FanFic.nl

Columns, sprookjes, kortverhalen..

Lovestory - Werken in Plopsaland

Lien baalde nog steeds enorm. De hele maand augustus had ze aan zee gezeten met Jasper, haar vriend. Nu ja, ex-vriend sinds twee dagen. Ze hadden beiden een vakantiejob gehad, hij als redder en zij als jobstudente in Plopsaland. Alles was ontzettend goed gegaan. Tot ze eergisteren vroeger gedaan had dan anders en Jasper was gaan ophalen op het strand, waar al snel bleek dat hij het wel héél goed kon vinden met zijn vrouwelijke collega, Jolien. Hij had opgebiecht dat hij haar meermaals bedrogen had met die del en Lien had hem meteen uit het appartement van haar grootouders gegooid. Ze had gehoord dat hij nu nog een week logeerde bij Jolien. Hij deed maar, bij haar moest hij niet meer aankloppen, de vuile bedrieger. Ze had haar beste vriendin, Annelies, gebeld en die was meteen op de trein gesprongen richting kust. Lien moest wel werken, maar Annelies hield zich wel bezig. Ze moest toch nog een vakantietaak voor Frans maken en hier had ze daar alle rust voor. Nu ja, dat zei ze wel, maar vanochtend sliep ze wel nog goed, als Lien vertrok.
Nu had ze toch geen tijd om aan Jasper of zijn bedrog te denken. Ze was begonnen om tien uur en er was nu al bekend gemaakt dat het park langer open bleef wegens extreme drukte. Als je daarbij de opkuis en het maken van de kassa rekende, had ze gedaan rond negen uur 's avonds en was ze thuis na tienen. Het waren lange dagen, maar op dit moment had ze daar absoluut geen probleem mee. Alleen voor Annelies vond ze het soms wel erg. Die was speciaal voor haar afgekomen en dan was ze er amper. Op haar vrije dag probeerde ze wel samen iets leuks in te plannen.
“Kassa!”� brulde een stem uit de keuken. Abrupt draaide ze zich om en zag Thibault met een stapel schone schotels naar de kassa wenken. Ze glimlachte verontschuldigend en ontving vijf euro voor een koffie en een warme chocolademelk.
“Je bent er vandaag precies niet echt met je gedachten bij, hé.”� knipoogde Thibault als hij even later haar kassa voorbij liep om de dranken en koude schotels aan te vullen. Thibault stond meestal aan de afwas in de Piratengrill en in de namiddag hielp hij wat mee in de zaal. Een paar dagen geleden zat hij recht tegenover haar op haar tram. Ze wist wel dat hij richting Plopsaland reed, want ze had hem al eens vaag gezien, maar toen hij een uur later voor haar stond in uniform, had ze hem amper nog herkend. Hij zag er zo anders uit!
Ze was er achter gekomen dat hij best grappig was. Diezelfde avond nog was het weer laat geworden en had ze net haar tram gemist. Zijn ouders kwamen hem ophalen met de auto en dus kon ze even goed daar wachten. Ze hadden nog een half uurtje gebabbeld over van alles en nog wat. Hij had haar verteld dat hij thuis een chihuahua had rond lopen, die Paul heette. Ze kon het niet helpen, maar toen had ze toch even moeten lachen. Alle jongens die zij kende, vonden dat chihuahua's het niet eens waard waren echte honden genoemd te worden.
“Hé, niets tegen chihuahua's, hé!”� had hij haar gewaarschuwd. “Als je wilt lachen, lach dan met het feit dat ik vip-tickets heb gewonnen met de Joepie voor dat Disney Channel-zomerconcert vorige week.”�
“Jij leest de Joepie?!”� grijnsde ze.
“Normaal niet, echt waar. Mijn zus koopt hem altijd.”� had hij zichzelf verdedigd.
“Dan moet je hem vaker lezen. Ze publiceren mijn lovestory's dikwijls.”� grapte Lien. Daar had hij haar op zijn beurt dan weer mee uitgelachen. Thibault was best oké.
Hij stond nog steeds voor haar.
“Nee, euh... Ik ben er inderdaad niet echt bij vandaag. Ik was hier met mijn vriend, maar ik ben er achter gekomen dat hij heeft liggen rotzooien met iemand van zijn vakantiewerk.”� legde ze mat uit. Ze was nog steeds woest op Jasper, maar ook verdrietig. Ze miste hem nu al. Ze waren altijd de beste maatjes geweest, twee handen op één buik. Een jaar lang waren ze niet alleen lieven geweest, maar ook beste vrienden en dat gooide hij nu allemaal weg voor een trut in een rood pakje dat haar haar blondeerde.
Thibault knikte begrijpend. “Dat moet echt balen zijn.”�
Daarna ging hij weer verder met zijn werk en zij met het hare.

“Euh, Thibault, die mensen vragen of ze mogen eten in het tweede gedeelte van de zaal, want ze kunnen hier niet aan tafel met hun koets.”� vroeg ze een paar uur later.
“Hun koets?”� vroeg hij verward en hij keek haar onbegrijpend aan. Hallo, kwam die gast van Mars of zo? Lien wees naar het jonge koppel.
Thibault schaterde het uit. “Noem je dat een koets?! Komaan, een koets is zo'n rijtuig voor paarden, dat is een buggy!”�
“Al goed, al goed, jij met je West-Vlaams.”� mompelde ze en ze liet de mensen een tafeltje kiezen.
“Spreek dan ook duidelijk, Brussels mens.”� lachte hij nog na. Ze stak haar tong uit.
“Ik zal wat meer ABN spreken. Algemeen Beschaafd Nederlands.”� zei ze keurig. Weer lachte hij breed.
“ABN? Is het niet gewoon AN, zonder dat beschaafd ertussen? Dat zullen mooie lovestory's zijn die jij schrijft.”� grijnsde hij.
“Lach me niet uit, jij hebt een chihuahua.”� glimlachte ze en hij porde haar vriendschappelijk.

Toen ze laat op de avond thuis kwam, zapte Annelies net naar TMF, terwijl ze haar teennagels turquoise lakte.
“En hoe was je dag?”� vroeg ze. Lien was het niet van plan geweest, maar zoals gewoonlijk besprak ze elk detail uitvoerig.
“Je hebt zijn nummer toch?”� vroeg ze enthousiast.
“Nee... Eigenlijk niet.”� antwoordde Lien. Annelies' gezicht betrok.
“Maar dat wilde ik eigenlijk ook niet. Hij is leuk en hij kan me even weer doen lachen, maar ik kan me nog niet met iemand anders dan Jasper inbeelden.”� legde ze uit en dat was ook zo. Thibault was cool, maar niet meer dan dat. Eerst moest ze het hoofdstuk dat Jasper heette zien af te sluiten en ervoor zorgen dat ze het nooit meer wilde herlezen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.