FanFic.nl

Oh Boy - DM

Fünfzehn

Ik slenterde bekaf de kleedkamer in. Marcus had volgens mij een goed voornemen voor dit jaar, mij afmaken. Als hij aan dit tempo voortdeed, zou het hem nog lukken ook!
"Moe?" fluisterde iemand in mijn oor.
"Nee, zo fris als een hoentje," snauwde ik sarcastisch. Ryan brulde het uit van het lachen.
"Niet zo chagrijnig, prinses," treiterde hij.
"Weet je hoe het voelt als je een bezem in je oog hebt? Ga zo door en je komt er vast achter!" Maar ik kon toch stiekem een lachje niet laten. Ryan stond achter me, sloeg zijn armen rond mijn middel. Hij legde zijn kin op mijn schouder.
"Zeg, wat denk je van een keertje samen wat te gaan drinken?" Vroeg hij me uit? FUHUUUUCk!
Ik voelde echt compleet niets meer dan vriendschap van hem, wat moest ik nou doen.
"Ryan, ik..."
"Niks van!" brulde Marcus. Ryan schrok op en liet me meteen los. Ergens voelde het als een bevrijding, sinds zijn vraag had ik me opgesloten gevoeld. In een hoek gedreven.
"Ik wil geen gerotzooi in het team, en dat weten jullie verdomd goed! Zodra één van jullie uit het team gaat, gene probleem, maar zolang jullie samen moeten spelen, komt er niets van in huis." Ik wilde zijn voeten kussen, hij had het zaakje voor mij afgehandeld. Ryan wilde protesteren, maar bij het zien van de aanvoerders blik, slikte hij snel zijn antwoord in.
God, zegen Marcus!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.