Hoofdcategorieën
Home » Overige » 3shot~ » Brief 2
3shot~
Brief 2
Lieve Lieve Shane,
Ik heb nachten naar het plafond gestaard.
Ik heb dagen doorgeleefd door vrienden.
Ik heb muziek me laten helpen.
Maar wanneer dat niet kan of heb dan stort ik in.
Ik vraag me af of jij als je naar bed gaat of je dan aan mij denkt,
Of je dan als je niet slapen kunt naar mijn kamer gaat en dan in mijn spullen snuffelt.
Ik vraag me af dat als je iets doet wat je met mij deed of je dan aan mij denkt.
Ik vraag me af of nu nog steeds naar mij vraagt..
Ik vraag me af wanneer ze aan jou vragen hoe je lieve leraares heet of je dan nog steeds mijn naam zegt. Dat je dan zegt dat ik je vriendinnetje ben in plaats van je zus.
Ergens verlang ik ernaar om te horen of je dat doet, dat ik weet dat je mij mist.
Maar ergens anders heb ik liever dat al deze dingen die ik denk dat je zou kunnen doen, dat je dat niet doet.
Omdat het jou alleen maar pijn doet.
Onbeantwoorde broer-zus liefde. Halfbroertje-zus eigenlijk maar dat maakt mij geen bal uit. Voor mij ben jij een hele broertje..
Misschien ben je mij vergeten ik weet het niet.
Dat is misschien beter zo, ook dat weet ik niet.
Iets wat ik wel weet is dat het droombeeld dat ik voor jou en mij had nu in de soep valt.
Want met deze afstand gaat dat niet en het doet mij heel erg verdriet.
Ik wil bij je zijn.
Je dingen leren.
Je omarmen en troosten wanneer je het hard hebt.
Je laten lachen.
Ik wil dat je trots op mij bent, dat ik een super held voor jou ben.
Ik wil dat je met glinsterende oogjes tegenje vriendjes zegt: Nou dat is dus mijn zus! Met een trots blik.
Ik wil je leren schrijven, lezen, luisteren, muziek maken, alles wat mij dierbaar is aan jou geven.
Zodat je weet dat alles wat mij dierbaar is nu ook van jou is.. Dan weet je teminste dat ik echt van je houd.
Het is allemaal de soep ingevallen omdat ik problemen had met je moeder,
En als je iemand niet mag is het beste dat je hem/haar vermijd om nog meer pijn te vermijden.
Maar waarscheinlijk snap je dat nog niet.
Je bent pas 4, net leren lezen en schrijven.
Terwijl ik jou dat wou leren.
Je de emoties leren, het leven leren.
Maar dat gaat de soep in..
Ik zag het in je ogen toen je weggestuurd werd.
Je keek angstig, bang, verdriet en niet begrijpend.
Nooit, nooit zal ik dat vergeten.
De dag,
Dat ik,
Onze toekomst in een diepe put liet vallen...
Reacties:
Zoé, ik ben echt stil. Tranen komen iets dichterbij de buitenkant van mijn ogen. Je schrijft het écht heel mooi op. Ik leef met je mee, elke keer weer als ik je pijn hoor, zie en voel. En ik wou dat ik je dit allemaal terug kon geven met een wink, maar ik ben geen god, en god zelf laat niet van zich horen.
Dit is echt zó'n triest verhaal...
Ik hoop echt dat het weer goed komt. Of in ieder geval dat het iets minder erg word. Want niemand gun je zoiets. Het zou eigenlijk niet eens mogen. Maar ik durf te wedden, dat als hij wat ouder is, dat je hem weer ziet. Dit was echt een héél mooi stukje.