Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » We lost a dream we never had. » mein beichte
We lost a dream we never had.
mein beichte
Tom en Aya komen luid lachend boven. "Lol?" vraag ik high. Bill is ondertussen uitgekotst en staat naast me zijn tanden te poetsen aangezien ik nog altijd op de wastafel zit. "Sorry, maar die vrouw geloofde me niet en Tom kwam aan en die vrouw keek zo vaag." lacht Aya. Ik glimlach. "Dus vertel nou is waarom je jezelf Kaulitz noemt, en niet alleen omdat je met Bill gat, dat accepteer ik neit." grijnst Aya. Iedereen is gelijk stil. Ik kijk Aya aan. "Ik hoopte dat je er niet meer over zou beginnen maar goed, de reden dat ik Kaulitz heet.." ik val even stil. Aya kijkt me afwachtend aan. "Mijn vader heeft me verlaten toen ik 6 was, en mijn moeder heeft zelfmoord geplaagt, als ik weer naar mijn vader moest werd ik weer mishandelt.. Dus Simone heeft mij in het gezin opgenomen. Ik sta wettelijk nog ingeschreven als Elysha von Possenhofen maar voor de rest weet neimand het." zucht ik
'in het zelfde schuitje als ik zo te zien,alleen geen adoptie ouders jammer genoeg..' fluisterde ik terwijl ik mijn voeten heel raar draaide. 'huh hoe bedloel je?'vroeg Elysha me verbaasd. 'nou ik..2 van die gemiste oproepen waren van me vader en het ziekehuis.. me vader had nog in gesproken,niet durven luisteren het ziekehuis terug gebeld die vertelde dat mijn moeder op het nippertje is gered van haar 4de zelfmoord poging,waaro mze haar blijven redden snap ik niet dood zou ze het nog fijner hebben dan dat ze bij mijn vader blijft,mijn vader ligt in het ziekehuis voor overdosis XTC onder invloed.... op mijn 15de ben ik het huis uitgegaan,ik wilde niet meer geslagen worden,de tranen van mijn moeder hoeven te drogen,ik mocht bij mijn vriendin wonen die 2 jaar ouder is dan mij,zei overleed ook,haar vriendje had haar vermoord...' tijdens mijn verhaal kon ik niets anders doen dan huilen.
"Omg, en ik dacht dat ik al erg was, een vriend heeft me op mijn 15e helemaal bemachtigd, hij heeft me als prostituee laten spelen." snik ik. Bill slaat zijn armen om me heen. "Rustig nou Elysh, het is toch voorbij, je hebt mij nu toch.." probeerd Bill. Ik kijk hem kwaad aan. "Je weet hoe ik erover denk." sis ik pinnig, hij knikt en kijkt weg. "Ik ehb echt medelijden met je lieverd.. Ik ben op mijn 13e verkracht door 2 'vrienden' van me om een sigaret.. Daarna ben ik weg gelopen en ging het nog kutter met me maar oke.. ik ben blij dat ik toen naar mijn moederland gevlucht ben en dat ik zo uit geput was bij Oberhausen, de jongens vonden me onderkoelt en in shock, na ruim 2 maanden praatte ik pas tegen ze." zeg ik snikkend
bij haar verhaal te horen snikte ik nog harder.'weetje het enigste waar ik spijt van had dat ik weg ging was dat ik mijn tweeling zusje alleen achter liet...' 'maar die kun je nu mnog op zoeken toch?'zei tom bemoedigend. ik snikte nog harder : ja als ikwist waar ze was' Elysha opende haar armen en ik kroop naar haar toe en liet me opsluiten in een troostende knuffel. tom zette 2 glazen water neer en gulzig dronken we ze op. opeens schoot me wat te binnen : hoe was je achternaam ookal weer?' 'possenhofe hoezo?' 'hmm nee het leek op die van me nicht,never mind snikte ik nog maals. Elysha wreef over mijn rug : hoe heette je zusje?' 'Gwen al vond ik dat zo'n tering naam dat ik dr altijd gigi noemde, al is dat even erg..'weer barstte ik in tranen uit. het was z lang geleden dat er over gwen werd gepraat,dat het zwaarder viel dan ik had gedacht...
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.