Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Impossible » 11.2
Impossible
11.2
Ik duwde hem weg.
"Hou op, Jared, je haat me." Ik stond recht.
"Iedereen hier heeft de pest aan me!" De tranen rolden nog steeds onophoudelijk over mijn wangen, en ik zou niet weten hoe ik ze moest stoppen.
"We haten je niet," zei Jared zacht. Leah snoof. Sinds ze wist dat ik de snelste (en mooiste) was, was haar enthousiasme wat getemperd. En toen ze hoorde dat ik ingeprent ben op Edward, kan ze mijn bloed wel drinken. Flauwe woordspeling, trouwens...
"Welles, vraag maar aan haar!" Leah bliksemde me haast dood toen ik in haar richting wees, hoewel de anderen al lang wisten dat ze een hekel aan me had.
"We zijn geschrokken, we weten niet wat te doen," zei Billy op de toon waarmee je een spaghetti bestelt.
Sam stond ook recht, keek me aan.
"Je mag er niet aan toegegeven. Het gaat je ontzettend veel pijn doen, mar je mag hem niet zien." Ik snikte luidruchtig toen ik dacht aan Edwards botte afwijzing.
"Dat zei hij ook al," fluisterde ik, "hij heeft ook de pest aan me, hij wil me nooit meer zien!" Ik rende het bos in, hoorde hoe Jared opstond om me achterna te komen.
"Laat haar maar even, Jared," zei Billy, "een gebroken hart heeft tijd nodig om te helen."
aacch,
wat zielig ):
maar desondanks wel weer een goed hoofdstuk (:
<'3