FanFic.nl

Fallen myself

51. Eindelijk eindexamen

Al dat gedoe met Frank is wel goed en wel, maar ondertussen staan ook de examens voor de deur. Iets waarmee ik niet erg gelukkig ben. Het vele leren geeft me bijna geen tijd voor andere dingen. De band hebben we op een lager pitje gezet. David vindt dat niet bepaald leuk, maar snapt wel waar onze gedachten even naar uit gaan. Ik sla mijn boek wiskunde open en kijk John hoopvol aan. Hij hoeft bij de tentamens er alleen maar te zijn, omdat ik er ben. Verder hoeft hij geen enkele test te maken. Mijn ouders keken raar op toen ik met John thuiskwam. "Dit is mijn nieuwe vriendje," zei ik voor de grap. Ze hadden me ongelovig aangekeken. "Heeft ze alweer een Duitser," begon Maarten toen hij het doorkreeg. Onze ouders hadden ons omstebeurt aangestaard alsof ze een of andere grap misten. Mijn vader stak zijn hand toen maar uit. "John, ik ben haar bodyguard." Toen begonnen mijn ouders toch wel te lachen"Dacht je nu echt dat ik Tom liet vallen." Ze schudden hun hoofd. Toen liet ik John het huis maar zien. John buigt zich over de sommen. Na anderhalf uur snap ik het. Beneden gaat de bel. Het is vrijdagavond en Fleur en Claire komen slapen. Maarten heeft de deur beneden geopend en niet veel later gaat ook mijn kamerdeur open. Ze blijven staan als ze John zien. "Ik dacht dat we met zijn drieën een avondje hadden." "Je had best kunnen zeggen dat je John ook hebt uitgenodigd." Ik had ze niets verteld over het feit dat John mijn bodyguard is. Ze hadden het in de klas vanzelfsprekend gevonden dat ik een Duitse nieuwe klasgenoot opvang. Mijn Duits was immers het beste van de klas. "Ik geloof dat ik wat uit te leggen heb." Beide knikken ze heftig. "De leden van Tokio Hotel en David hebben besloten dat ik een bodyguard moet hebben vanwege Frank. Ze denken dat het veiliger is, wat misschien ook wel zo is. Daarom zit hij nu bij ons in de klas om het minder opvallend te laten lijken. Hij heeft tenslotte zijn eindexamen al een paar jaar geleden gedaan. Dit mag dus niet verder uitlekken. John moet eruit zien alsof het een vriend van ons is." "Dus eigenlijk heb je een persoonlijke bodyguard die om je heen moet hangen, die ook nog eens ontzettend knap is." Ik knik. "Hij is ook een ontzettend goede bijlesleraar." Daar beginnen ze om te lachen. We pakken onze geschiedenisboeken en beginnen met het stampen van de jaartallen.

Nadat we nog een uur huiswerk hebben gemaakt en we onze bedden alvast opgemaakt hebben, instaleren we ons voor de tv. Fleur zet mirrors op, terwijl ik het drinken klaarzet. We hebben John ook op de bank geduwd. Die lijkt alles best te vinden. Maar wat moet hij anders, een hele avond alleen op zijn kamer zitten. Tijdens de film merk ik dat zijn blik soms richting Claire afzakt. Claire blikt soms vanuit haar ooghoeken naar hem. Als hun ogen elkaar ontmoeten, slaan ze beiden hun ogen neer. Zachtjes stoot ik Fleur aan. Tegelijkertijd beginnen we te giechelen. "Wat." Claire trekt een wenkbrauw op. Ik wiebel een keer met mijn wenkbrauwen. "Nee," gilt ze, als ze doorheeft waarom we lachen. "Dat is niet zo." "Nee, dat zien we." Ik lach verder in mijn hoofd. Ik moet John morgen maar eens uithoren. Al lijkt hij me precies het type voor Claire. Iemand die voor haar zorgt en haar liefheeft, die haar grote broer kan zijn als ze het nodig heeft en haar geliefde wanneer ze erna verlangt. En dan nog een klein feitje, zijn lichaam is enorm sexy, iets waar Claire volledig voor valt. Na de film is John de eerste die weer praat. "Sorry ladies, maar ik ga naar bed. Nog veel plezier." "Welterusten," zeggen we alle drie. We ruimen beneden alles op en rennen naar boven. Daar doen we onze pyjama's aan. "Claire wat vindt je van John?" De blosjes op haar wangen zeggen eigenlijk al genoeg. "Hij is knap, maar meer kan ik ook niet zeggen." "Dat komt nog wel," begin ik te lachen. "Hij heeft een geweldige persoonlijkheid. Vertrouw op mij, hij zou echt iets voor je zijn." Ik zie de lichte twinkeling in haar ogen heel duidelijk. "Zullen we gaan slapen, we hebben morgen ook nog veel te doen." Ik knik en doe mijn ogen dicht. Ik val in slaap met de regelmatiger wordende ademhalingen van Claire en Fleur naast me.

Van zodra Fleur en Claire de volgende morgen weg zijn, ren ik naar de logeerkamer. "JOHN," gil ik door het huis. "Waar is de brand?" Hij heeft ondertussen door wanneer er echt iets aan de hand is. "Ik heb een vraag?" Hij knikt een keer. "Wat vindt je van Claire?" Hij kijkt me even vragend aan. "Ze ziet er goed uit, maar verder ken ik haar niet." Ik klap blij in mijn handen. "Ben je nu ook al koppelaarster?" Ik knik. Hoe denk je dat Bill en Fleur elkaar hebben ontmoet en wat denk je van Georg en Daphne en Gustav en Phoebe. Ik ben zangeres, scholier, danseres en koppelaarster. Tot uw dienst." "Dat zie ik nog wel een keer dame. Zorg nou eerst maar dat je je eindexamen haalt, anders krijg ik dat dadelijk ook over me heen." "Hoe kunnen ze het jou nou kwalijk nemen als ik geen goede punten haal." "Perfectionistisch." Ik knik nog een keer. Dan doe ik de deur achter me dicht en ga terug naar mijn eigen kamer.

Na een paar weken hard leren en weinig lol zijn eindelijk de examens aangebroken. John heeft me ervan verzekerd dat ik echt alles ken. Met lichte zenuwen kom ik die ochtend op school aan. Fleur en Claire staan me al op te wachten. "Zenuwachtig," vragen ze. Ik sta ondertussen van het ene op het andere been te springen. "Alleen nu, dadelijk in de zaal is er niets aan de hand." Ze kennen me langer dan vandaag. De deuren gaan open en ik loop de zaal in. Niet veel later beginnen mijn eerste examens.

Na ongeveer twee weken hard werken heb ik eindelijk rust. Ik weet ook al hoe ik het einde van school wil gaan vieren. Mijn mama stemde toe en dus sta ik nu op het perron om Daphne en Phoebe op te halen. De jongens komen later na en van elkaar weten ze niet dat ze komen. Althans ik weet niet of ze het weten, ik neem aan van niet. Ik begin te rennen, als ik ze zie. Niet veel later sluit ik ze in mijn armen. "Kom, we gaan ons klaarmaken voor een avond stappen. Fleur en Claire gaan ook mee." "Die vriendin van Bill." Ik knik. "En het andere bandlid." Ze knikken. John brengt ons snel naar huis en wij rennen door naar boven. Daar waren Fleur en Claire al bezig met maskertjes aanmaken. Ik stel iedereen even aan elkaar voor en dan begint de pret. Niet veel later hebben we allemaal een maskertje en kijken we een meidenfilm. De bak chips staat al half opgegeten in het midden van ons. Maarten klopt aan en ik loop naar de deur. "De jongens zijn net gearriveerd." Ik knik een keer. "Laat ze beneden maar wachten. Tenzij ze een maskertje willen. Ze kunnen film kijken en zich klaarmaken voor een avondje stappen." Maarten knikt en vertrekt weer. "Wat is er?" Fleur is nieuwsgierig. "Maarten zegt dat ons vervoer voor vanavond geregeld is en dat we dadelijk uit eten gaan." Ze knikken en gaan verder waar ze mee bezig waren. Als de film is afgelopen heeft iedereen weer een fris gezicht en zijn de nagels al gedaan. We beginnen meteen met het aantrekken van onze kleren. Dan worden onze haren en make-up gedaan. Na ongeveer een uur zijn we er allen 5 klaar voor. Ik ga beneden kijken of de jongens er al zitten. Ik zie ze door het raam boven de deur en klop op het raam. Maarten kijkt op en komt de gang in. Tom terugduwend de kamer in. "Kunnen we naar beneden komen of gaat dat niet." "Ik denk dat het nodig is. Er zijn er een paar die zich afvagen waar je mee bezig bent." Ik knik een keer. Ik loop terug naar boven en haal de andere meiden. Tegelijkertijd lopen we de kamer in. Ik zie bij de jongens de monden openvallen. Eveneens bij een paar meisjes. "Rebecca jij bent wel de beste regelaarster, zonder dat iedereen weet wat er aan de hand is." "Nou dit is toch een mooie verrassing. We gaan nu eerst uit eten en dan gaan we uit. Waarin wij het privégedeelte krijgen van de club." Er komen er niet veel in beweging. "We moeten wel nu gaan anders werkt het niet meer." Ik trek de helft van de bank af en duw ze naar de deur. Maarten en Abby hebben de auto's al voorgereden. Tom trekt me gelijk bij hem op schoot. Zijn lippen glijden af naar mijn hals. Bill en Fleur zitten naast ons. Claire zit voorin. De rest zit in de andere auto. Een paar minuten later zijn we bij het restaurant. We worden aan een tafel gezet. Het menu is van tevoren al bepaald en zeker niet te duur. Ik ben al blij dat ik het niet alleen hoef te betalen. Na het eten, dat wonder boven wonder netjes verliep, lopen we naar de discotheek. De portier houdt meteen de deur voor ons open. Ik loop met de rest door naar het privé zitgedeelte. We gooien onze jassen daar neer en gaan dan de dansvloer op. Ik trek Tom mee, voordat hij kan gaan zitten. "Lui zijn doe je maar een andere keer." Hij grinnikt zachtjes. Ik zie hoe Gustav Phoebe in zijn armen neemt en Daphne Georg meetrekt, die dacht duidelijk het zelfde als ik. Fleur pakt Bill zijn handen en Claire kijkt verlegen naar John. Ik geef haar een duw, waardoor ze tegen hem aanbotst. Beide krijgen ze een knipoog en dan bemoei ik me er niet meer mee. Het is uiteindelijk hun eigen keus en anders wordt het nog wel iets. We moeten binnenkort met zijn allen naar Duitsland en John is toch verplicht als mijn bodyguard om mee te gaan. Tom duwt zijn lippen op die van mij. "Ben je weer koppelaarster aan het spelen." Ik grijns en duw mijn lippen weer terug op de zijne. "Door mij hebben er dadelijk een aantal meer mensen verkering. Dat is beter dan helemaal niemand. Liefde is mooi en je moet het niet verspillen." "Nu je het zegt." Zijn handen tillen me een klein stukje op en ik klem me dichter tegen hem aan.

alwetend pov:
Ze staan nu al een tijdje allemaal op de dansvloer. Take me on the floor van the Veronica's draait hard door de speakers heen. Tom staat met zijn handen onder het shirt van Rebecca te dansen. Ze duwt haar lichaam steeds dichter tegen dat van hem. Phoebe bewondert het kleine kettinkje dat ze net van Gustav heeft gekregen. Het roosje rust nu op haar borstbeen. Haar handen zijn verstrengeld met die van hem en hun ogen blijven elkaar aankijken. Er wordt een slownummer opgezet. Georg pakt meteen Daphne extra stevig vast. Hun lippen zijn al een tijdje bijna niet meer van elkaar af te slaan. Fleur legt haar handen in de nek van Bill en duwt haar lichaam helemaal tegen hem aan. Bill denkt geen minuut na en legt zijn handen meteen op haar billen. Hun lippen raken elkaar regelmatig en anders blijven ze in elkaars ogen staren. John heeft de moed gevonden om Claire ten dans te vragen. Zodra het slownummer begint neemt hij haar in zijn armen. Ze slaat ook haar armen meteen om hem heen. Hun ogen ontmoeten elkaar en ze glimlachen. John voelt de drang om haar te kussen en kijkt diep in haar ogen. Zij voelt dat er iets staat te gebeuren. Heel langzaam buigt hij zich voorover. Ze overbrugt het laatste stukje. Het moment dat hun lippen raken, lijkt het of de wereld stil staat. Niets doet er meer toe, alleen hun liefde voor elkaar. De muziek bereikt hun oren niet meer. De mensen om hun heen zien ze niet meer. Ze zien alleen elkaar, leven in hun eigen wereld. De zware klanken van het volgende nummer verbreken de betovering. Opgelaten dansen ze weer verder.

Na weer zoveel uur is iedereen langzaam gaan zitten. Claire en John hebben de stoel in de hoek veroverd. Ze zitten elkaar aan te kijken. Soms raken hun lippen elkaar. Georg heeft Daphne over de bank heen geduwd en zoent haar overal waar hij bij kan. Niemand die zich daar mee gaat bemoeien. Fleur heeft Bill op de andere bank geduwd. De alcohol heeft haar roekeloos gemaakt. Van Bill blijft maar weinig over. Of hij daar zoveel problemen van maakt, is een andere vraag. Gustav heeft Phoebe op zijn schoot getrokken. Hun lippen zijn rustiger bezig dan die van Georg en Daphne. Hun handen zijn verstrengeld. Tom en Rebecca zijn de laatste die opgehouden zijn met dansen. Rebecca heeft goed door dat ze de enige is die nog volledig nuchter is. Om de uitspraken van de andere ligt ze al een hele avond in een deuk. Om nu doen, durf of de waarheid te gaan doen, is vragen om lol. Niemand die zich daar dan morgen nog iets van herinnerd. Tom trekt haar mee in zijn val. De stoel is haar zachte landing. Tom valt precies naast haar neer. Zijn lippen nestelen zich op die van haar. Zijn handen duwen haar dicht tegen zich aan. Het volgende rondje drankjes staat al weer klaar op tafel. De klap die ze horen, vertellen hun dat Georg en Daphne van de bank gevallen zijn. Zelf merken ze er niets van. Grond of bank ze gaan gewoon verder. Sommige krijgen de drankjes in het oog en gooien er nog een achterover. Rebecca zit er wantrouwig naar te kijken. Dat alles met alcohol is, heeft ze al gezien. Tom lijkt de twijfel te zien. Hij heeft zich express voor haar ingehouden. Hij weet ook wel hoe hij kan reageren als hij dronken is en als enige nuchtere is dat niet leuk. Iets wat Rebecca zeer op prijs heeft gesteld. Tom pakt een glas en houdt hem haar voor. "Wil je anders proberen." Ze knikt en neemt een slok. Dan geeft ze hem de rest van het glas. Niet van plan om het helemaal leeg te drinken. "Vindt je het lekker?" "Gaat wel." "Alcohol moet je leren drinken." In een paar slokken heeft hij de rest van het glas leeg.

Maarten komt plots aanlopen en iedereen komt loom overeind. Zodra ze bij Rebecca zijn rolt iedereen het bed in. Zonder veel moeite trekt ze Tom haar bed in. Ze bekijkt hoe de rest erbij ligt, allemaal samen op een bed op matras. Niet veel later valt ze in Tom zijn armen in slaap.

Reacties: