt en dan lopen we naar binnen. Kevin klopt op Joe's deur. ''Wie is daar?'' ''Kevin&Nick.'' ''Ga weg.'' ik kijk ze raar aan. ''zo is hij al de hele tijd.'' fluistert Nick. ik maak een oh gebaar met m'n mond. ''Nou dan krijg je je verassing toch niet.'' ''Welke verassing?'' ''Jaaaa'' en Nick grijnst.. ''We laten het je zien als we binnen mogen.'' ''Ja kom maar dan.'' Kevin opent de deur en loopt naar Binnen. Nick loopt ook naar binnen en gaat recht naast Kevin staan. Ik loop ze achterna en verschuil me achter hun. ''Nou wat is die verassing dan?'' ''Dit.'' En ze stappen opzij. Joe's mond valt open en dan loopt ie op me af. Hij slaat z'n armen om me heen. ''Hoe kom jij nou hier?'' ''Moeders en vliegtuig.'' Joe tilt me op en draait een rondje. ''Ik heb je zo gemist.'' ''Ik jou ook.'' Oke Lysse je moet het nu zeggen. ''Joe?'' Hij kijkt me aan. ''Ja?'' ''Kan ik je even spreken.'' ''Tuurlijk.'' Hij kijkt naar Kevin en Nick. ''We gaan al.'' en ze lopen weg. Joe kijkt me weer aan. ''Wat wil je vertellen?'' Ik loop van hem weg en ga op z'n bed zitten. Joe komt voor me staan en gaat door z'n knieën. Hij legt z'n armen op m'n benen en kijkt me aan. ''Joe.. ik.. ik.. Ik ben zwanger.'' Ik kijk weg van Joe. ''Sirieus?'' ''Ja.. Ik heb gisteren een test gedaan en die was postief.'' ''wow.. Awesome.'' Ik kijk hem verbaasd aan. ''Ben je niet boos dan?'' Joe kijkt me raar aan. ''Ik bedoel.. vindt je ons niet een beetje jong?'' ''Ja dat wel maar het is gewoon Geweldig nieuws. Je weet niet hoe gelukkig ik nu ben.'' Hij komt dichterbij en drukt zijn lippen tegen die van mij. Pff wat een opluchting hij is niet boos. Joe haalt z'n lippen van die van mij en kijkt me aan. ''en nu?'' vraag ik voorzichtig. Joe pakt mijn gezicht tussen zijn handen. ''Wil je het houden?'' Ik knik. ''Dan houden we het.'' ''Maar Joe, hoe willen we er voor gan zorgen, ik moet naar school en jij hebt je carierre'' ''Ik weet het, maar wat er in jou groeit is nu het belangrijkste voor mij en jij bent meer dan belangrijk, je bent alles voor me.'' Ik bloos licht. ''Joe.'' Hij kijkt me aan. ''Ja.'' ''Ik hou van je.'' ''Ik ook van jou.'' en hij drukt zijn lippen weer op die van mij. Even late lopen we hand in hand naar de rest. ''En?'' vraagt Kevin. ''We houden het.'' ''Joepie, ik wordt oom.'' en Kevin maakt een vreugde dansje, iedereen lacht om Kevin's actie en feliciteren mij en Joe. ''dus.. Papa Joe!!'' En Kevin wiebelt met z'n wenkbrauwen. Joe gaat op de bank zitten en ik ga op z'n schoot zitten. ''Inderdaad. en het leukste is dat dit lieve meisje de moeder van het kindje is.'' en Joe kust me zachtjes in me nek.
& omdat Sammy van deze zin houdt:
and that's the way the cookie crumbel. ^^
Reacties:
ik was vroeger fan van de M-Kids!
vreugde dansje voor dit hoofdstuk en ik hou ook van die zin