FanFic.nl

Eigendom.

3. Helicopter.

'Ey, luilak, wakker worden... Het is avond, we gaan eten. Hey, hallo? W-a-k-k-e-r w-o-r-d-e-n!' Hoor ik. 'Eten?!' Schreeuw ik waarna ik rechtop zit. Hetzelfde verhaal bij Natali, en dat tegelijkertijd. We springen uit bed en rennen naar de tafel. We dekken deze, en gaan er aan zitten. 'Mijn moeder heeft gekookt, en zoals je al doorhebt, ze is hí­er vanavond. Dus, kan je hier niet slapen. Je kan vannacht met Lady GaGa's heli naar huis.' Zegt Kayley terwijl ze aan haar eten begint. 'Oké. Mag Natali mee?' Vraag ik. Lijkt me leuk. Natali kijkt achterdochtig op van haar eten. Kay legt het haar uit. Ze knikt, en kijkt blij. 'Ja, alleen, je moet wel vóór 10 uur 's ochtends hier zijn, anders merkt GaGa het.' Zegt Kayley als GaGa haar bord op het aanrecht plaatst. 'Do you have a bowling club too?' Vraagt ze. 'No. But I have a TV.' Zeg ik. Ik ben arm, ik heb geen bowlingbaan. Natali denkt dat een huis niet compleet is zonder bowlingbaan. 'Okay, a TV is cool too.' Zegt ze.

'Oh my God, coolheid!' Gil ik als ik toekijk hoe de heli op een dichtbijzijnd grasveld landt. Natali en ik rennen er naartoe, worden bijna aangereden, we vloeken richting de auto, en de auto botst tegen een boom. Natali en ik rennen verder alsof er hélemaal niets is gebeurd. De deur wordt geopend, we moeten een vaag headphone-ding op. Gordels vast, we stijgen op. De ober, ja, er is een ober, die duidelijk nog geen heli-benen heeft, waggelt door de kleine heli van de mini-vriezer naar ons, met twee klotsende glazen. Het is bubbeltjeswater, altijd leuk. 'Look at the view!' Zegt Natali. 'Sightseeing!' Roep ik. We kunnen elkaar nauwelijks verstaan. 'Hell yeaaah!' Schreeuwt ze terug, op een best wel... GaGa toon. Het is een lange tocht vanaf België naar Nederland. Na drie keer in slaap vallen, elkaar een okkernootje geven, zes keer de ober laten struikelen en veertien glazen drinken verder zijn we er. De heli landt héél onopvallend op het plein. Ik trek met Natali een sprintje naar mijn huis. Ik besef me dat het lí¡í¡t is, en dat mijn ouders nog in de woonkamer zitten. Ik kijk door de deur om te checken of ze niet al boven zijn, want dan staat het alarm namelijk aan. Gelukkig, het staat uit. Ik open de deur, en laat Natali voor. Dan ga ik zelf naar binnen en sluit ik de deur héél onopvallend. Bam! Dat zullen ze gemerkt hebben. Wacht eens even, mijn ouders zijn weg en Angela* past op mijn zusje, da's waar ook. Angela vergeeft het me vast wel.

'Hooi!' Zeg ik als ik de woonkamer in waggel, met Natali achter me. Ik tref Angela op de bank. 'Hai, laat thuis, waar was je al die tijd?' Vraagt ze. 'In België, bij een vriendin. Oh en dit, dit is Natali.' Zeg ik. Angela zegt nóóit wat tegen mijn ouders als het gaat om laat opblijven/lang wegblijven. Daarom mag ik haar zo erg. 'Oke, aangenaam, ik ben Angela.' Zegt ze. 'Ze verstaat je niet, ze spreekt alleen Engels, alleen, ze leert al wel een beetje Nederlands. 'Hello, I'm Natali.' Zegt ze. Ze heeft het zo ongeveer begrepen. 'Ik heb ijs gekocht voor als je nog terug zou komen. Kom lekker zitten.' Zegt ze. Ik plof op de bank, Natali volgt. Angela gaat het ijs halen. Drie bakken. Wow. Dat is best wel een wonder. Meestal haalt ze er maar 1. Fossil Fuel, mijn lievelingsijs. Met chocodino's. Ik zet een lepel in de bak ijs en werk een net iets te grote hap naar binnen. 'Hersenvrieees!' Gil ik. Natali en Angela beginnen te lachen. 'Wanneer komen pa en ma eigenlijk terug?' Vraag ik aan Angela. 'Ik weet het niet, overmorgen of zo.' Zegt ze. Natali pakt de afstandsbediening en begint te zappen. 'Nope, nah, bluh, oeeeh!' Zegt ze per zender. Bij de 'oeeeh!' bleef ze hangen op Animal Planet, waar nét voorbij kwam hoe twee panda's met elkaar aan het spelen waren. Panda's zijn cool. Dan zapt ze verder, en blijft even op TMF hangen, waar ze Alejandro uitzenden. 'My sister!' Lacht ze. 'Your sister?' Vraagt Angela dan. Ik leg het zooitje even uit. 'Oké. Zeg, hoorden jullie ook die heli op het plein landen?' Vraagt ze dan. 'Ja, daar zaten we í­n, dus die zullen we wel gehoord hebben.' Antwoordt ik. 'Cool, dus jullie zijn per heli van België naar Nederland gegaan?' 'Ja. En er was een ober die we steeds lieten struikelen.' Lach ik bijna met een x3-gezicht.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.