Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » A freak of nature [afgewerkt] » 15.
A freak of nature [afgewerkt]
15.
Het was vrijdagavond en ik zat op de trein naar huis. Mijn handen waren klam geworden om de handvatten van zijn tas. Ik moest Tom weer onder ogen komen, ik wilde niet, ik haatte hem. Op het perron stond mijn moeder hem op te wachten. Een klein glimlachje sierde mijn mond. Ik wist natuurlijk wel dat niemand anders mij zou willen komen ophalen. Niemand had me waarschijnlijk zo gemist als mijn moeder. Ik vloog zijn moeder om de hals. “Ik heb je gemist,”¯ gaf ik toe. Mam ging door mijn zwarte piekhaar. “Er is nog iemand die je gemist heeft,”¯ zei ze. Ik verwachte van Elly, maar Tom dook op. Mijn ogen trokken tot spleetjes. Ik zag de pijnlijke blik en Tom’s ogen. Ik wist niet goed hoe ik daar op moest reageren. “Ik laat jullie even, maar niet te lang,”¯ zei mam. Ik knikte en wende me weer tot Tom. Zijn gezicht stond nu uitdrukkingsloos. “Waarom nu zo ineens?”¯ vroeg ik. “Ik besefte het op het moment dat je weg was. Ik besefte dat ik niet zonder jou kan leven. Je bent nog altijd mijn tweelingbroertje,”¯ mompelde hij. De frons verdween uit mijn gezicht. Hij had ergens wel gelijk. Elke avond als ik alleen in mijn bed lag, voelde ik me ook alleen. Eigenlijk had ik me altijd alleen gevoeld, maar dan extra omdat Mercy er dan niet was. “Het spijt me echt Bill, ik weet dat ik een eikel was, echt, ik besef dat, ik weet dat en daarom hoop ik dat je me een tweede kans wilt geven.”¯ Tom keek op van zijn schoenen. “Tweede kans?”¯ Mijn stem schoot bijna de hoogte in. “Ik heb je al miljoenen kansen gegeven!”¯ Dat laatste schreeuwde ik bijna. Tom verschrok even van mijn uitval. “Maar ik geef je graag een extra kans, omdat, ik jou al jaren mis.”¯ Dat laatste fluisterde ik. Voor ik het echt besefte had Tom me vastgenomen en zat hij me te omhelzen. Hoe lang had hij dat wel al niet meer gedaan? Tranen pikte in mijn ooghoeken en ik sloeg mijn armen stevig om zijn nek. Wat had ik dit wel niet gemist. Nog eens een echte knuffel van mijn tweelingbroer. Hoe lang was het wel niet geleden dat ik hem nog met plezier zo heb genoemd?
Bedankt voor het lezen en voor de reacties [;
Reacties:
Ik heb tranen in mijn ogen staan.
Wat ben ik blij dat ze het goed hebben gemaakt <3
EN ik heb het heel graag gelezen <3
Jammer dat het niet meer verder gaat, maar ik ben wel heel blij dat het zo geeindigd is, want zoals Tom zelfs zegt, ze blijven natuurlijk tweelingbroertjes, ze horen nou eenmaal bij elkaar [:
Ik heb het met plezier gelezen <3
xxxx <3
oh my gott....
moet ik nog zeggen hoe prachtig dat einde is of ligt het enorm voor de hand?
Wat had ik dit wel niet gemist. Nog eens een echte knuffel van mijn tweelingbroer. Hoe lang was het wel niet geleden dat ik hem nog met plezier zo heb genoemd?
damn....
Echt ZZuper dat het weer goed is met die twee, Tom was echt een eikel!
jammer dat ik niet meer "verder" kan zeggen dus...
mooi geschreven ;]
ik heb een record!
heb ongeveer 5 verhalen af en dit is weer een prachtige er tussen
ik ga morgen verder van jou verhalen lezen nu hw maken...
mama gaat boos worden
maar ze moet maar begrijpen wat voor een perfect verhaal ik las ;X