FanFic.nl

Our own Humanoid world

33. Maandag avond 01/03/2010

Tom’s point of view
“Tosca?”� Tosca lachte en nam mijn hand vast. “Zullen we naar onze hotelkamer gaan?”� vroeg ik met een grijns. Tosca trok een raar gezicht en knikte dan. Met een plof belande ik op het bed. In een snelle beweging lag mijn shirt langs het bed op de grond. Ik wiebelde met mijn wenkbrauwen en grijnsde breed. Niemand kan daar aan weerstaan. Tosca lachte en kwam langs me op bed liggen. Ik drukte mijn lippen op die van haar. Voorzichtig maakte ik de knoopjes van Tosca haar hemd open. “Wat doe je Tom?”� vroeg ze zacht. “Wat denk je dat ik doe?”� vroeg ik zwoel. “Tomi…”� Ik drukte mijn lippen weer op die van haar en zocht naar haar broeksknoop. “Tom, niet doen,”� zei ze zacht. Ik ging gewoon door. “Tom wil je asjeblieft stoppen met ons uit te kleden?”� Ik trok een wenkbrauw op en grijnsde. Ze wilde hier dus een spelletje van maken. Leuk! Zacht ging ik met mijn vingers onder haar shirt. Ze heeft trouwens een leuk shirt aan. Dat komt natuurlijk omdat ik erop sta. Kan niet anders! “Tom asjeblieft laat me los,”� vroeg Tosca. Ik kon enkel grijnzen. “Komaan schatje,”� zeurde ik. Tosca zuchtte en probeerde zich uit mijn greep te wringen. “Kom op, laat me toch doen,”� zei ik zielig. “Nee Tom! Ik wil niet! Begrijp dat nu!”� Pas nu zag ik de tranen in Tosca haar ogen. Ik begon te lachen. “Stel je niet zo aan, zonder al dit gedoe wil ik je nog altijd graag nemen hoor,”� grijnsde ik breed. Een vuist belande in mijn gezicht. Die had ik niet zien aankomen. “Tom jij arrogante klootzak! Ik speel geen spelletje met jou! Dikke eikel!”� Tosca wreef met de rug van haar hand over haar ogen en kroop van me en nam haar hemd van de grond. “Het is gedaan hoor je me! Eikel.”� Met die woorden verliet ze de kamer. Verstomd bleef ik achter. Hoe is het mogelijk. Iemand die niet met mij naar bed wil. Wat is dit?

Tosca’s point of view
Wat denkt hij wel niet. De klootzak. Ik klopte 3 keer hard op de slaapkamerdeur van Makbule en Bill. “Damn Tosca, wat is er aan de hand?”� Bill stond in zijn boxer in de deuropening. “Ga jij dat maar eens aan die klootzak van een broer van jou vragen,”� snifte ik. Bill zijn gezicht werd rood en meteen beende hij weg. Makbule was nu in de deuropening komen staan. “Ik had het zien aankomen,”� fluisterde ze en ze omhelsde me. “Kom binnen, zo kunnen we hier niet blijven staan,”� zei Makbule. Ze nam mijn hand en nam me mee naar het bed en zette me daar op. “Vertel me eens wat Tom gedaan heeft,”� zei Makbule. Ze viste een doos papieren zakdoekjes uit een tas van de miljoenen Bill. “Hij pushte me net iets te hard om je-weet-wel met hem te hebben. Hij wekte mijn angst voor jongens gewoon weer op. Net nu ik eindelijk eens iemand had gevonden waarbij ik mij totaal op mijn gemak voelde. En ik kan je zeggen, ik voel me bijna nooit op mijn gemak bij een jongen,”� zei ik voor ik met een paar papieren zakdoekjes mijn tranen had weggeveegd. “Oh, wat een eikel, trek je niets van hem aan, hij weet niet beter, en dat is een feit. Ik hoop dat hij wel heeft beseft dat hij dit niet had mogen doen,”� zei Makbule. Ik glimlachte slapjes en omhelsde Makbule. “En anders, dan maak ik het hem nog wel eens duidelijk, maar ik denk dat Bill dat nu aan het doen is,”� gniffelde ze. Ik lachte en stelde me Bill voor die Tom de huid vol scheld. “En ik heb het uitgemaakt met Tom,”� zei ik. “Lijkt me de beste oplossing, niet?”� Ik zuchtte. “Ja, even wat afstand.”� Toen moest ik even lachen. “Ik ben toch zo slecht met jongens,”� grinnikte en ging liggen. Makbule kwam langs me liggen. “Niet, Tom is gewoon slecht.”� Ze sprak dat laatste woord langzaam uit waardoor ik er nog meer om moest lachen. “Als ik jou toch niet had hè,”� zei ik. “Dan lag je misschien nu nog bij Tom!”� Makbule trok een vies gezicht waardoor ik weer moest lachen. “Nee, dat zat ik nu thuis me te vervelen, ik ben blij dat jij er bent soulmate,”� zei ik en omhelsde Makbule. “Soulmate!”� Zei Makbule.

Bill’s point of view
In mijn boxer liep ik naar Tom’s kamer. “Tom jij…!”� verder kwam ik niet. Ik voelde dat mijn hoofd rood was van woede. Zomaar een meisje kwetsen. Maar toen ik Tom zag zitten werd mijn gezicht weer snel normaal. “Tom?”� vroeg ik zacht. “Hmm?”� Hij keek me niet aan. “Kijk me aan,”� zei ik zacht. Tom schudde zijn hoofd en zuchtte luid. Ik sloot de deur achter me en ging bij hem zitten. “Wat is er net gebeurt?”� vroeg ik. “Niets,”� zei hij zacht. “Komaan, waarom stond Tosca dan huilend voor onze deur?”� vroeg ik. Tom kreunde zacht. “Tom, vertel me wat er is…damn, waarom huil je?”� Tom balde zijn handen tot vuisten. “Laat me asjeblieft alleen.”� Ik zuchtte. “Niet voor jij me hebt verteld waarom je huilt en wat er is gebeurt,”� zei ik. “Ik ben gewoon een eikel Bill,”� zei hij. “Hoezo?”� vroeg ik. “Ik dwong Tosca te hard, ze wilde niet en ik weer denken dat ze het wel wilt en aarg.”� Tom sloeg het nachtlampje van het nachtkastje af. “Howla, daarvoor hoef je het meubilair nog niet te slopen,”� zei ik terwijl ik zijn arm vast nam. “Ze dumpte me Bill! Dat is het ergste wat ik ooit heb meegemaakt!”�

Reacties: