Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » True Love Begins Here. [Adam & Bill] » True Love Begins Here. [Adam & Bill] h6

True Love Begins Here. [Adam & Bill]

24 aug 2010 - 22:18

849

2

229



True Love Begins Here. [Adam & Bill] h6

Omdat jullie te lang hebben moeten wachten <3

De gedaante die voor mijn deur staat, is half zo mooi als Bill. Het is zijn broer, de ‘macho’ met de vlechtjes in zijn haar.
‘Ehm.. Hallo?’ zeg ik verlegen. Zijn hoofd staat op uitbarsten, maar hij krijgt nog wel een ‘hoi’ uit zijn mond geperst.
‘Wie ben jij en waarvoor kom je hier?’ Zeg ik een beetje arrogant.
‘Ik kom voor mijn broertje, ik weet dat hij hier gisteravond nog was.’ Hij beantwoordt niet mijn eerste vraag, schiet door mijn hoofd.
‘Hij is hier niet.’ Het gezicht van boos naar teleurgesteld veranderd.
‘Oh, wil je als je hem ziet, zeggen dat ik hem dringend moet spreken?’ Bij zijn bruine oogjes zie ik water ontstaan.
‘Tuurlijk, maar wat is er aan de hand? Wil je misschien eventjes binnenkomen?’
‘Nee bedankt, doei’ en hij vertrekt. Als ik hem nakijk, schiet mij te binnen dat Bill normaler rent dan zijn broer. Ik sluit de deur en ik pak mijn mobiel.
Ik sms Bill:
Hey!
Je broer kwam langs, hij kwam erg overstuur over.
Is er iets aan de hand?
xoxo Adam.


Ik laat mij ploffen op de bank en ik zet de tv aan. Phineas & Ferb zijn op Disney XD. Na twee uur achterelkaar Phineas & Ferb gekeken te hebben, heb ik nog geen smsje terug ontvangen. Ik begin een beetje bezorgd te worden. Opeens schiet mij te binnen, hoe kan de broer van Bill weten waar ik woon? Ik hoop maar het een klein ruzietje is, die Bill en zijn broer hebben. Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door mijn eigen ringtoon. Op het scherm staat Jay. Daar had ik op dit moment helemaal geen zin in. Toch neem ik op.
‘Hoi’ Zeg ik chagrijnig.
‘Heeeeeey Adampje! Hoe gaat het?’ Zegt Jay hyper.
‘Kut en met jou? Waarvoor bel je eigenlijk?’
‘Oh, nou met mij gaat het goed. Waarom gaat het met jou kut?’
‘Gewoon, het zit even niet mee.’

‘Oh, Ik hoop dat het niet te maken heeft met die ene gozer waarmee je gister een leuke avond had. Ohjaa! Ik bel om te vragen of je vanavond meegaat?’
‘Nee, het heeft niets te maken met die gozer en nee, ik heb hoofdpijn’
Lieg ik.
‘Nouja, Dan ga ik maar met Katy enne beterschapjes! Daaag’
‘Doei’
Zeg ik weer chagrijnig.

- Even later -

Zuchtend leg ik mijn mobiel neer. Waarom smst hij nou niet terug? Het is niet mijn vriendje en een vriend kan ik hem nog niet noemen, want we kennen elkaar maar 16 uur, maar bezorgd ben ik wel. Misschien vond hij het leuk voor eenmalig, maar waarom werd hij blij dat ik vroeg om zijn nummer? En waarom moest hij nou opeens weg? Misschien heeft het wat met zijn broer te maken.. Ik krijg bijna hoofdpijn van mezelf. Ik voel mezelf machteloos, lusteloos en depressief en dat allemaal door dezelfde jongen. Ik besluit om Katy te bellen en te vragen of ze naar mijn huis wilt komen. Gelukkig komt Jay haar pas vanavond ophalen.
Als Katy er is, zitten we samen op de bank. Opeens komt er een huilbui bij mij op. Ik blijf maar vragen; Waarom als ik een keer weer geluk heb, wordt het weer vertrapt? Een goede ervaring heb ik niet met jongens, trouwens ook niet met meisjes. Meestal na een avondje vonden ze het genoeg, of ik was alleen goed voor seks. Katy probeert mij met man en macht te troosten. Ik blijf een uur doorhuilen. Mijn make-up zit tot aan mijn kin. Ik besef dat het waardeloos is, om te huilen om een jongen die ik maar 17 uur ken.
‘Adam, ik blijf vanavond wel bij jou, ik ga niet uit met Jay. Wacht even ik bel hem even op! Niet weglopen ofzo hoor!’ Zegt Katy.
‘O-o-oké. D-Dank je wel’ Snik ik luid.
Al het verdriet van de afgelopen jaren, komt er zomaar uit. Nou ja, zomaar is het ook weer niet. Gelukkig is Katy weer snel terug.
‘Oké, Jay was niet zo blij, maar dat maakt niet uit. Ga jij maar even douchen dan maak ik het avondeten voor ons tweetjes klaar.’
Ik knik en ik loop als een zombie naar boven. Langzaam kleed ik mij uit en stap ik onder de douche. Ik draai de kraan open. Ik schrik van het koude water, maar na een paar secondes is het water heerlijk warm. Ik staar naar het putje van mijn douche. Ik wou dat mijn gedachtes meegingen, het putje in, net als al het water die uit de douchekop komt. Ik pak wat zeep en ik sop mezelf helemaal in. Daarna spoel ik mezelf af en dan was ik snel mijn haar met babyshampoo. Als ik helemaal klaar ben onder de douche, draai ik de kraan uit. Ik stap uit de douchecabine en droog ik mijzelf af. Ik loop met een handdoek om mijn middel naar mijn slaapkamer en daar doe ik een schone boxer aan en een t-shirt. Ook pak ik een fleecedekentje. Ik stommel de trap af. Ik ruik een heerlijke geur. ‘Katy, Katy wat ruikt er zo lekker?' Roep ik vanuit de gang. De geur komt mij bekend voor, alleen kan ik het nog niet helemaal plaatsen.

een teken van leven graaaaag :V


Reacties:


YarahartBill
YarahartBill zei op 24 aug 2010 - 23:24:
was ik snel mijn haar met babyshampoo


ik was ALTIJD mijn haar met babyshampoo!
Omdat dat gewoon te lekker ruikt en te goed voor me haar is!!

Maareee,
*een teken van leven*
je moet nu echt please please voor mij!! hoofdstuk 7 posten want anders ga ik dood!
Dus!
En mijn dood wil je niet op je geweten hebben!

En en en... Adam is zielig *huggiee voor Adam!!*
en, en, en

meer weet ik niet dus!

VERDER!!!!!!


xjeszell
xjeszell zei op 24 aug 2010 - 22:25:
Awh, arme Adam!<3
Mih, me still loves.<3
En ik denk dat het Bill is wattie ruikt.;3