FanFic.nl

We lost a dream we never had.

slapie slapie doen x3

"Bye bye BASTARD!" gil ik over de straat naar de agenten. "Oeps." zeg ik stil. De agenten komen weer aangelopen. "Je gaat nu met ons mee." zegt de minder strenge agent. "Als ik dan wel naar mijn vriend mag, ik weiger een cel." zeg ik dwingend. De agent schud zijn hooft. "U gaat lekker een cel overnachten." zegt de strenge agent. "Nee, ik bel mijn vriend wel, ik denk niet dat u weet wie hij is he?" zeg ik dan eigenwijs. "De kerstman." zegt die strenge agent spottend. "Nee, Bill Kaulitz." zeg ik dan. "En mijn vrouw is de koningin van Engeland." grapt die strenge weer. "Goh, die is ook oud dan." merk ik op. Ik haal mijn telefoon uit mijn zak. Ik toets Bills nummer in. "Hallo?" hoor ik in de telefoon geschreeuwd. "Schatje! Je gaat beter even naar buiten ik heb weer wat geflikt." roep ik. "Oké" antwoord Bill raar. De agenten kijken me nog altijd raar aan. "Ben er weer." zegt Bill nu op een normale toon. "Oké, dus ik ga zo met Aya mee, helemaal zo'n feest als toen bij mij thuis, en ze ging me de logeerkamer laten zien. Dus wij naar boven, en ik geef haar een eh, hoe ga ik dit zeggen, fuck fuck it, een joint. Dus wij zo blowen. Dus hoe heet nou, toen kwam de politie en helemaal discussie en zo gaan ze weg. Dus ik schreew bye bye bastards en nu willen ze me in een cel laten slapen maar dat wil ik niet en nu bel ik jou omdat jy wel wat kan regelen alleen ze geloven me niet. Dus kom je hierheen?" beëindig ik mijn verhaal. "Heel verhaal." zegt Bill. "Hmhm." mompel ik. Hij zucht. "Ik kom eraan, even Tom melden en dan kom ik eraan, Coolhaven toch?" vraagt Bill. "Jep." zeg ik opgewekt. "Kom eraan." zucht Bill. Hij hangt op. "Fijn, verkloot, en teleurgesteld, hartelijk bedankt meneer, ik vind u echt een klootzak, en ja dat mag ik zeggen, mijn mening." zeg ik dan tegen ze agenten

'weet u dat,dat beledeging van amtenaar in fuctie is?'zei de agent streng. 'weet u dat hier in nederland iedereen elkaars mening moet respecteren'zei ik op de zelfde irritante toon terug. jha en nu staan ze met hun bek vol tanden. ze maken me moe : luister,ga gwn weg joh zoek een leven ofzo maar val osn niet lastig met jullie spelletjes oke pff --' oeps verkeerde zet . 'En u gaat ook mee!'riep de strenge agent nu woest. ik giechelde 'Elysh zal ik tom bellen' ze proestte het uit van het lachen 'nee joh,bill regeld ook wel wat voor jouw joh 'giechelde ze. 'oehh stoute bill is ie player geworden ofzo !' zei ik met een pruillip. niet veel later stopte bill's auto voor de deur en kwam hij hoofdschuddend op ons af : ik wist dat je een klein rebelletje was maar' hij schudde emt zn hoofd wat ons alleen nog meer deed lachen 'bill je kunt vast ook wel wat voor mi jregelen hea'zei ik met mn engelen gezichtje.

Bill kijkt me wanhopig aan. Ik schiet alleen maar in de lach. "Al goed." zucht hij dan. "Ik zei je toch dat ie mijn vriendje is, nu wil ik de koningin zien." grijns ik. De agent kijkt mij met grote ogen aan. "Je gaat alsnog mee kleine herrieschopper." sist die strenge. "Nee!" zeg ik ineens hard. Ze kijken mij dreigend aan. Bill leunt tegen de deurpost aan. Hij wacht af, tsssk. "Wat kijken jullie me nou dreigend aan! Ik ben niet eens Nederlands man!" roep ik. "Ohnee? Is ons kleine prinsesje Duits?" vragen ze. Ik knik. "Heel toevallig wel. Problemen mee?" zeg ik dreigend terug. De een schud zijn hooft, de strenge kijkt mij aan. "Eigenlijk wel, dan kunnen we je hier vasthouden zo lang we willen, dan stoppen we je in een jeugdgevangenis tussen alle vieze opgehitste puber jongentjes." zegt die ander streng. Ik begin hem uit te schelden in het Duits, en ik wil hem aanvliegen maar Bill grijpt in. "Shh, rustig maar, het komt goed, ik ben er, ze gaan je niet oppakken." sust Bill me. Ik kalmeer al wat. "Moet je vriendje je nu rustig houden?" vraagt die strenge agent spottend, zijn collega stoot hem aan. "Ophouden." sist hij. Ik voel de adrenaline door mijn lijf stromen en ben klaar om hem aan te vallen. "Elyshí¡ rustig nu! Je gaat naar binnen en zitten! Ik regel wel wat, maar jy gaat afkoelen anders mag je alsnog in die cel slapen!" roept Bill naar me. Ik krimp ineen, we zouden nooit meer ruzie maken. Ik loop naar de living en plof op een bank. "Ze kan er niets aan doen, ze is ziek." hoor ik Bill zeggen. "Ziek?" vragen de agenten nu verbaasd. "Ja, ze heeft ene Borderline-persoonlijkheidsstoornis, wat dus zou betekenen dat ze ontoerekenings vatbaar is." zegt Bill. De agenten lopen naar mij toe. "Je komt er af met een waarschuwing en je vrienden ook." zegt die strenge in het Duits. Ik knik. Ze gaan weg. "Jy gaat nu eme naar het hotel." zegt Bill. Ik probeer tegen te stribbelen maar Bill is er zeker van. Ik maak ene bel me gebaar naar Aya en ze knikt. Eenmaal op weg naar het hotel is het stil in de auto. Bill zicht. "Ik ben echt teleurgesteld Elysh." zegt ie dan, ik kijk alleen uit het raam.

moe en dankbaar stap ik onder de warme douche al was het niet nodig dat bill zo ik wee nie boos deed. hij leek heel teleurgesteld. zou hij boos zijn op me? doordat ze met mij was begon ze te blowen. nou jah een blowetje kan toch geen kwaad zeikerd ! ik waste mijn haren en draaide de kraan uit. ik verwende me zelf nog met lekkere creme's die ik sinds mijn laatste bezoek aan mijn moederland niet meer heb gebruikt en kruim onder de lekkere wolle dekens,de slaap kon ik niet echt vatten en was daarom ook reuze blij toen Milowa riep dat me mobiel ging. snel sprintte ik in mijn boxer en een shirtje de trap af en nam snel op. 'hallo met Aya?' 'Hee schatzje lig je al te slapen? 'ehh nee en sinds wanneer noem jij mij schatzje?' ik fronsde maar bedacht dat hij dat natuurlijk niet kon zien. 'Ach weet je liebling,ik vind jouw zo lekker hea!' 'ohh ik weet al hoe het zit tom je bent dronken,ga naar bed ik spreek je morgen wel' ik grinnikte en legde af. 'pff toch maar anar bed'mompelde ik terwijl ik mij nweg naar bed hervond.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.