FanFic.nl

2. Mika, The boy who fought too much {songfic} [af]

Chasing Cars

Mika's P.O.V.

Het was al donker. Ik was het dorp uitgelopen en was ergens in het gras gaan zitten. Ik had tegen Tom gezegd waar ik was dus als Georgia klaar was zou ze dat van hem te horen krijgen. Ik zat hier al een tijdje, en had de zon met eigen ogen onder zien gaan. Hoe vaak ik niet naar de zonsondergang had gekeken met Georgia...En nu zat ik hier alleen. Uiteindelijk hoorde ik zachte voetstappen op het gras, maar ik draaide me niet om. De voetstappen kwamen steeds dichterbij, totdat ze ophielden en er iemand naast me ging zitten. Het was Georgia. We zwegen allebei een tijdje en genoten van het uitzicht. We zagen nergens mensen van het leger, we hoorden nergens mensen schreeuwen. Het was een en al rust. Ik keek naar een vliegje die rond mijn hoofd aan het vliegen was. Het maakte allemaal figuurtjes. Normaal had ik hem allang weggeslagen, maar nu niet. Hij had ook het recht om dit mooie moment van dichtbij mee te maken. Ik ging het moment waarin alles perfect leek te zijn, een moment zonder geweld, niet verpesten dóór geweld. "Is het niet geweldig? Wij twee? Alleen?" Vroeg ik. "We hebben niets of niemand nodig. We hebben niets om aan te denken. Gewoon wij tweeën, voor de rest van ons leven zelfs, als je wilt." Georgia zei niets. Ik liet mezelf op mijn rug vallen en staarde naar de sterren. Tot mijn verbazing legde Georgia haar hoofd tegen mijn borst. Ik sloeg mijn arm stevig om haar heen en genoot ervan. Misschien was het wel de laatste keer dat we zo zouden liggen. Georgia pakte mijn hand die ik om haar heen geslagen had vast. Zo lagen we daar een tijdje, allebei zwijgend. Ik vond het bijna jammer om die stilte te verbreken. "Georgia, ik hou niet van je." Zei ik uiteindelijk. Georgia schrok op, liet mijn hand los en keek me met grote ogen aan. "Ik hou niet van je." Herhaalde ik. "Wat ik voor je voel is zoveel meer dan dat. Ik wil niet gewoon zeggen dat ik van je hou. Die woorden zijn al zo vaak uitgesproken, ze zijn niet speciaal genoeg meer." Georgia ontspande zich weer en legde haar hoofd weer op mijn borst. "Ik weet niet wat John gezegd heeft, ik weet niet of hij het meende. Ik weet zelfs niet of we mekaar nog wel zullen zien als je besluit hem te kiezen. Maar ik respecteer je keuze. Dat moet je altijd onthouden Georgia. Ik dwing je tot niets." In tegenstelling tot John, dacht ik er achteraan. Want hij probeert er juist druk op te zetten. Dat zou ik nooit doen. Ik voelde hoe Georgia mijn hand weer vastpakte. "Georgia, wat ik voor jou voel kan ik met geen woorden beschrijven. Ik weet niet precies hoe ik het uit moet leggen. Maar wat ik wel weet is dat ik je nooit meer kwijt wil raken. Dit gevoel mag van mij voor altijd blijven." Ik keek weer naar de lucht. "Forever and Always."

We'll do it all
Everything
On our own
We don't need
Anything
Or anyone

I don't quite know
How to say
How I feel
Those three words
They're said too much
They're not enough

If I lay here
If I just lay here
Would you lie with me and just forget the world?

Forget what we're told
Before we get too old
Show me a garden that's bursting into life

Reacties:

1 2

Roxas16 zei op 25 aug 2010 - 20:11:
aww, dat is echt super lief

Ezzlot zei op 25 aug 2010 - 20:03:
Ik hou niet van je
Omg toen hij dat zei dacht ik even. Wtf.
Maar toen vond ik het wel lief van hem