FanFic.nl

When summer ends. ~ Fernando Torres.

09.

Avery Corlisto


Ik gooide mijn tas op de bank en mijn sleutels op het tafeltje en leidde Fernando rond. ‘En waar slaap ik?’ vroeg hij. ‘Ik heb geen logeerkamer. En Ricardo slaapt op de bank. Dus..-‘ Ik opende mijn slaapkamer deur en deed mijn gordijnen open. ‘Bij mij.’ Zei ik. ‘Aha.’ Zei hij. ‘Wat? Nooit naast een vrouw gelegen?’ lach ik. Oké, ik lach weer met Fernando. ‘Tuurlijk wel. Maar ik had verwacht dat Ricardo naast je ging liggen..’ zei hij. ‘Die slaapt op de bank, zoals altijd.’ Zei ik en liet hem nog de badkamer zien en liep toen naar de keuken. ‘Fernando..’ zucht ik. Hij keek op. ‘Ja?’
‘Over die kus..’ zei ik. ‘Ik deed het omdat ik het wou, Avery.’ Zei hij. ‘Hoe zit het nou tussen jou en Olalla?’ vroeg ik. ‘Geen idee. Aangezien ze me wil slaan als ze me ziet..’ zucht Fernando. ‘Je mag zolang blijven als je wilt.’ Zei ik zacht. ‘Ik blijf bij je zolang je wilt.’ Zei hij en drukte me tegen zich aan. Ik snoof en hield hem stevig vast. De vlinders vlogen weer en hielden niet op met stoppen. ‘Ik wil weer strandwandelingen met je maken, Avery. Je vasthouden en altijd aan je zijde blijven staan.’ Zei hij. Man, wat was hij lang en breed. Hij was gewoon goddelijk. Voor dat ik het wist had ik mijn lippen op die van hem gedrukt en hem op de bank geduwd. Zijn lippen voelden als de hemel. Fernando draaide me om en zoende mijn hals. ‘Nando. Dat kietelt!’ lach ik. Fernando gromt en zoent mijn lippen weer. Ik hapte gauw naar adem. Het leek wel alsof ik niet meer normaal kon adem halen in zijn buurt. ‘Nando. Stop.’ Lach ik. Hij legde zijn handen op mijn onderrug. ‘Wat? Ik wil alleen jou.’ Zei hij. ‘Gaan we niet een beetje te snel?’ vroeg ik, en trok mijn shirtje recht. ‘Kan.’ Hij zucht en ging weer rechtop zitten. Ik ging ook weer rechtop zitten en nestelde me tegen zich aan.
Fernando zette de radio aan op Hijo de luna Hij gaf me zijn hand als teken dat ik op moest staan. ‘Wat doe je?’ lach ik. Hij trok me omhoog en trok me tegen zich aan. Hij liet zijn handen op mijn heupen rusten en ik sloeg mijn armen rond zijn nek. ‘Dansen?’ lach ik. ‘Zoals elke avond. Onze dans op het strand.’ Zei hij. En daar vlogen die vlinders weer. Mijn liefde voor hem was niet gestopt sinds hij weg was. Ik leek tussen twee werelden te zweven als ik in zijn bruine ogen kijk. Hij drukte een kusje op mijn voorhoofd en glimlachend ruste ik mijn hoofd tegen zijn borst. Maar wat was dat ge glinster om zijn vinger?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.