Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » verloren liefde » number 2
verloren liefde
number 2
“nee, nee!”¯ roep ik met mijn armen wilt om me heen slaand.
Ik zoek naar de klink van mijn deur maar ben te druk bezig met jo van mij af te slaan. Hij heeft mijn handen vast met zijn enorme linkerhand zodat zijn rechter vrij is.
Zijn hand komt dichterbij...KLIK.
De deur waar ik tegen leunde vliegt open en ik val.
Ik wordt wakker, het is wazig het duurt eventjes voor mijn ogen zich aan het veel te witte licht aanpassen. Ik lig in een zacht bed in een grote witte kamer. nu pas dringt het tot mij door: ik lig in het ziekenhuis.
Ik kijk rond en zie dat in de zetel langs mij iemand slaapt. Een jongen met lang zwart haar en donkere wenkbrauwen.
“Hallo? “ is het eerste wat ik zeg.
Stilletjes doet hij zijn donker bruine ogen open.
“ah je bent wakker”¯ zegt hij nogal moe “hoe gaat het?”¯
“ik heb een beetje hoofdpijn, maar wat is er gebeurt?”¯
“ik hoorde je schreeuwen vanuit de auto, ik ging er op af en zag wat er gebeurde”¯ zegt de jongen .“ik deed het portier open en je viel met je hoofd op de grond, voordat ik iets kon doen reedt de auto weg”¯
Dan dan moet ik je bedanken, als je er niet was geweest, wie weet wat er dan wat gebeurt.''Het is niks , jij zou het ook gedaan hebben voor een ander." zegt hij. Ik knikte verlegen en zei nogmaals bedankt dat je mijn leven redde en geef hem een knuffel . Hij verschiet maar geeft zacht een knuffel terug. " Ik moet gaan " zegt hij. Kom je nog terug vraag ik voor hij de deur uitstap. hij glimlacht naar me en zegt :" Ja natuurlijk kom ik terug." hij stapt door en ik vervloek mezelf dat ik zijn naam nog ni weet maar hij komt me bekend voor...
Ik zucht en druk op het rode knopje, de zuster komt binnen en vraagt wat er scheelt. "Hebben jullie toevallig mijn tas gezien?"vraag ik. De zuster knikt en gaat de tas halen. Ik open mijn tas en zie tot mijn opluchting dat de tickets er nog inzitten ik haal ze eruit en leg ze op mijn nachtkastje en sluit mijn ogen denkend aan de mysterieuse jongen die me redde.
Reacties:
verder [;