Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Oh Boy - DM » Siebzehn
Oh Boy - DM
Siebzehn
Als je high kon worden van adrenaline, was ik vast degene die het meest onder invloed was. Toen het fluitsignaal klonk, vergat ik alle zenuwen en greep meteen de slurk. Mijn bezem was veruit de snelste, dus Griffoendor had geen schijn van kans. De eerste tellen staarden ze verbaasd naar ons spel, maar vrijwel meteen daarna kwamen ze in actie.
Cody onderschatte hen en ik zag een zwartharig meisje de slurk afnemen. Ik klemde mijn kaken op elkaar en zette de achtervolging in. Het duurde niet lang voor ik bij haar was, en toen ze een pass probeerde te geven, was ik meteen weer in balbezit. Ik speelde hem meteen door naar Ryan en scheerde naar de doelpaal, samen met hem. Hij zigzagde tussen de verdediging door en gaf de slurk weer aan mij. Die vloog daarna met enorme snelheid tussen de armen van de wachter door. Gescoord.
Ryan en Cosy. gaven me een High Five en ik grijnsde zelfvoldaan. Ik had al in de eerste minuten bewezen wat ik waard was. Het gejuich van de tribune voelde ontzettend goed aan, maar ik wist welk gevaar er nu dreigde. Drijvers zouden hun beukers altijd richten op de beste jager, en hoe vriendelijk de tweeling ook tegen me was in het kasteel, op dit veld zouden ze vast bereid zijn om me af te maken.
Dat vermoeden werd na een tijdje bevestigd, toen er twee beukers tegelijk langs mijn oren suisden. Mijn hart bonsde in mijn keel, ik moest een duikvlucht maken om aan hen te ontsnappen. Ik verloor de slurk, haalde opgelucht adem toen Cody hem ving.
Het volgende punt werd door Ryan gemaakt, hij had wel door dat ik eventjes van mijn melk was gebracht door de duo-aanval.
Daarna was ik Back In The Game...
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.