Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Oh Boy - DM » Achtzehn
Oh Boy - DM
Achtzehn
Ik rende gillend de kleedkamers in. We hadden Griffoendor ingemaakt, 250- 30. Ik had nog, wat, een triljoen keer gescoord! De tribune was wild geworden, ikzelf ook. Ryan had me na de match op mijn wang gezoend van blijdschap, en het kon me niet veel schelen dat hij er meer achter zocht dan ik.
Ik kreeg felicitaties van het hele team, zelfs een ieniemieniekleintje van blondie. Ik heb maar beleefd gezegd dat hij die snaai goed gevangen heeft. Ik lachte toen ik Cody's armen rond mijn middel voelde en hij me optilde. Ik knuffelde hem zowat plat, pas daarna liep ik naar mijn tas. Ik deed mijn gewaad en shirt uit, zonder er zelfs maar bij stil te staan dat ik in mijn bh voor zes jongens stond. Fred had me geraakt met een beuker, tegen mijn arm. Ik was niet gevallen, maar het deed toch behoorlijk veel pijn.
Ik bekeek de paarsrode vlek ter grote van een kokosnoot. Hij zag er echt pijnlijk uit, en hij zou er morgen vast nog erger uitzien.
"Wow, Lou, echt giga!" riep Liam
"Wat, die plek of haar tieten?" Ik siste naar Draco dat hij zijn bek moest houden. Nick, de andere drijver nam bezorgd mijn arm vast. Ik piepte toen hij over de blauwe vlek wreef. Ik rukte mijn arm los.
"Niet doen!" snauwde ik.
"Shit, die ziet er pijnlijk uit," floot Marcus.
"Wil je er ook één?" vroeg ik, bitsig door de pijn. Ik was een meisje, ze hoorden me geen pijn te doen.
"Probeer dit." Ik keek verbaasd naar Draco die me een potje toewierp. Een soort zalf.
"Wat is dit? Ga ik ervan krimpen, op doet het mijn huid verbranden?" vroeg ik wantrouwig.
"Doe normaal, ik wil je alleen maar helpen," knorde hij.
"Dat is goed spul, Lou, het werkt echt," zei Marcus. Ik keek twijfelend naar de groenachtige brij en liet Liam dan toch de plek insmeren. Oh, wee, als mijn arm eraf viel door dat spul!
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.