FanFic.nl

Avril Lavigne and me (lovestory)

[10] He wasn't

Na een paar seconden kijkt Avril op. Voorzichtig zet ze de gitaar weg en schuift ze weer naar me toe. Ik merk dat ze de tranen van mijn gezicht veegt. Ik had nog niet eens door dat ze er zaten in de eerste instantie.
"Mooi."
"Dank je. Het spijt me dat- dat ik je het gevoel gaf dat- nou ja dat- Deryck, je weet wel... Op dat moment...Ik wist gewoon niet beter." Avril lijkt eindelijk de woorden gevonden te hebben. "Ik nam alles gewoon zoals het was en dacht daar niet bij na. Zo ben ik eigenlijk opgevoed. Mijn ouders waren ontzettend gelovig en dat nam ik ook gewoon over zonder erbij na te denken. Maar sinds ik jou ontmoette heb ik daar constant over nagedacht. Over wat ik moet geloven, en wie of wat ik moet volgen. Ik was al twee jaar samen met Deryck..."
"Het spijt me." Wat heb ik gedaan? Zonder mij waren ze nog gelukkig geweest.
"Waarvoor? Omdat je me deed nadenken? Toen je die middag wegliep toen Deryck me belde heb ik gevraagd of hij langs wilde komen. We hebben een lang gesprek gehad en ik vertelde hem dat ik dacht dat ik iemand anders leuk vond. Na een enorme ruzie heeft hij het uitgemaakt en is boos het huis uitgestapt. Maar het was goed zo. Uiteindelijk zou het wel begrijpen."
Er valt een korte stilte terwijl Avril naar de grond blijft staren.
"Soms denk ik dat ik beter had kunnen zeggen dat het een meisje was, dat hij het dan beter had kunnen begrijpen en snapte dat ik- nou ja, misschien had het eigenlijk ook niet veel uitgemaakt. Ik dacht dat ik voor iemand was gevallen waar ik niet voor was gevallen." Avril zucht diep. "Maar ja, twee weken later had hij alweer een ander. Een dom blondje, maar wel rijk. Hij deed het voor het geld, waarvoor anders?"
"Wie was het?"
"Paris Hilton."
"No way!"
"Ja. Op zo'n moment weet ik niet meer wat hij twee weken daarvoor nog bij mij deed."
"Meen je dat serieus? Ik kan je zo een lijst geven met dingen waarom jij veel en veel leuker bent dan Paris Hilton."
Avril begint een beetje te blozen. Eerst kijkt ze weg maar dan til ik haar hoofd bij haar kin op om haar te dwingen mij aan te kijken.
"Wil je dat ik dat doe? Ja, dat ga ik doen." Ik wil opstaan maar Avril pakt mijn onderarm vast.
"Alleen nog even dit." Ze trekt me terug op de bank en geeft me een lange zoen. "Nu mag je gaan."
Ik sta op en trek haar mee. Ik denk dat zij anders is. Anders dan alle jongens en meisjes ooit voor mij zouden kunnen zijn. En dat bedoel ik op de meest positieve manier die je kunt bedenken.

Reacties:

SarahMARS zei op 20 dec 2010 - 20:09:
Deryck is niet stom :C.