FanFic.nl

Oh Boy - DM

Neunzehn

Wonderbaar, het zalfje had me echt geholpen. Blaise had van frustratie bijna alle bomen in de buurt opgegeten toen hij zag wat de beuker veroorzaakt had. Bovendien begreep hij het feit dat Draco me zijn hulp aangeboden had nog minder dan ik.
Maar daar bleef het niet bij. Draco wenste me slaapwel, en toen ik zondagochtend wakker werd, zei hij goedemorgen, met een glimlach zelfs. Was ik de enige die die ommezwaai niet begreep?
Mijn vrees was ongegrond, zo bleek. Maandag was hij weer precies zoals voor de match, en ergens vond ik het wel jammer dat zijn vriendelijkheid slechts van korte duur was geweest.
Mijn blauwe plek was nog steeds niet weg, maar hij stoorde me steeds minder. Hij zag nog steeds ontzettend paars, en de bloedvaten op die plaats waren erg gezwollen, maar de pijn was lang niet meer zo kwellend. Ik zag het nu zo'n beetje als een trofee, en telkens als iemand vroeg of het nog pijn deed, schudde ik stoer mijn hoofd en stroopte mijn mouw op om het een keer te tonen.
Zelfs de Wemels waren erg onder de indruk, vooral van de slagkunsten van hun broertje, dan.
"Wauw, Fred, hoe hard sloeg je!" joelde George terwijl hij bewonderend mijn arm bekeek.
"Ik hield me nog in," pochte hij. Ik giechelde, blij dat ze niet meer zo agressief tegen me waren als tijdens de wedstrijd.
"Nou, jullie hebben me wel bang gemaakt, hoor," jengelde ik, "ik dacht dat ik eraan ging!"
"Volgende wedstrijd ga je er ook aan!" Ik keek pissig naar het ronde brilletje, waarachter twee ogen me wantrouwig aankeken.
"Bek dicht, jankepot!"
"Rustig, Lou," suste Fred. Ik klemde mijn kaken op elkaar. Fred legde zijn arm rond mijn schouder, lette er voorzichtig op dat hij de gevoelige plek niet raakte.
"Sorry dat ik je pijn deed, maar je was te goed om je te laten vliegen. Kan ik het goed maken met een drankje? Wat denk je, wij twee een keertje naar de drie bezemstelen?" Ik staarde hem aan.
"Jij ook al? Jezus, trek ik jongens aan of zo?" George gierde het uit en kletste op zijn bovenbeen van het lachen.
"Ja, dat hebben mooie meisjes als jij wel eens," hikte hij met de tranen in zijn ogen. Ik bloosde een beetje, deels door mijn domme opmerking, maar vooral doordat Fred me mee uit had gevraagd. Hem zag ik, in tegenstelling tot Ryan, wel een beetje beter zitten <3

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.