FanFic.nl

Zoute Liefde (TC)

*5*

Bill
Ik blijf alleen achter en kijk om me heen. Dit is precies dezelfde kamer als die waar mijn ouders en zusje zich nu bevinden.
Tom zei dat ik mocht doen alsof ik thuis ben, dan doen we dat maar. Ik haal mijn mp3-speler en mijn boek uit de rugzak die ik bijheb en laat het geluid van de douche verdwijnen.

Een warme vinger strijkt een halve seconde langs mijn wang en dan verdwijnt The Last of the american girls uit mijn rechteroor. Verschrikt kijk ik op van mijn boek en zie Tom naast me zitten met mijn oortje in zijn oor.
“Greenday. Had ik kunnen weten.”� Ik lach. “Wat lees je?”�
“Het verloren symbool van Dan Brown.”�
“Ahzooo.”�
“Ken je het niet?”�
“Nee, ik lees niet veel.”�
“Ik wel, ik ben dol op lezen.”�
“Leuk, maar euh, zullen we maar gaan slapen?”�
“Oke.”� Mijn bladwijzer leg ik op zijn plaats en ik klap het boek dicht.
Ik ga de slaapkamer binnen en zie Tom, alleen in boxer zoals hij net al naast me zat, al in het bed liggen met zijn handen gevouwen achter zijn hoofd. Zijn spieren zijn nu nog duidelijker zichtbaar en als ik mij niet vergis, heeft mijn hart net een slag overgeslagen.
“Wel, waar wacht je op?”� Ik slik en ga traag naar het bed toe.
Twijfelend trek ik mijn T-shirt over mijn hoofd. God, wat moet Tom nu wel niet denken? Hij ziet er zo goed uit, en ik … niet. Ik ben graatmager, en lang niet zo bruin of gespierd als hij.
Een melodietje klinkt uit de hoek van de kamer en terwijl Tom el vloekend zijn gsm van zijn nachtkastje neemt, trek ik snel mijn broek uit en kruip naast hem in het bed. Ik zie Tom het gesprek weigeren en zijn gsm weer neerleggen.
“Neem je niet op?”�
“Nee, het is niet belangrijk.”�
“Hoe kan je dat nu weten?”�
“Maakt niet uit. Die tattoo op je zij is leuk trouwens.
“Dank je.”�
“Maar, zoals ik je gisteren al vroeg, hem je er nog?”�
“Ja, ik heb er vier. Die op mijn arm en zij heb je al gezien, in mijn nek heb ik nog de chinese karakters voor ‘muziek’ staan, en op mijn heup een ster.”�
“Is dat niet pijnlijk allemaal?”�
“Jawel, maar ik heb het er voor over. En, ik veronderstel dat als je dat vraagt dat jij er geen hebt.”�
“Nee, ik heb alleen deze piercing en mijn strechers.”�
“Ik heb ook nog vier piercings en mijn oorbellen.”�
“Ze staan je goed.”�
“Dank je.”�
“Ahja, ik moet om half tien al op mijn werk zijn, maar je mag je hier douchen enzo.”�
“Kan je me anders wakker maken? Dan kunnen we samen ontbijten.”�
“Geen probleem.”� Ik lach dankbaar.
“Zullen we dan maar gaan slapen?”�
“Oke, slaapwel.”�
“Slaapwel.”�
Hij knipt het licht uit en het duurt niet lang voor ik in slaap val.

Zachtjes word ik door elkaar geschud en zonder mijn ogen te openen, verstop ik mijn hoofd al kreunend onder mijn kussen. Een lach is gedempt te horen.
“Bill, ik ga opstaan, het is half negen.”�
Ja, en dan?! Ow, wacht, ik slaap bij Tom, hij had al gezegd dat hij vroeg moest opstaan.
“Het is zo vroeg.”� Zeur ik met mijn hoofd nog steeds onder het kussen.
“Je hebt zelf gevraagd of ik je wakker wilde maken, dus hup, eruit.”� Het kussen word van mijn hoofd getrokken en uiteindelijk open ik toch mijn ogen.
Lachend kijkt Tom me aan en kruipt dan van het bed af.
“Kom schone slaper, het ontbijt wacht!”�
Met spleetoogjes stap ik ook uit het bed en zoek mijn kleren die ik vervolgens aantrek. Ik neem mijn rugzak en ga dan naast Tom aan de deur staan.
“Heb je alles?”� Ik knik en volg dan Tom als een zombie naar het restaurant.
Beide zetten we ons meteen met een broodje en een zachtgekookt eitje aan een tafel neer en in stilte eten we ons ontbijt op.
Wanneer ik, traditiegetrouw, als laatste klaar ben, staan we recht en wandelen langs de ligstoelen door. Ik zet mijn rugzak bij de spullen van mijn ouders, die nu waarschijnlijk aan het ontbijten zijn.
“Euh, ik moet door, anders kom ik misschien nog te laat.”�
“Wacht! Ik loop even mee!”� Ik spring over de spullen heen en Tom kijkt me raar aan.
We lopen samen langs de rand van het zwembad tot ik ineens een druk op mijn schouder voel en in een reflex neem ik me aan Tom vast. Resultaat? In plaats van dat Tom mij in het zwembad duwde, liggen we nu alle twee in het water. Lachend spetter ik wat water zijn richting uit en even later krijg ik een tsunami mijn kant op gestuurd.
“Staan we nu gelijk?”� Vraagt hij nadat ik lachend weer boven water ben gekomen.
“Dacht het niet, Tom!”�
“Kunnen we dan wapenstilstand houden? Ik moet nu echt gaan werken.”�
“Oke dan, daar komen mijn ouders ook net aan trouwens.”�
“Bill Kaulitz! Wat doe jij in godsnaam met je T-shirt in dat zwembad?!”�
“Zijn schuld!”� roep ik snel terwijl ik naar Tom wijs die ondertussen al uit het zwembad klinkt. Hij wringt zijn zwemshort uit en er klinkt een bekend melodietje.
“Oh God, Tom! Je gsm is mee in het water gevallen!”�
“Geeft niet, hij is waterdicht.”� Lacht hij terwijl hij het gesprek wegduwt. “Ik zie je straks, Bill. Als ik niet op mijn kamer ben, mag je me bellen, dan zit ik waarschijnlijk in de Universe Bar.”�
“Ik vind je wel!”�

Reacties: