Hoofdcategorieën
Home » Charmed » the Power Of The Next Genaration » Een tragedie
the Power Of The Next Genaration
Een tragedie
Het hele huis is gesloopt. Zwart brandplekken markeren onheilspellende plekken op de muur. De kleine stapels as in de kamer maken me bang. Plotseling word ik bij mijn arm gegrepen. Terwijl ik me omdraai verschijnt er een energiebal in mijn hand. Als ik zie dat het Wyatt is, druk ik hem uit. ‘Voorzichtig.’ zegt hij, terwijl hij langs me naar binnenloopt. Wyatt is een van de machtigste magische wezens ooit en heeft er geen moeite mee om zijn kracht voor zijn familie te gebruiken. Chris loopt ook langs mee heen en kijkt rond. Hij heeft ook best veel krachten, waarvan de meesten uit zijn lichtgids bloed voortkomen. Ik heb als enige alle krachten van de charmed ones geërfd. Ik kan dingen bevriezen (opblazen gaat nog te ver.), Leviteren, dingen bewegen met mijn gedachten. Zoals mijn moeders overleden zus dat kon. Degene waar ik naar vernoemd ben en ik krijg visioenen. Naast die krachten heb ik ook nog mijn demonische krachten, dus vergeef me als ik Wyatt’s waarschuwing een beetje beledigend vind. Ik sluit de deur achter me en loop verder naar binnen. Mijn hand glijdt over de muren en mijn blik door de kamer. Wyatt en Chris zijn al verder gelopen en lopen door de eetkamer naar de keuken. Ik kijk de solaire in en zucht. De tv is in stukken geslagen en op mijn favoriete stoel zit een grote brandvlek. Voorzichtig kijk ik om me heen. Met een beweging van mijn hand verdwijnt de brandvlek. Ik loop naar de eetkamer en kijk naar wat er over is van de eettafel. Hoofdschuddend kijk ik naar de resten en loop door naar de keuken. Piper en Leo staan met hun rug naar me toe iets te vertellen aan de anderen. Niemand ziet me staan, omdat Piper en Leo me uit hun zich blokkeren. ‘Cole sprong er zo voor. Phoebe was zo geschrokken dat ze niet op tijd reageerde op de tweede energiebal.’ Snikte Piper. Kou vulde mijn hart. Het boek dat ik de hele tijd onder mijn arm heb gehouden valt op de grond. Snel draait Piper zich om. ‘Prue. Luister, liefje.’ Hoor ik haar als vanuit te verte zeggen. Ik draai me om en storm weg. Plotseling draai ik met om en laat mijn boek naar me toe zweven. Met mijn boek in mijn handen ren ik door de voordeur en de straat uit
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.