Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Aroma » Chapter Ten
Aroma
Chapter Ten
Carli
Hij was boos. Niet op mij. Op Jordan. Ik wilde ook boos zijn. Op Jordan. Maar ik kon het niet. Ik hielde te veel van hem. Mijn hart overtuigde mijn verstand keer op keer. Ik wist dat hij fout was, ik wist dat hij gevaarlijk was. Carlisle wist het ook. Daarom had hij me uitgenodigd om te komen logeren. Hij wilde me beschermen tegen het roofdier dat in elke mens wel schuilde.
Edward stak zijn hand uit, raakte voorzichtig de kringen rond mijn polsen aan.
"Doet het erg veel pijn?"
"Niet zo. Het ziet er erger uit dan het is." Ik wendde mijn hoofd af, want het deed eigenlijk ontzettend veel pijn. Edward's vingers gleden naar mijn bovenarm, drukten zacht op de donkerste plek. Ik hapte naar adem, hij liet me onmiddellijk los.
"Het spijt me," zei hij meteen. Ik keek hem aan. Zijn ogen waren nog steeds donker als de hel, maar ze waren trouw. Lief, bezorgd. Niet monsterlijk, niet hongerig, niet als die van een beest.
"Je bent lief, Edward," fluisterde ik. Ik ging achterover liggen, de kussens omsloten me als de blaadjes van een bloem wanneer de zon ondergaat. Edward volgde mijn beweging, ging naast me zitten. Ik nam zijn hand vast.
"Niet loslaten, hoor," zei ik zacht. Hij glimlachte.
"Beloofd."
"Maak me wakker als je weggaat. Ik haat het om alleen wakker te worden." Hij knikte.
"Slaap nu maar. Ik blijf bij je, de hele nacht."
En hij hield zijn woord.
waauw, moooi. echt mooi.
melding?
xxxxxx'