Everytime We Touch

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Twilight » Everytime We Touch » 4. BrandNewBorn

Everytime We Touch

Geschreven door:

Soulmate

Onderdeel van:

Everytime We Touch

Laatst bijgewerkt:

28 aug 2010 - 20:17

Aantal woorden:

405

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

218

4. BrandNewBorn

het kan zijn dat ik nu ineens naar de Verleden tijd ga... En dan weer terug... n.n

'Jasper, wat is e... dat?' vroeg Alice, die haar vraag halverwege veranderde. Ik kneep mijn ogen samen, en haalde toen mijn schouders op. 'Geen idee. Blijf hier. Ik weet niet of het gevaarlijk is.' Ze trok een gezicht, waar ik me niets van aantrok.
Ik gaf haar nog een klein kusje- een afscheidskusje?- en liep op het ding af. Toen ik dichterbij kwam, schrok ik van de gevoelens.
Ik voelde de haat, de angst, en bovenal, het verdriet van het ding. Ik moest m'n best doen om haar emoties niet over te nemen, zo sterk waren ze.
'Wat is er?'vroeg ik voorzichtig, maar op mijn hoede. Het ding keek met een ruk op.
Het was een vampier, uiteraard. Een vrouwtje met opvallend rood, stijl haar tot op haar heupen. In haar ogen stond een verwilderde blik. Toen ze mij zag, sprong ze op, nam een aanvalshouding aan, en blies als een kat. Ik stak mijn handen omhoog. Het was duidelijk dat ze nog jong was, in bijde opzichten. Ze zag eruit als vijftien, maar ook als een hele nieuwe nieuweling.
Ik stak mijn handen omhoog, ten teken dat ik geen kwaad in zin had. Ze ontspande niet.
Ik keek haar aan, en liet haar rustig worden.
'Ik ben Jasper Hale,'zei ik. Ze zei niets. 'Ik woon hier verderop. Ik zal je niets doen, vertel me wie je bent.' Ik was nieuwschierig naar dit meisje, ik wist zeker dat dit geen doorsnee nieuweling was. Ze had verdriet, zwaar verdriet, en ik wilde weten waarom.
'Jazz, wat is er nou? Waarom moest ik daarblijven?' Alice was naar me toe gekomen, tegen mijn zin in, zoals gewoonlijk. Ze zag het meisje en grijnsde opgewekt.
'Oh, hallo! Ik ben Alice. Schrik maar niet van Jasper hoor, hij doet geen vlieg kwaad. Allerwel, die wel. Geen vlindertje kwaad, dat kan i kbeter zeggen.' Het meisje keek Alice met grote ogen aan. Alice grinnikte, en stak haar hand uit.
'Kom je? Dan kun je met ons mee komen! Ik weet zeker dat ik je aardig ga vinden!'
Ik siste haar naam en ze keek op.
'Rustig aan, oké?' zei ik op normale toon, en fluisterde toen bijna onhoorbaar: 'Ze heeft verdriet!' Alice maakte een geluidsloze "O" en keek het meisje toen vol medelijden aan.
'Nou, kom mee. Ik weet zeker dat ik je wel op kan vrolijken.' Verbijsterd kwam het meisje met ons mee.

We hadden nog geen idee wat we ons in huis gehaald hadden, met haar erbij.