FanFic.nl

Part of me {gepauzeerd}

Kerstliedjes, Vuurwhiskey en Katers

Een paar dagen later begon de officiële kerstvakantie en was iedereen druk bezig met het huis versieren. Sirius was blij dat hij de kerstdagen niet in zijn eentje door hoefde te brengen en kon het niet laten om vrolijke kerstliedjes te zingen. Iedereen genoot van het geluid van een vrolijke Sirius. Na de lunch hielp ik hem met ballen in de boom hangen. Ik grinnikte toen hij zich aan het bedenken was welk liedje hij moest gaan zingen en begon zelf zacht te zingen.

Sleigh bells ring, are you listening,
In the lane, snow is glistening

Sirius begon vrolijk mee te zingen.

A beautiful sight,
We're happy tonight.
Walking in a winter wonderland.

Ginny, die bezig was met slingers ophangen, zong nu ook zacht mee.

Gone away is the bluebird,
Here to stay is a new bird
He sings a love song,
As we go along,
Walking in a winter wonderland.

De tweeling begon ook mee te zingen, wat ons allemaal een beetje aan het lachen maakte.

In the meadow we can build a snowman,
Then pretend that he is Parson Brown

He'll say: Are you married?
We'll say: No man,
But you can do the job
When you're in town.

Met z’n vijven zongen we vrolijk door.

Later on, we'll conspire,
As we dream by the fire
To face unafraid,
The plans that we've made,
Walking in a winter wonderland.

In the meadow we can build a snowman,
And pretend that he's a circus clown
We'll have lots of fun with mister snowman,
Until the other kids knock him down.

When it snows, ain't it thrilling,
Though your nose gets a chilling
We'll frolic and play, the Eskimo way,
Walking in a winter wonderland.

Toen het liedje was afgelopen klonk er geklap in de deuropening en we draaiden ons allemaal om, om een buiging te maken en te kijken wie ons gehoord had. Mevrouw Wemel, Hermelien, Nymphadora Tops en Remus Lupos stonden grijnzend te kijken. Ik lachte en ging verder met het versieren van de boom, zachtjes de melodie van ‘jingle bell rock’ neuriënd. Sirius nam Ginny’s werk over, terwijl Ginny met Hermelien naar boven ging, waarschijnlijk om Harry wakker te schudden. Niet in de letterlijke zin natuurlijk. Harry leek zichzelf nog steeds de schuld te geven van wat er met meneer Wemel was gebeurd. Fred en George begonnen mij te helpen. Na een tijdje hing de laatste kerstbal in de boom en was het enige wat er nog in moest, de gouden ster, helemaal bovenin. George duwde de ster in mijn hand.
“Aan jou de eer.”� Ik keek naar de top van de boom en besefte dat ik daar nooit aan zou kunnen.
“Heel grappig jongens. Daar kan ik-”� Ik liet een verschrikt kreetje ontsnappen, toen de tweeling mij op hun schouders zette. “Fred! George!”� Ik lachte vrolijk en plaatste de ster boven in de boom, waarna de tweeling me weer op de grond liet zakken.

Op kerstavond wast het Grimboudplein 12 vrijwel onherkenbaar. Overal was de kerstsfeer te bespeuren. De spinnenwebben en lagen stof waren verdwenen. In plaats daarvan waren de kamers nu voorzien van gouden en zilveren slingers en andere kerstversieringen. Ik keek om me heen en nam alles wat ik zag, in me op. Sirius zat met Remus en Tops aan een tafel ergens in een hoek van de kamer, rondom een fles Oude Klare’s Jonge Borrel. Harry, Ron en Hermelien zaten voor het haardvuur, zacht fluisterend. De tweeling was ergens in het huis, god weet wat aan het doen. Mevrouw Wemel zat een stukje verderop aan een tafel en pakte met zorg een gebreide trui, met een grote ‘P’ er op, in. En Ginny zat op de bank, met haar neus in een boek. Ik keek wat beter en grinnikte toen ik zag dat het een van mijn dreuzelromans was. Toen Levinius Lorrebos binnenkwam, besloot ik op zoek te gaan naar de tweeling. Ik weet niet wat het was, maar die man gaf me de kriebels. Ik doorzocht de eerste twee verdiepingen zonder succes, maar toen ik de trap van de derde verdieping op liep, hoorde ik een veelbelovende lach, gevolgd door de stemmen van Fred en George. Ik liep naar de openstaande deur.
“Hé jongens.”� Ik zag hoe ze een fles vuurwhisky probeerden te verstoppen. Zacht lachend, liep ik op ze af en trok de fles uit George’s handen, waarna ik een flinke slok nam. De drank liet een warm gevoel achter in mijn slokdarm en ik grijnsde naar de tweeling.

Toen ik op kerstochtend wakker werd, bonsde mijn hoofd enorm. Ugh. Wat heb ik in ’s hemelsnaam gedaan? Ik keek naar het bed tegenover me, verwachtend dat ik de slapende gestalte van Ginny zou zien. Maar het was niet Ginny die in het bed lag. Tot mijn schrik lag Fred in het bed. Ik keek naar de vloer en zag dat er twee lege flessen lagen. God, hoeveel hebben we gedronken?. Toen bedacht ik me nog iets. Als Fred daar ligt, waar is George dan? Het duurde niet lang voor ik mijn antwoord had, want op dat moment verdween de warme deken van mijn lichaam. Ik keek opzij en grinnikte. George’s haar zat helemaal door de war en ik wist zeker dat, wanneer hij ging zitten, zijn haar compleet omhoog zou steken. Ik besloot maar op te staan en in de keuken op zoek te gaan naar iets tegen de enorme katers.

Toen ik beneden kwam, vielen me een paar dingen op.
1: Het was pas 6 uur.
2: In de keuken klonk gerommel. En
3: er klonk zacht gesnik uit de woonkamer.
Ik dacht na over wat ik eerst moest doen, iets tegen de hoofdpijn halen of uitvinden wie er huilde. Ik besloot toch maar eerst naar de keuken te gaan, omdat, wie het ook was, degene in de woonkamer het niet verdiende om mij chagrijnig naast zich te hebben. Dus liep ik snel de keuken in, waar Sirius en, tot mijn verbazing, Lupos aan het ontbijt bezig waren. Ik wist dat dit niet ongewoon was, omdat Knijster een enorme bloedhekel aan Sirius, en eigenlijk iedereen die Sirius mocht, had. “Goedemorgen.”� Zei ik zacht.“Goedemorgen!”� Riep Sirius vrolijk. Ik kromp in elkaar. Sirius’ stem was van nature luid en deed absoluut niet veel goeds voor mijn hoofdpijn. Lupos had meteen door dat er iets mis was, en kwam op me af. Ik probeerde er zo onschuldig mogelijk uit te zien, toen hij vroeg wat er mis was. Sirius ging ondertussen vrolijk verder met herrie maken.
“Ugh. Ik had nooit zoveel moeten-”� Ik stopte midden in mijn zin, me er van bewust dat ik mezelf bijna verraden had.
“Zwarts! Stop eens even met herrie maken wil je?”� Klonken twee stemmen uit de deuropening. Ik draaide me snel om en lachte toen ik gelijk had gehad, wat George z’n haar betreft. Het stak alle kanten uit, net als dat van Fred, die achter George stond. Sirius begon te lachen. Een bulderende lach, waardoor de tweeling en ik luidkeels begonnen te kreunen.
“Genoten van mijn vuurwhiskey zeker?”� Lachte Sirius. “Normaal gesproken zou ik jullie gewoon met de gevolgen hebben laten zitten, maar jullie moeder vilt me levend.”� Hij haalde drie flesjes uit een van de kasten en gaf ons er elk een. Niet veel later waren we alledrie onszelf weer en ik herinnerde me het gesnik in de woonkamer. Zonder verder nog aandacht aan iemand te besteden, snelde ik naar de woonkamer, waar mevrouw Wemel haar gezicht in een rode, gebreide trui verborg. Ik slikte en liep naar haar toe, een arm om haar heen slaand. Ze liet de trui verschrikt uit haar handen vallen en keek naar me.
“I-ik zal aa-aan het ontbijt b-beginnen.”�
“Daar wordt al aan gewerkt. Maakt u zich daar maar niet druk om.”� De tweeling kwam de woonkamer binnen en ze keken bezorgd naar hun moeder, die de trui weer had opgepakt. Ik gebaarde naar de tweeling dat ik wel wat hulp kon gebruiken, omdat ik geen idee had wat ik met de situatie aan moest. Fred nam mijn plaats over en begon zacht tegen zijn moeder te praten, terwijl ik naar George toe liep.

Reacties: