FanFic.nl

Avery Corlisto

Mijn maag draaide zich om en mijn ogen keken in de mooiste ogen die ik ooit had gezien. Mijn adem stokte en ik wou hem gewoon niet aankijken. ‘Fernando.’ Zei ik zacht. Hij draaide zich om en glimlachte. ‘Ik wist niet dat je hier ook ging zwemmen.’ Zei hij. ‘Nee, en daarom ga ik nou weg.’ Zeg ik, en wou weg zwemmen maar hij trok me terug en ik knalde tegen zijn borst aan. Hij rustte zijn handen op mijn onderrug en liet zijn kin rusten op mijn schouder. ‘Je betekent nog steeds veel voor me, Avery.’ Fluisterde hij in mijn oor. Ik sloot mijn ogen en genoot van zijn lichaamswarmte. ‘Is Olalla er ook?’ vroeg ik zacht. ‘Ja. Ze ligt op een handdoek in het gras.’ Zei hij. ‘Ow.’ Ik sloeg mijn ogen neer en een steek ging door mijn hart. ‘Huil je nou?’ vroeg hij en tilde mijn hoofd op met zijn duim. Hij veegde de tranen weg en drukte me opnieuw tegen zich aan. Ik snoof de frisse lucht op en voelde mijn hart tekeer gaan. ‘Mi corazón.’ Fluistert hij zachtjes. ‘Ik kan je niet aan zien, jij met.. met.. Olalla. Je had beloofd om terug te komen voor mij.’ Snik ik. Ik zag Milano uit mijn ooghoeken toekijken. ‘Ga terug naar Olalla. Nando.’ Zei ik zacht. ‘Je noemde me Nando?’ vroeg hij verbaasd. Ik glimlach en duw hem van me af. ‘Ga.’ Zei ik. ‘Maar, Avery..’ Hij stribbelde tegen en onze vingers waren nog steeds verstrengeld met elkaar. ‘Het is goed Fernando. Ik zal je niet meer storen, jij zal mij niet meer storen. Jij hoort bij Olalla. En ik ben gewoon een jongens verschrikker.’ Zei ik. ‘Zeg dat niet!’ Hij kwam weer naar me toe zwemmen en hield mijn hoofd vast in twee handen. Ik keek naar boven omdat hij veel groter was en zag weer die hemelse mooie ogen. ‘Jij schrikt geen jongens af. Je bent hartstikke mooi, Avery..’ Fernando zucht en beet op zijn lip. ‘Ik had Italië nooit moeten verlaten..’ zei hij zacht. Ik legde mijn handen op zijn borst en maakte een tekening met mijn vingers. Fernando huiverde en hielp me uit het zwembad te stappen. Ik gaf Milano een blik dat het goed was en Fernando nam me mee naar het binnen bad en nam me mee naar de douches. ‘Wat ga je doen?’ vroeg ik. ‘Hier kunnen we beter praten.’ Zei hij, en ging met zijn hand door zijn goddelijke haren. ‘Je hebt Olalla, Fernando..’ zucht ik. ‘Ja, en ik had jou.’ Zei hij. Ik ging in een hoekje staan en keek naar twee kindjes die steeds de knop aan het in en uit drukken waren. Fernando zuchtte en plaatste zijn armen naast mijn hoofd. Ik dook in elkaar en wou hem niet aan kijken, dus sloot ik mijn ogen. Hij streelde mijn wang en ik wou hem zo graag zoenen, maar het kon niet, want hij had Olalla al. ‘Fernando. Stop.’ Ik huiverde en het leek wel of zijn handen me in de fik lieten gaan. ‘Waarom?’ Ik opende mijn ogen en zag hem me onderzoekend aan kijken. ‘Je bent zo mooi..’ zucht hij. Hij veegde een natte pluk van mijn lippen af en keek naar mijn lippen. ‘Wist je nog toen we een strandwandeling gingen maken, vorig jaar?’ vroeg hij en liet zijn vinger langs mijn kaaklijn naar mijn hals glijden. ‘…ja.’ ‘Het was perfect toch? Wij twee bij het maanlicht..’ zei hij. ‘Nu is het niet meer speciaal, Fernando. Ik had verwacht dat we voor altijd bij elkaar zouden zijn, ik..-’ Zei ik. Mijn woorden werden gewisseld door de zachte lippen van Fernando. Maar de kus werd verbroken door iemand die Fernando van me af duwde. Olalla. ‘Jij bitch!’ riep ze kwaad en sloeg met haar hand in mijn gezicht. De tranen stonden in mijn ogen en Fernando keek moeilijk toe, pijnlijk. ‘Waarom doe je niks?’ vroeg ik verdrietig, en de tranen liepen als watervallen over mijn wangen, tot ik Ricardo zag staan en huilend in zijn armen vloog.