FanFic.nl

Our own Humanoid world

31. maandag ochtend 01/03/2010

Tom’s point of view
“Tossie liefje, wat gaan wij doen vandaag?”� vroeg ik. “Ik heb wel zin om te zwemmen,”� zei ze. Ik drukte een zoen tegen haar voorhoofd. “Is goed, ik zal kijken als iemand ons naar het dichtstbijzijnde zwembad wil brengen.”� Tosca glimlachte blij. Ik ging iemand zoeken die ons kon brengen en gelukkig kon Tobias ons brengen. “Tobias brengt ons, kom we gaan onze spullen bij elkaar zoeken,”� zei ik. We namen een tas en stopte daar handdoeken en ons zwemgerief in. “Heb jij geld?”� vroeg Tosca. Ik voelde in mijn broekzakken. “Ik neem wel iets uit Bill zijn koffer,”� grijnsde ik. Tosca lachte en nam spullen voor haar haren en nog wat. Ik nam Bill zijn koffer vanonder zijn bed en zocht naar het verborgen geld. Na kleren aan de kant te hebben geduwd vond ik wat geld. “Hij houd altijd geld verborgen in zijn koffer,”� lachte ik en stopte het in mijn broekzak. Tosca stopte haar toilettas in de tas. “Ik denk dat we alles hebben,”� zei ze. “Ja, ik denk het ook,”� glimlachte ik. Tobias droeg onze tas naar de auto. We kropen achterin. Hij had al het adres van het dichtstbijzijnde zwembad opgezocht. Het was er lekker rustig toen we er aankwamen. “Er is ook een buitenzwembad,”� zei Tobias. Hand in hand liepen we naar de kassa en betaalde. “Ik hoop dat er niet te veel groupies en paparazzi zijn,”� zei ik. “Ja, dat hoop ik ook, zodat wij eens rustig kunnen ontspannen,”� glimlachte Tosca.

Nadat we ons hadden omgekleed stopte we onze tas in een kastje. “Hou jij het sleuteltje bij of ik?”� vroeg ik. “Hou jij maar bij,”� zei Tosca. “Ik raak dat soort dingen altijd kwijt.”� Ik gniffelde en deed het rond mijn pols. “Gaan we naar buiten?”� vroeg Tosca. Ik knikte en nam haar hand weer vast. Buiten was het koud, maar in het water was het warm. Het was nog maar maart hè. “Oeh, lekker,”� glimlachte ik. Tosca hield nog steeds mijn hand vast. Er stonden ingebouwde stoeltjes in het water en dus trok ik Tosca dicht bij me. “Ik hou van jou,”� zei ik voor ik een zoen op haar slaap drukte.
“Ik hou ook van jou,”� fluisterde Tosca in mijn oor. Na even hier te hebben gezeten gingen we een jacuzzi opzoeken.

Na het zwemmen gingen we naar een restaurant iets eten. Ookal was het nog geen vier uur, dat maakte nu even niets uit. Tobias bracht ons naar een restaurant. Het was niet duur, dat wilde Tosca niet en ik respecteer haar keuze. Ze wil nooit dat ik veel geld voor haar uitgeef, maar ik doe het met plezier. “Wat neem jij?”� vroeg ik. Tosca bekeek de kaart. “Ik ga voor een vislasagne denk ik,”� zei ze. De ober kwam onze bestelling opnemen. “Een vislasagne en een gewone lasagne,”� zei ik. De ober knikte en ging weer weg. “Oh wat is dit cliché,”� lachte ik. “Hoezo?”� vroeg Tosca. “Ach, dit is zo typisch, iets leuks doen en dan in een restaurant gaan eten,”� gniffelde ik. “Ach, ik vind het lief van jou,”� glimlachte Tosca. Ik voelde mijn wangen rood worden. “Morgen doen we nog wel iets leuks,”� vervolgde ze en drukte een zoen op mijn lippen.

Na het eten gingen we buiten wachten op Tobias. Hij ging ergens een frituur zoeken, hoewel ik had aangeboden om op mijn kosten ook iets te eten. Ach, als hij liever frietjes heeft, mag hij dat eten. “Gaan we straks naar de sterren kijken?”� vroeg Tosca. “Ja, graag, en dan bij vallende sterren doen we wensen,”� glimlachte ik. “Geloof jij daar nog in?”� vroeg Tosca. “Het is gewoon leuk,”� gniffelde ik. “Heb je gelijk in.”� Tosca liet haar vingers in die van mij verstrengelen. “En ben je nog steeds kwaad op Mak en Danny omdat ze je cd’s hebben gemold?”� vroeg Tosca. “Ja, denk ik, ze waren mijn lievelings cd’s,”� zei ik met een pruillip. “Arme jij toch,”� gniffelde Tosca. Ze drukte een zoen op mijn wang. “Daar is Tobias!”� Beide sprongen we recht en gingen op de auto af. “Je zou bijna denken dat hij van de FBI is,”� lachte Tosca. “Ja, heb je gelijk in,”� lachte ik. We kropen achterin. “Op naar het hotel!”� zei ik. “Komt in orde,”� zei Tobias en hij reed terug naar het hotel. “En bedankt voor ons te willen brengen en halen,”� zei ik nog. “Zonder probleem,”� zei Tobias. “Handig zo mensen,”� gniffelde Tosca. Ik glimlachte. “Inderdaad.”�

Reacties: