Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » This is my World. (Justin Bieber,Jonas Brothers & Big time rush.) [AFGELOPEN!!] » She's gone or not!

This is my World. (Justin Bieber,Jonas Brothers & Big time rush.) [AFGELOPEN!!]

9 sep 2010 - 1:57

1295

1

316



She's gone or not!

Dohh Tuurlijk blijft ze leven, wat dacht jij dan.. Zo gemeen ben ik niet.:$ Enjoy.

POV Lysse:
Ik wordt in een zwart gat gezogen en het wordt steeds donkerder. ik raak in paniek. ''Nee.. Joe.'' Opeens wordt het lichter en lichter. Ik open me ogen en zie dat ik op een heel mooi strand ben. In de verte staat me oma. ''Oma?'' Ze komt dichterbij. ''Omaaaa.'' Ik ren naar der toe en begin te huilen. ''Oma.'' ''Nee.. Lysse ga terug.. je hoort hier niet.. ga terug naar Joe en je kinderen.'' ''Nee..oma ik wil bij u blijven.'' ''Ga terug.. Laat je moeder en je broer niet alleen.'' ''Maar..'' ''Je hoort hier niet.'' ''Oma ik wil bij u blijven.'' ''Kindje toch, op een dag zullen we weer samen zijn, maar nu wil ik dat je terug gaat naar waar je thuis hoort en dat is niet hier.'' me oma vervaagt. ''Nee. omaa..'' ''Ga niet naar het licht Lysse.. Ga niet hoor je me..'' ''Ik beloof het oma.'' Ik kijk op en dan is ze verdwenen. Ik kijk op en een fel wit licht verblind me. Het licht komt steeds dichterbij. Ik sta op en ren de andere kant uit. Ik ren niet snel genoeg want ik voel dat het licht langzaam bezit over me neemt.. Nee.. ik had oma beloofd om terug te gaan. Ik val weer in is zwart gat als ik een schok door me lichaam voel gaan. Ik kom weer terug en hoor een iritante piep en een vreemde stem. ''We hebben der terug.'' Over wie hebben ze het? Ik hoor mensen weg gaan en terug komen. Ik voel hoe iemand me hand pakt. ''Doe dat nooit meer.. ik kan niet zonder je.'' Hoor ik een stem zeggen waar ik zoveel van hou. Joe Ik wil reageeren maar ik kan me hand niet bewegen. Ik hoor weer iemand binnen komen. ''Het bezoek uur is afgelopen.. ik moet u verzoeken om te gaan.. en er mag maar een iemand bij der blijven.'' hoor ik een vreemde stem en dan de stem die me zo vertouwd is. Mama. ''Joe, wil jij blijven?'' ''Als het mag.'' ''Tuurlijk.. ze is je vrouw dus.'' ik voel hoe iemand me voorhoofd kust en dan weg loopt. Ik voel dat Joe zacht in me hand knijpt. ''Kom alsjeblieft terug.'' Ik hoor dat ie gebroken is. Ik verzamel al mijn kracht en knijp hem terug. ''Lysse?'' Joe. ''Lieverd... als je me hoort open dan alsjeblieft je ogen.'' Me ogen natuurlijk. Ik verzamel op nieuw al mijn kracht en probeer mijn ogen terug te vinden. Naar een tijdje lukt het en ik knipper met mijn ogen. ''Lysse!'' Ik draai me hoofd en zie Joe zitten. ''Joe.'' zucht ik. ''Thank god, Ik dacht dat ik je kwijt zou zijn.'' Ik glimlach zwak. ''Je komt niet zo makkelijk van me af.'' Joe lacht en buigt naar me toe. hij drukt zacht z'n lippen op die van mij. ''Ik hou van je.'' ''ook van jou.'' Ik kijk naar Joe en dan naar het bed. ''Joe.. wil je naast me komen liggen?'' ''Tuurlijk.'' Ik schuif een stukje op en Joe komt naast me liggen. ''Joe.. L..Leeft het kindje nog?'' ''Ja, ze hebben je sondevoeding gegeven.'' Ik zucht opgelucht. Joe legt z'n arm losjes over me heen. Ik kijk hem aan en zie dat ie dood op is. Ik ga met m'n hand over z'n wang. ''Joe.. je moet slapen.'' ''Nee.. ik blijf liever wakker.'' ''Joe plz.. je hebt het nodig..'' Joe zucht. ''Okee..'' Joe legt z'n hoofd naast het mijne en z'n ogen vallen dicht.

POV Joe:
Naar het telefoontje van Justin rij ik snel naar het ziekenhuis toe. Ik pakeer de auto en ren naar binnen. ''Hoe is het met der?'' Justin kijkt op. ''Ik weet het niet, de dokters laten weten als er iets is.'' Ik zucht en ga zitten. ''Het spijt me.'' Ik kijk op. ''Waarvoor?'' ''Ze wilde niks eten en drinken en ik heb er niet gedwongen om het wel te doen.'' Ik kijk hem met grote ogen aan. ''Hoeso ze wilde niks eten en drinken?'' ''Ze weigerde alles.'' Ik kijk hem ongelovig aan. Er komt een dokter aan en Justin staat op. ''Hoe is het met der?'' De dokter kijkt niet blij. ''Ik kan jullie alleen vertellen dat ze in coma ligt.'' Wat.. Nee. laat het niet waar zijn. ik laat m'n hoofd in me handen vallen. ''En hoe is het met het kindje?'' ''Die houden we momenteel goed in de gaten en Lysse krijgt sondevoeding zodat de baby voedingstoffen blijft krijgen.'' ''Mogen we naar der toe?'' ''Ja hoor.'' Ik sta op en met z'n drieën lopen we met de dokter mee. De dokter legt nog een paar dingen uit en laat ons dan alleen. Ik ga naast der bed zitten en pak der hand vast. Justin kijk naar het apparaat dat constant de zelfde piep blijft geven. Ik til Lysse der hand op en legt hem tegen m'n wang. Er glijdt een traan over m'n wang en ik veeg hem snel weg. Ik voel een hand op me schouder. ''Ik zou zo graag willen weten wat er nu in haar hoofd om ging.'' Ik knik. ''Ik ook.'' Ik kijk weer terug naar Lysse. Opeens begint het apparaat sneller te piepen en dan is het stil op een lange iritante piep na. ''Nee.. Lysse.'' gilt me Pattie. Ik verstijf en blijf naar Lysse staren. Nee.. ze mag niet weg zijn. ''HELP.'' hoor ik Justin roepen. er komen weer dokters aan gerend en ze sturen ons weg. Ik laat me opnieuw op een stoel vallen en verberg m'n gezicht. ''Ik ben ze kwijt.'' Ik voel Justin z'n hand op m'n schouder. Ik kijk hem aan. ''Je moet niet zo denken Joe.. ze kan misschien nog wel gered worden.'' ''Denk je?'' ''Ja.'' Ik knik en verberg m'n gezicht dan weer.Ik hoor iemand aan komen en kijk op. Het is een dokter en ik kijk hem hoopvol aan. ''Ze is er nog, u kunt weer naar der toe.'' We knikken en lopen weer naar der toe. Ik ga weer naast Lysse zitten en blijft naar der kijken. ''Doe dat nooit meer, ik kan niet zonder je.'' zeg ik zacht tegen der. Naar een halfuur komt er een dokter binnen. ''Het bezoek uur is afgelopen.. ik moet u verzoeken om te gaan.. en er mag maar een iemand bij der blijven.'' Pattie kijkt naar me. ''Joe, wil jij blijven?'' Ik knik. ''Als het mag.'' ''Tuurlijk.. ze is je vrouw dus.'' Pattie loopt naar Lysse toe en kust der voorhoofd. Ze knikt naar mij en gaat dan met Justin weg. Ik blijf naar der kijken en knijp zacht in der hand. ''Kom alsjeblieft terug.'' zucht ik. Ik kijk naar der buik en voel dat ze me terug knijpt. Ik kijk gelijk op. ''Lysse?'' het blijft stil. ''Lieverd als je me hoort open dan alsjeblieft je ogen.'' Ik kijk naar der gezicht en zie dat ze met der ogen knippert. Ze draait der hoofd naar me toe. ''Joe.'' zucht ze. ''Thank god, Ik dacht dat ik je kwijt zou zijn.'' Ze glimlacht zwak. ''Je komt niet zo makkelijk van me af.'' Ik lach en buig naar der toe. Ik druk zacht m'n lippen op die van haar. ''Ik hou van je.'' ''ook van jou.'' Lysse kijkt me aan en dan naar het bed. ''Joe.. wil je naast me komen liggen?'' ''Tuurlijk.'' Ze schuift een stukje op en ik ga naast der liggen. ''Joe.. L..Leeft het kindje nog?'' Ik merk dat ze bang is. ''Ja, ze hebben je sondevoeding gegeven.'' Ze zucht. Ik leg m'n arm losjes over der heen. Lysse kijkt me aan en ze gaat met der hand over m'n wang. ''Joe.. je moet slapen.'' ''Nee.. ik blijf liever wakker.'' ''Joe plz.. je hebt het nodig..'' Ik zucht. ''Okee..'' Ik leg mijn hoofd naast de haare en mijn ogen vallen dicht.


Reacties:


saphira
saphira zei op 9 sep 2010 - 15:52:
O My Freakin' Jonas!
Ik hoop niet dat ze doodgaat,
Maar las ze wel sterft kun je een heel mooi einde typen,
over Jolaise, tien jaar later ofzo. Die terugdenkt aan haar moeder. Of Joe die helemaal kapot gaat.

Maar het mag helemaal niet eindigen!
James is namelijk nog niet dood!
X