FanFic.nl

The Final Break Up

2. They're a cursed race!

Matt POV:
Daar zaten we weer.
Met nadruk op het woord WEER, we hadden nieuwe songs nodig om ons repertoire aan te vullen. Bovendien vonden we het leuk om muziek te maken. We hadden met Tom (Kirk, manager) afgesproken dat we binnenkort een stuk of wat nieuwe songs hadden. We hadden nog ongeveer 3 weken, maar omdat we, correctie: ik, de gewoonte heb dingen uit te stellen, heeft Chris de knoop doorgehakt en besloten dat we alvast beginnen aan het nieuwe album.
Maar het schoot nog niet echt op.
Erg raar…
Wat ik ook raar vond, was dat sinds ik samen ben met Kate (Hudson) geen inspiratie had.
En dat kan ons een hoop geld kosten als we niet op tijd alles af hebben gerond, dus op mij lag nogal wat druk, omdat ik de lyrics schrijf.
Volgens mij moesten we iets anders doen… Iets inspirerends om ons af te leiden.
Misschien was het museum van lucht en ruimtevaart iets…
Kon ik daar iets bij bedenken, een riff of zo?
Ik speelde een riff dat ik vond passen bij lucht en ruimtevaart. Chris snapte het en vroeg:
“Zeta’s?”�
Ik haalde niet beter wetend mijn schouders op.
Het was me opgevallen dat Dom nog niets had gezegd.
Dat was niets voor hem…
“Hé, Dom, wat vind je van dit riff?”�
Ik wachtte een paar seconden.
…
Stilte
…
Ik pakte onopvallend een verdwaalde drumstick van achter de bank en gaf Dom een harde por in zijn zij. Het duurde iets langer dan normaal voordat hij reageerde.
“*** Matt, you weanker!”�
Ik grijnsde breed naar hem. Als iemand niet lacht, geef hem dan een lach, zeg ik altijd.
Hij lachte niet terug. Wat raar, anders werkte het altijd bij Dom. Maar nu keek hij geërgernd naar de klok en leek niet blij te zijn met hetgeen wat hij zag. Ik keek ook naar de klok. Wat was er nou zo erg aan tien voor drie?.
Vandaag was anders… Er hing een rare sfeer in de kamer. Het was niets voor Dom om laat te reageren. Hij was duidelijk niet met zijn hoofd bij muziek. Maar waar dan wel?
Ik keek weer naar hem toen hij zoekend de kamer rond keek. Zoekend naar iets. Niet naar een voorwerp, maar iets… Iets op een heel ander level, ik wist niet goed wat de woorden er voor waren. Kate zou het veel beter weten. Vrouwen konden over het algemeen veel beter met woorden en gevoelens en die dingen omgaan.
Er veranderde iets aan Dom. Volgens mij was hij even helemaal de weg kwijt. Zijn gezicht herinnerde me aan onze paddo-tijd.
Hij had toch geen paddo’s gegeten?!
Toch niet wéér?
“Dom, Voel je je wel goed?”�
Hij zuchtte diep en begon eindelijk te praten.
“Jongens, ik moet jullie iets vertellen”�
Ik kwam overeind. Dit was interessant… Chris en ik keken naar Dom en daarna keken we elkaar aan. Chris begon te lachen. “Laat ons maar raden!”� zei hij.
“Je bent GAY!”� riep hij. Dom rolde met zijn ogen en kreeg een ‘krijgen we dat weer’ uitdrukking op zijn gezicht. “Nee”� snauwde hij. Ik begon te lachen. Ha! Nu was het mijn beurt!
“Je bent uit je broek gescheurd!”� giste ik.
“Nee, idioot! Je weet net zo goed als ik dat skinny’s niet zo strak zitten.”� Ik keek teleurgesteld naar de grond. Dat zou erg leuk geweest zijn. Dan hadden we nieuws om te twitteren. Ik zag het al voor me! Dom in een gescheurde broek!
“Ik heb sinds gisteren een vaste vriendin”�
In shock keek ik op en bevroor. “Een grapje zeker?”� wilde ik zeggen, maar de woorden kwamen gewoonweg niet over mijn lippen.
Maar Dom zag er heel serieus uit. Niet alsof hij een grap vertelde. Want dan was dat op zijn gezicht te lezen, zoals veel dingen bij Dom.
Wat?
Ik kon het nog steeds niet geloven,
Dit paste niet in mijn beeld van Dom. Ik heb dom altijd gezien als een vrijgezel die vaak te strakke broeken draagt waar je wél uit scheurt (ik heb het zelf mogen ervaren. Ik had toen voor de grap een broek van Dom gepast en ben er uit gescheurd…). Een gezellig vrijgezel die van lekkere wijven houdt en die drumt met zijn mond open. Vrijgezel en gelukkig. Ik wist niet dat hij zijn zielsverwant zocht.
Een vrouw (als getrouwde vrouw) die zich aan hem vastklampt en haar hand onder zijn T-shirt duwt past gewoon niet bij het beeld van Dom. Oké, hij had vaker wat scharrels gehad, maar daar was hij niet al te serieus over. Dit was een hele nieuwe richting waar hij zich in wilde storten.
Ondertussen was Chris opgestaan, had iets gezegd en was weer gaan zitten. Nu keken beide bandleden mij gespannen aan.
Ik kon geen woord uitbrengen. Ik wilde zo veel dingen zeggen tegen Dom, maar ik kon (gewoon) niet praten.
Dom’s woorden sneden als messen door de geluidsdichte ruimte.
“Ze heet Veronique en is een Frans model. Ze woont in Nice en we hebben elkaar 3 weken geleden ontmoet op het strand…”� zijn stem stierf weg.
Een model?
Een model!
EEN MODEL!
En Frans ook nog!
Was hij niet goed snik?!
Iedere gezonde man weet dat modellen (ondanks hun schoonheid) een vervloekt ras is!
Ze komen kwaadaardig dicht in de buurt van buitenaardsheid.
“Ze zou hier … nu moeten zijn. Ik ga alvast kijken oké?”� zijn stem trilde van de spanning. Hij boog naar Chris toe, fluisterde iets en liep de deur uit. Niet veel later hoorde ik een bonk tegen de deur. Daarna de deurbel, een diepe zucht en piepende gympen.
Zodra Dom vertrokken was, draaide Chris zich om naar mij, pakte me vast bij mijn schouders en schudde me door elkaar.
“Aarde aan Matt! Aarde aan Matt! Kunt u mij horen Matt? Earth is calling!”�
“Sssst!”� zei ik. “En hou daar mee op!”� Hij schudde namelijk nog steeds. ‘Matt … wat was er aan de hand? Je was helemaal…’
‘Sst!”� zei ik weer. “Jaha, ik weet dat ik raar reageerde! Maar nu even to the point: We hebben niet veel tijd meer”�
“Waar heb je he…”� probeerde hij.
“Stil nou! We hebben geen tijd te verliezen”� We hoorden namelijk de deur opengaan en geluiden van gekus. Ik kromp in elkaar.
“Luister: Dat monster is niet te vertrouwen! Het is een model! Die zijn verwant aan aliens! Ze eisen alle aandacht op, zijn bemoeizuchtig en bovendien buitenaards! We moeten Dom beschermen tegen haar!”�
“Kom nou zeg!”� zei Chris verontwaardigd. “Je hebt haar niet eens ontmoet! Plus: je bent verblind door vooroordelen en samenzweringstheorieën. Ik laat je hen niet uit elkaar drijven als je dat wilde proberen!”�
“Maar ik zou NOOIT Dom’s geluk willen breken! Tenminste als het om echt geluk gaat met een normaal iemand!”� ik schreeuwde bijna. Ik wilde niet schreeuwen tegen Chris. Ik moest mijn hoofd nu koel houden want er klonken al naaldhakken op de trap.
“Sorry…”� verontschuldigde ik me. Het was niet eerlijk om tegen Chris zo tekeer te gaan. Hij had niks verkeerd gedaan. “T’is al goed hoor… Maar… Buitenaards?”� vroeg hij
“Oké… misschien niet buitenaards… Ik zeg alleen maar dat we op moeten passen!”�
“Het is inderdaad niet verkeerd om op je hoede te zijn, maar weet wel: ik doe het alleen voor jou! Gedraag je asjeblieft en probeer een beetje te glimlachen, goed?”� vroeg Chris.
“Yes, sir!”� fluisterde ik op hetzelfde moment dat er op de deur werd geklopt.

Reacties:

1 2

VeraLMuse zei op 26 aug 2010 - 20:50:
déja vu! lol
Matt's POV was gewoon echtb grappig ^^
''Een gezellig vrijgezel die van lekkere wijven houdt en die drumt met zijn mond open. Vrijgezel en gelukkig.''
gewoon maar helemaal waar.
kan niet wachten op de rest, je bent echt keigoed hierin!